ลวงใจซาตาน (นิยาย tk เรทนิดๆไม่ว่ากัน)
6) ความเจ็บปวดของจริญญา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากวันนั้นที่แก้วโดนโทโมะข่มขืน แก้วยังโดนกักตัวอยู่บำเรอความแค้นของโทโมะถึง 3 วัน แล้วเธอก็
แอบหนีออกมา ซึ่งสำหรับเธอแล้ว มันง่ายจนน่ากลัว กลัวว่าเขาจะไม่หยุดเพียงแค่นี้ แล้วสิ่งที่เธอคิดเองมันก็เป็นจริง
เมื่อเขาส่งคลิปวิดีโอระหว่างเธอกับเขามาให้ที่บ้าน โดยพ่อของเธอเป็นคนเปิดดู
พ่อแก้ว: "มันหมายความว่ายังไง แก้ว!!!!"
แก้ว : "พ่อคะ ฮึก เค้าข่มขืนแก้ว"
พ่อแ้ก้ว : "ฉันไม่เชื่อ ถ้าโดนข่มขืนจริงแกจะร้องอย่านั้นหรอ ร่าน!!!"
แก้ว :"ไ่ม่นะคะพ่อ แก้วไม่ได้โกหก กวิน แม่คะ เชื่อแก้วนะ"
กวิน : "ผมไม่คิดเลยว่าพี่แก้วจะเป็นคนแบบนี้"
แม่เเก้ว : "แก้ว...แม่...ฮึก " แม่แก้วไม่พูดอะไรต่อแต่ก้มหน้าร้องไห้
พ่อแก้ว "แกรู้มั้ยนังลูกไม่รักดี คลิปนี้ถูกส่งไปที่มหาลัยแกด้วยนะ ตอนนี้อธการเขาไล่แกออก แกทำให้ชื่อเสียงของฉันเสื่อมเสีย"
แก้ว "ฮึก แก้วไม่ได้ทำ ฮื่อๆ"
พ่อแก้ว "แกยังมีหน้ามาปฏิเสธอีกหรอ ต่อไปนี้ฉันไม่มีลูกสาวอย่างแกอีกแล้ว ต่อจากนี้ฉันจะพาแม่แก แล้วก็กวิน
ไปอยู่ต่างประเทศสักพัก แกไม่ใช่ลูกฉันอีกแล้ว"
แก้ว "ไม่นะคะ ไม่นะคะพ่อ"
หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น ก็ผ่านมา 2 เดือนแล้ว ที่เธออยู่เฉยๆ ไม่มีเงินยังดีที่แม่ยังให้เงินเธอไว้บ้าง แต่มันก็ไม่พอ อยู่ดี เธอจึงออกไปหางานทำ โดนแต่ละที่มักไม่รับเธอ เพราะวุฒิของเธอแค่ ม.6 จนเธอเริ่มท้อแล้วเดินกลับมาบ้าน แล้วก็ได้พบกับ...ซาตานตนนั้น!!!
โทโมะ : "ไง ไม่ได้เจอกันนานนะ แม่กวางน้อยของฉัน"
แก้ว :"แกมาที่นี่ทำไม แกยังต้องการอะไรอีก"
โทโมะ: "บ้านหลังนี้ ฉันซื้อมาแล้ว ดังนั้นตอนนี้ฉัน คือ เจ้าของบ้านไม่ใช่เธอ"
แก้ว: "แกหมายความว่าไง"
โทโมะ: "ฟังนี่แล้วเธอจะรู้" จากนั้นชายหนุ่มก็กดคลิปบันทึกเสียงของเขากับ...
พ่อและแม่ของแก้ว!!!
พ่อแก้ว: "ผมจะขายบ้านหลังนี้ให้คุณ"
โทโมะ: "คุณไม่ห่วงลูกสาวของคุณหรอครับ"
พ่อแก้ว: "ผมไม่มีลูกสาวครับ นังแก้วมันเป็นแค่เด็กที่ผมอุปการะไว้ แต่มันกลับทำให้ผมเสื่อมเสีย ดังนั้นก็ไม่จำเป็นที่ผมจะเมตตามันต่อไป"
จากนั้นชายหนุ่มก็กดปิดเสียง แก้วซึ่งได้รู้คาวมจริงถึงกลับช็อค!!!
แก้ว "ไม่จริง ไม่จริง"
โทโมะ "ยอมรับไม่ได้หรอ หึ ช่างเถอะ เธอออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว"
แก้ว "แก!!!"
โทโมะ "ทำไม ไม่เป็นไรฉันให้โอกาสเธอแล้ว แต่เธอไม่ไปเองนะสาวน้อย"
โทโมะพูดพร้อมกับเดินย่างสามขุมเข้ามาหาด้วยท่าทางคุกคาม พร้อมทั้งพยายามที่จะรวบร่างบางนั่นเข้ามาใกล้
แต่แก้วก็วิ่งหนีไปก่อน
โทโมะ "คิดว่าจะหนีฉันพ้นหรอ แม่แมวน้อย" แววตาโทโมะฉายแววโหดเหี้ยม
แล้วแก้วก็วิ่งหนีออกไปจนถึงถนนใหญ่ ไม่ทันมองรถ รถเข้าปะทะร่างของเธอ!!!
สิ่งสุดท้ายที่แก้วเห็นคือ ร่างสูงของโทโมะเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะกระวิบที่่หูของเธอว่า
โทโมะ "อยากหนี ฉันก็จะให้หนี แต่ให้หนีพ้นต้องไปลงนรก หึหึ"
ก่อนที่สติทุกอย่างจะหมดไป...
********************************************************************
เฮือกฉากนี้ดราม่าเว่อร์ T^T อิอิ ฉากต่อไปคุณดากับพีทจะเข้ามามีบทบาทแล้วนะคะ อิอิ แล้วก็คงอีกไม่นานที่แก้วจะกลับมาเอาคืน 5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ