Lovely Gossip พลิกล็อคหัวใจ..นายซุปตาร์หน้าใสกับยัยบ้านนอก
เขียนโดย IamSnowPrincessToMokaew
วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.29 น.
1) ตอนที่ 1 ถ่ายรายการ!!!/ขโมย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนทีื 1
"~ตอนทามนา..ข้าชื่อดาวเรือง พอเข้าในเมืองชื่อข้าเฟื่องเลื่องลือออออ...~"
อ่อ..ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกจ่ะ เสียงของฉันเอง อุ๊ย!ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อแก้วใจจ้ะ...เป็นลูกของผู้ใหญ่บ้านเชียวล่ะ ตอนนี้ฉันกำลังอาบน้ำให้ไอ้ทุยตรงที่นาของพ่อฉันน่ะ
"แก้วววววว!!!!!!!!!!!!!"
เสียงยัยเฟย์เพื่อนสนิทสุดๆของแัน ตะโกนเรียกฉันมาแต่ไกลและรีบปั่นจักรยานมาหาฉันสุดชีวิตเลย...อ่อ ยัยเฟย์เป็นลูกของกำนันเชียวนะจะบอกให้
"อะไรหรอเฟย์...เรียกแก้วมาแต่ไกลเชียว"
"คือว่า..แฮกๆวันนี้วงเคโอติกจะมาที่นี่ด้วย"
"เคโอติค"
ฉันทวนคำพูดของยัยเฟย์อีกที..มันคืออะไรวะ รู้สึกคุ้นๆ
"ก็วงเคโอติคไง...ที่มีพี่เขื่อนสุดหล่อของฉันไง คิคิ>,.<"
ยัยเฟย์พูดไปหน้าเขินไป...เฮ่ออ
"อ๋อ..ไอ้วงที่มีไอ้กบหน้ายาวของแกอยู่ด้วยอ้ะนะ"
"กรี๊ดดๆๆนี่แกมาว่าพี่เขื่อนของฉันได้ยังไงเนี่ย..แต่ช่างเถอะ ฉันล่ะอิจฉาแกจังเลยอ้ะแก้ว"
"อิจฉาเรื่อง?"
"เฮ้ออ...นี่แกตกข่าวอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย คือว่าวงเคโอติคจะมาถ่ายรายการบ้านนอกวาไรตี้ เป็นรายการที่จะให้พวกดารามาใช้ชีวิตที่บ้านนอกโดยไม่มีเงินติดตัวเลยไงล่ะ"
"แล้วมันหน้าอิจฉาตรงใหนเนี่ย"
"ก็ตรงที่ว่า ที่ๆพวกเค้าจะมาอยู่คือบ้านของแกไงล่ะ"
"ฮะ บ้านของฉันงั้นหรอ...เฟย์ๆ พาฉันไปที่บ้านหน่อยนะ"
"ไปไมอ้ะ"
"น่าาา"
ฉันพูดเสร็จก็รีบล้างแข้งล้างขาแล้วจับไอ้ทุยผูกไว้กับต้นไม้ก่อนจะรีบซ้อนรถจักรยานยัยเฟย์
@บ้านแก้ว
ตอนนี้ฉันมาถึงที่บ้านแล้ว และตอนนี้มีคนอยู่ที่บ้านฉันเต็มไปหมดเลย รถตู้สามสี่คันจอดเรียงรายกันเต็มไปหมด ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อทันที(เฟย์ก็ตามมาด้วยนะคะ)
"พ่อคะ..นี่มันหมายความว่าไงคะ"
"ก็อย่างที่เห็นนี่แหละลูก อ้าวหนูเฟย์"
"สวัสดีค่ะลุงป้อง^^"<<เฟย์พูด
"พ่อคะ...ทำไมต้องเป็นบ้านเราด้วยล่ะคะ"
"พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน เห็นทางรายการเค้าบอกว่าบ้านเราดีืที่สุดอ้ะจ้ะ"
"คุณป้องครับๆมาทางนี้แป๊บนึงนะครับ"<<เสียงทีมงาน
"ครับๆเดี๊ยวไปครับ แก้วพ่อไปก่อนแป๊บนึงนะลูกนะลูก"
พ่อหันมาพูดกับฉันเลยรีบวิ่งออกไป..ฉันกำลังจะหันหน้าพูดกับยัยเฟย์ แต่ยัยนั่นกลับหายไปไหนก็ไม่รู้น่ะสิ ฉันก็เลยเดินไปที่หลังบ้านแต่กลับเห็นใครก็ไม่รู้ทำลับๆล่อๆอยู่ ฉันหยิบไม้ไปก่อนจะค่อยๆย่องไปข้างหลังคนๆนั้นแล้ว...
"ย้ากกกก...นี่แน่ะๆไอ้หัวขโมย คนอยู่เยอะแยะขนาดนี้ยังจะกล้ามาขโมยของอีกหรอ นี่แน่ะๆ"
ฉันรัวตีนายนั่นไม่ยั้ง..บังอาจจะมาขโมยบ้านฉัน
"ฉันไม่ใช่ขโมยนะ"
"ฉันไม่เชื่อ"
"เธอหยุดตีฉันก่อนแล้วมองหน้าฉันให้ดีๆ"
เอ๊ะ! หรือว่านายนั่นจะไม่ใช่โจร ฉันค่อยๆวางไม่ล้ลงก่อนจะมองหน้านายนั่นดีๆ รู้สึกว่ายัยเฟย์จะเคยบอกฉันไว้ว่าเค้าคือ....
"โทโมะ K-OTIC!!!!!!"
สนุกรึป่าวน้าา...ช่วยเม้นช่วยโหวตกันหน่อยน้าา><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ