เราจะรักกันได้ไหม TK

        " อารมณ์บูดอีกแล้ว พี่แบงค์อย่าถือสานะค่ะ" แก้วเอยบอกชายหนุ่มที่ขับรถออกจากบ้าน
        " แก้ว ข้ามมานั่งหลังกับพี่มา"
        " ไม่เอาค่ะ แก้วนั่งหน้านั้นแหละดีแล้ว" แก้วเอยบอกก่อนจะหยิบขนมข้างตัวที่พี่แบงค์ซื้อติดมาขึ้นมากิน  โทโมะไม่ได้ว่าอะไรเขานั่งมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านหน้าก่อนจะเผลอหลับไป
        " ท่าทางโทโมะจะรักแก้วมากนะเนี่ย" แบงค์เอ่ยแซวหญิงสาว
        " มั้งค่ะ หวงมากกก" แก้วลากเสียงยาวด้วยรอยยิ้ม
        " ก็แก้วทั้งสวยและน่ารักนิ ผู้ชายคนไหนไม่หวงก็บ้าแล้ว"
        " อ่าอ่าอ่า" แก้วหัวเราะน้อยๆ ก่อนหันไปมองชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่ที่เบาะหลัง

      เมื่อทั้งหมดเดินทางมาถึงบ้านพักตากอากาศของครอบครัวของแบงค์  ทั้งสามก็ช่วยกันยกกระเป๋าขึ้นไปเก็บก่อนจะลงมานั่งเล่นที่ริมชายหาดกับสามหนุ่ม
        " พี่แบงค์ พี่มานี้แล้วพี่เบลล์รู้ไหมค่ะ"
        " รู้ครับ พี่คุยกันแล้ว"
        " พี่เบลล์นี้ดีนะค่ะ ไม่หึง ไม่หวงแก้วกับพี่  ไม่เหมือนคนบางคน" แก้วเอ่ยบอกแล้วเหล่มองไปทางชายหนุ่มที่นั่งมองมาอยู่
        " อ่าอ่าอ่า เรื่องแบบนี้ต้องเชื่อใจกันสิครับ " แบงค์เอ่ยบอกเพื่อให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ได้ยิน
        " เข้าใจไหมค่ะพี่โมะ ว่าจะต้องเชื่อใจกัน" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่นั่งมองมาอยู่
        " เข้าใจก็ได้ครับ"
        " เด็กๆ ทานข้าวกันได้แล้วจ๊ะ" มารดาของแบงค์ตะโกนเรียกทั้งสามคนที่นั่งเล่นอยู่  ทั้งสามจึงเดินเข้าบ้านไปนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
        " แบงค์นั่งข้างๆ น้องสิ"  ป้าของแก้วเอ่ยบอก
        " ครับ"
        " เจ้าโมะ มานั่งข้างป้านิ" ป้าเอ่ยเรียกหลานชาย  โทโมะจึงยอมเดินมานั่งข้างคุณป้ายังจำนน   ทั้งหมดนั่งทานอาหารไปก็คุยกันไป แต่คนที่เงียบที่สุดก็คือโทโมะ
        " อาหารไม่อร่อยเหรอจ๊ะโทโมะ" แม่ของแบงค์เอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งเงียบๆ
        " เปล่าครับ อาหารอร่อยมากเลยครับ" โทโมะเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะทานอาหารต่อ 
        " อิ่มแล้วเหรอแก้ว" แบงค์เอ่ยถามหญิงสาวข้างกาย
        " ค่ะ"
        " เอาผลไม้ไหม"
        " ก็ดีค่ะ พี่โมะเอาผลไม้ด้วยไหมค่ะ" แก้วหันไปถามพี่ชายบุญธรรมของเธอเอง
        " ได้ทั้งนั้นครับ" โทโมะเอ่ยบอกออกไปแล้วยิ้มให้น้องสาว
        " งั้นเดี๋ยวพี่ไปยกจานผลไม่มาดีกว่า" แบงค์เอ่ยบอกแล้วเดินเข้าไปในครัว
        " แก้ว ไปช่วยพี่เขาหน่อยไป" ป้าของเธอเอ่ยบอกออกมา  ทำให้แก้วจึงต้องเดินตามเข้ามา
        " ผมไปช่วยด้วยคนนะครับ" โทโมะจะเดินตามไป
        " หยุด แกจะตามไปทำไม" ป้าเอ่ยห้ามหลานชาย
        " ก็ผม..."
        " ไม่ต้อง ป้าจะให้สองคนนั้นสนิทกันมากขึ้น" คุณป้าเอ่ยบอกหลานชาย  โทโมะจำเป็นต้องนั่งลงที่เดิม  แก้วกับแบงค์เดินออกมาจากครัวพร้อมจานผลไม้จานใหญ่ ส่วนแก้วถือจานใบน้อยกับส้อมออกมาก่อนจะแจกจ่ายให้กับทุกคน
        " แบงค์ตักผลไม้ให้น้องหน่อยสิ" มารดาเอ่ยบอกลูกชาย
        " มาครับพี่ตักให้" แบงค์จึงต้องตักผลไม้ใส่จานให้หญิงสาว
        " แก้วตักให้พี่บ้างดีกว่าค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วตักแตงโมใส่จานให้กับชายหนุ่ม
        " พี่ตักไม่ถึง ตักให้พี่ด้วยสิครับน้องสาว"
        " อ่ะ ตักเองสิ" คุณป้าของเขาบอกแล้วเลื่อนจานผลไม้มาตรงหน้าหลายชาย ทำให้โทโมะมองไปอย่างแปลกใจ
        " เอ่อ..แก้วรู้สึกปวดหัวอ่ะค่ะ  แก้วขอตัวไปอาบน้ำแล้วก็พักผ่อนก่อนนะค่ะ" แก้วเอยบอกเมื่อเห็นสีหน้าพี่ชายไม่ค่อยจะพอใจเท่าไรแล้ว
        " แบงค์ อุ้มน้องไปส่งหน่อยไป" ป้าของแก้วเอ่ยบอก
        " แก้วเดินไหวค่ะ ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไปทันที
        " งั้นผมขอโทรไปสั่งงานแปบนึงนะครับ" แบงค์บอกก่อนจะเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ริมทะเล  โทโมะมองตามก่อนจะเว้นระยะแล้วเอ่ยขอตัวขึ้นไปนอน
        " ผมเมื่อยอ่ะครับ  ขอตัวขึ้นไปนอนก่อนดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกเดินขึ้นบ้านไป  แต่เขาไม่ได้ไปที่ห้องนอนของตัวเอง  เขากลับเดินไปยังห้องนอนของน้องสาวก่อนจะสอดสายตาอย่างระวัง
        " พี่โมะ" แก้วที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าถึงกับตกใจที่มีคนเปิดประตูเข้ามา
        " ทำอะไรอยู่ครับ ไหนบอกว่าปวดหัวไง" ชายหนุ่มเดินตรงที่ประชิดตัวหญิงสาวก่อนจะนั่งลงที่เตียงแล้วดึงร่างบางให้ลงมานั่งบนตัก
        " ก็แก้วจะอาบน้ำไงค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
        " ปวดหัวใครเข้าให้อาบน้ำกัน เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก"
        " ก็แก้วเหนียวตัวนิค่ะ  แก้วขอตัวอาบน้ำแปบนึงนะค่ะ" หญิงสาวว่าแก้วก็ลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำ  โทโมะมองตามก่อนจะเดินกลับมายังห้องแล้วหยิบชุดนอนพร้อมผ้าขนหนูเดินกลับมายังห้องนอนน้องสาวอย่างระวังตัว เพราะกลัวใครเห็น 

          
      เมื่อเข้ามาในห้องนอนของน้องสาวชายหนุ่มจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าตัวเองโดยมีผ้าขนหนูพันช่วงล่างเอาไว้  ก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินไปหยุดอยู่ด้านหลังของหญิงสาวที่ยืนอาบน้ำจากฝักบัวอยู่
       " พี่โมะ" แก้วหันมาก็ตกใจกับคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง