Love U รักนี้ฉันยกให้เธอ

"อะไรคะหมอ" เฟย์กับแก้วพูดพร้อมกัน

"ยินดีด้วยครับคุณทั้ง 2 กำลังท้องครับ ตอนนี้ท้องได้ 2 เดือนแล้วครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ" หมอก็เดินออกไป  และแก้วกับเฟย์ก็เดินออกไปหาฟาง

"เป็นไงบ้าง ท้องไม่ท้องจ๊ะ" ฟางเดินเข้ามาถาม

"ท้องได้ 2 เดือนแล้ว" เฟย์กับแก้วตอบพร้อมกันทำให้ฟางตกใจ

"จริงหรอ ต้องคลอดพร้อมกันแน่ๆเลย" ฟางดีใจ

"แต่แปลกนะเฟย์ฟาง ฉันกินยาคุมทำไมท้อง" แก้วเริ่มสงสัยขึ้นมา

"ใช่แก้ว พี่ฟางฉันก็เหมือนกัน พี่มีประสบการณ์น่ะ บอกหน่อย" เฟย์ก็พึ่งนึกออก

"พวกเธอ 2 คนกินยาก่อนประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ หรือกินเสร็จก็...เลย" ฟางพูดจบแก้วและเฟย์ก็คิดสักแปป

"กินเสร็จพักสัก 10 กว่านาทีน่ะของฉันนะ" แก้วพูด

"ส่วนฉันกินเสร็จก็..เลย แล้วก็มีบ่อยที่ไม่ค่อยได้กิน"เฟย์พูดเสียงอ่อน

"ขึ้นรถป่ะ เดี๋ยวค่อยคุย เดี๋ยวฉันขับให้ล่ะกัน" แล้วเฟย์ฟางและแก้วก็ขึ้นรถไป

"พูดมาได้ยังพี่ฟาง"

"ของยัยเฟย์ฉันมั่นใจว่า ไม่มีทางที่จะไม่ท้อง ส่วนแกน่ะแก้ว"ฟางหยุดสักพัก

"ยาน่ะ เค้าให้กินก่อน 1-2 ชั่วโมงไม่งั้นจะไม่มีผลและหลังจากมี... แล้วกินไปก็จะไม่มีผลเหมือนกันจ๊ะแก้ว"พอฟางขับมาถึงทีทั้ง 3 คนจอดรถเอาไว้ เฟย์ฟางแก้วก็ขับรถกลับบ้านของตัวเองไป พอแก้วถึงที่บ้านก็เห็นโทโมะนั่งดูทีวีอยู่จึงรีบเดินเข้าไปหา

"โทโมะ นายรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับฉันบ้างไหมเนี่ย" แก้วมาถึงก็ดุใส่โทโมะเลย

"แก้วเป็นอะไรเนี่ย ทำไมถึงอยู่ดีๆก็มาโวยวายใส่โมะเลยเนี่ย" โทโมะแปลกใจที่แก้วมาดุใส่ตัวเอง

"ก็ฉัน ..เอ้อออ"แก้วเงีบยไป

"เป็นอะไร" โทโมะริ่มงุดงินนิดหนึ่ง

"ก็ฉันไม่สบายนิ ฉันไปก่อนนะ"

"แปลกห๊ะ" แล้วโทโมะก็ดูทีวีต่อ

Kaew Part

˜กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร˜

:: Fang ::

"โทรมาทำไมเนี่ย" แล้วฉันก็กดรับสาย

"ว่าไงฟาง"

(แกบอกสามีแกยังว่าแกท้อง)

"ไม่หรอก ฉันไม่อยากบอกเดี๋ยวเค้ามายุ่งวุ่นวายอะไรกับฉัน ฉันไม่ชอบเอาไว้ถึงเวลาค่อยบอกดีกว่า"

(อันนี้ก็แล้วแต่แกแล้วกัน แต่ฉันเตือนไว้น่ะ ระวังเค้าทำอะไรแกนะ อย่าลืมว่าแกมี 2 ชีวิต)

"โอเค ถ้าถึงเวลาแล้วฉันจะบอกเค้าว่า 'ฉันท้องแล้วกันน่ะ' โอเคไหม"

(อื้มๆ แค่นี้แหละไม่มีอะไรแล้ว)

"จ้าๆแค่นี้แหละ" ฟางตัดสายไป

"แก้วคุยอะไรกับใครน่ะ" เข้ามาตอนไหน จะตอบว่าอะไรดี นึกสินึกๆๆๆๆ

"คุยกับฟางน่ะ"

"เรื่องอะไรหรอแก้วบอกโมะได้ไหม"

"เอออ.. อ๋อเรื่องเฟย์มีน้องน่ะ ได้ 2 เดือนแล้ว" กว่าจะนึกออก

"แต่โมะได้ยินแก้วพูดว่า ' ถ้าถึงเวลาฉันจะบอกเค้าว่าฉันท้อง' มันหมายความว่าอะไรกันแน่" 

"โทโมะแอบฟังแก้วคุยโทรศัพท์หรอ?" นายแอบฟังฉันหรอ

"ก็เห็นว่าแก้วไม่สบายก็เลยจะขึ้นมาดู เห็นว่าแก้วคุยโทรศัพท์อยู่ก็ได้ยินนิดหน่อยน่ะ" ไม่ฉันนิดหน่อยน่ะ มันทั้งประโยคเลย!!!

"แต่ที่ได้ยินนั้นมันทั้งประโยคเลยน่ะ"

"แสดงว่าแก้วมีอะไรปิดบังโมะอยู่ใช่ไหม บอกมาน่ะ" โทโมะเขย่าฉันแล้วฉันก็ผลักเขาออก

"แก้วท้องได้ยินไหมว่าแก้วท้อง เลิกเขย่าสักที!!!!" ฉันตะโกนใส่โทโมะด้วยความโกรธอย่างมากและเจ็บ

"แก้วท้องจริงหรอโมะดีใจจังเลย" โทโมะจะกอดฉันแต่ฉันหลบก่อน

"ทำไมล่ะแก้วทำไมไม่ให้โมะกอด"

"ก็เพราะว่า ตอนนี้โมะยังไม่ระวังแก้วไม่ไว้ใจ"ฉันตอบทำให้โทโมะหน้าเศร้าไปเลย

"แก้วไม่ไว้ใจโมะเลย" แล้วโทโมะก็นั่งลง

"ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจอย่างนั้น ตอนนี้โมะยังไม่ระวังอาจจะทำให้ลูกเป็นอะไรไปได้แล้วตอนนี้แก้วกำลังแพ้ท้อง โมะอาจจะลำคาญ"ฉันอธิบายเหตุผลพร้อมกับดึกโทโมะขึ้น

"ก็ได้ครับ" โทโมะทำเสียงน้อยใจ

"แต่มีอีกอย่างโมะต้องนอนทีโซฟาตรงนี้ จนกว่าแก้วจะท้องได้ 5 เดือน ตกลงไหม" ฉันถามโทโมะ ฉันเห็ว่าเขาเงียบเกินไป

"เป็น..."

"......"

ป๊าเราจะตอบว่าอะไรหน๊อออ

อัพให้แล้วนะ วันนี้จะเอาให้ได้อีก 2 ตอนเลย