ปฏิบัติการตามจีบหัวใจยัยน่ารัก

ณ บ้านของเฟย์

พอเลิกเรียนปุ๊บ ฉันก็ลากฟาง แก้ว และโทโมะ มาที่บ้านทันที

"พี่จีโฮ หนูมีเรื่องจะสาธยายให้ฟังด้วย รับรองว่าพี่จะต้องเดือดปุดๆแน่ๆ><" พอฉันเจอพี่จีโฮก็เริ่มแหกปากทันที ต้องฟ้องๆๆ

"มีอะไรอีกล่ะเรา แล้วนี่พาเพื่อนมาทำไมเยอะแยะ" พีจีโฮพูดแล้วทำหน้างงๆ

"โธ่ ก็พามาเป็นพยานน่ะสิคะ"

"อ่ะ ไหนเล่ามาสิ"พี่จีโฮทำท่าพร้อมฟังเต็มที่ ฉันจึงเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบแบบไม่ขาดตกบกพร่อง แต่อาจมีใส่สีตีไข่นิดหน่อยเพื่อความน่าเชื่อถือ ซึ่งนั่นไม่สำคัญเท่าตอนที่พี่จีโฮเผยคำตอบออกมา

"ก็แค่วิ่งชนเฉยๆไม่ใช่หรอ เล่าซะเขาฉุดน้องพี่เข้าข้างทางขนาดนั้น - -^^"

"ใช่คะฟางอุส่าห์ห้ามแล้วเชียว ไม่นึกว่าที่ลากมาจะพามาเป็นพยาน"ยัยฟางทำหน้าหนักใจ

"ใช่ ตอนแรกแก้วก็นึกว่าโดนหมอนั่นลวนลามซะอีกโวยวายใหญ่เลย = =" แก้วพูดบ้างหลังจากเงียบมานานมาก นี่ถ้าจะเงียบต่อไปฉันก็ไม่ว่าอะนะ -o-++

"อืม ผมก็คิดว่าอย่างนั้นนะ คงไม่มีอะไรหรอก ไอ้เขื่อนกับไอ้ป๊อปผมสนิทกับมันจะตาย ถ้าเกิดมันจะจีบใครจริงๆมันไม่มามัววิ่งชนหรอก"โทโมะพูดในฐานะที่รู้จักกับตาเขื่อนน้ำล้น แต่ฟังไปฟังมา นี่มันเข้าข้างกันชัดๆ!!

"นี่ไม่มีใครคิดจะเข้าข้างเฟย์บ้างเลยหรือไงหา" ฉันพูดแล้วทำหน้าน้อยใจสุดๆ ปกติเวลามีอะไรพอฉันเล่าปุ๊บทุกคนก็แทบจะยกพวกไปหักคอคู่กรณี แต่นี่อะไร!มันคืออะไร!! ไม่มีใครเข้าข้างฉันสักคน น่าน้อยใจที่สุด นายเขื่อนกับนานปั๊ปปี้ต้องมีเส้นสายแน่ๆ

"ชิ ฟาง แก้ว โทโมะ พวกเธอกลับบ้านกันเองเลยด้วย ฉันไม่ส่งๆๆๆ"ฉันพูดแล้ววิ่งขึ้นบันไดบ้าน หวังว่าจะมีคนสงสารสักคนน่ะนะ

"เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง"เสียงพี่จีโฮพูดแว่วๆ

"แต่ว่าไม่ต้องง้อเฟย์หรอ"เสียงโทโมะพูด ใช่ๆไม่มีใครตามมาง้อหน่อยหรอ

"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็หายงอนเอง"ยัยฟางพูดเสียงใส

"งั้นกลับบ้านกันเถอะ วันนี้เนื้อยเหนื่อย~ แก้วพูดพลางทำเสียงเพลียเต็มที่

น่ะ..น่ะ..นี่ยืนฟังตั้งนานไม่มีวี่แววว่า

'ต้องง้อนะ'

'อืมๆควรง้อ'

'เฟย์น่าสงสารนะ ถ้าเป็นฉันก็น้อยใจนะ'

'ตามไปง้อกันเถอะ'

แต่มันไม่มีใครพูดอะไรทำนองนี้สักนิด โฮ~ ฉันเพิ่ง 19 เองนะ มาอาเพสอะไรตอนนี้