Change for Her. เปลี่ยนได้เพื่อเธอ (ตอนเดียวจบ)

แจ้งท่านผู้อ่านโปรดทราบ! นิยายเรื่องเรื่องนี้ข้าพเจ้ามิได้แต่งเองและมิได้มีเจตนาจะทำให้ใครต่อใครเสียหายหรืออะไรทั่งสิ้น เนื่องจากดิฉันรักและชื่นชมนิยายเรื่องนี้เป็นอย่างมากจึงอยากจะแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านกันด้วยค่ะ เครดิต:lovefictionstory.fix.gs/index.php?action=recent

___________________________________________________________________

  อิมเมจ

   ป๊อปปี้ :: หนุ่มหล่อ  เจ้าเล่ห์ ความเพอร์เฟ็กอยู่ในตัวเค้าคนนี้หมดแล้ว  ขี้เล่น ชอบเที่ยว รักสนุก เข้าผับทุกคืน ชอบทำให้ฟางหึง -3- แต่รักภรรยาของเขาจริงและเทคแคร์ตลอด  แต่ตอนที่เค้าเรียนเค้าก็เรียนเก่ง ไม่ทิ้งการเรียน  แต่งงานกับฟาง

   ฟาง:: สาวน้อยน่ารัก เป็นพี่สาวของเฟย์  ขี้หึงแต่ไม่แสดงอาการ เรียนเก่งเหมือนป๊อป ช้ำใจอยู่เรื่อยเพราะป๊อปชอบไปมีกิ๊กและเจ้าชู้ ทำให้ฟางต้องเสียน้ำตาอยู่เรื่อย แต่ฟางก็ยอมที่จะทนมันต่อไป แต่ฟางก็จับได้ทุกครั้งที่ป๊อปปี้ไปมีกิ๊ก

   เขื่อน :: นิสัยเหมือนป๊อป! มาก (เติม ก.ไก่ไปอีกสิบล้านตัวค่ะ) แต่งงานกับเฟย์

   เฟย์ :: น้องสาวฟาง ขี้วีน เวลามีเรื่องอะไรจะไม่เก็บอาการ  ชอบแต่งตัว ต่างกับฟางสิ้นเชิง  แต่งงานกับเขื่อน

  

 เวลา  23.15 น.

  

 ณ บ้านจิระคุณ {เรือนหอ}

  

ใน บ้านหลังหนึ่งมีสองสามีภรรยาอาศัยอยู่ อยู่ได้มาเกือบหนึ่งปีแล้ว  และในตอนนั้นเค้าทั้งสองคนกำลังนอนกัน

อยู่ แต่หารู้ไม่มีใครอีกคนกำลังลุกออกจากเตียงช้า ๆ และเบาที่สุด  แต่ภรรยาของเขาก็ดันรู้ตัวซะก่อน และตื่นขึ้นมา

   

“ป๊อปปี้จะไป ไหน!” ฟางถาม ทำเอาป๊อปปี้ตกใจเลยทีเดียว -3- ฟางเปิดโคมไฟจากหัวเตียงและลุกขึ้นมาถาม

ป๊อปปี้ซึ่งกำลังใส่เสื้อผ้าอยู่ ด้วยความงัวเงีย {ก็คนเพิ่งตื่นนี่คะ ::ฟาง)

   “เอ่อ…ป๊อปจะออกไปดูงานนน่ะครับ ”ป๊อปปี้ตอบอย่างอึกอัก

  

 “แน่ใจนะ”

  

 “แน่ใจครับ” แล้วป๊อปปี้ก็มาจูบฟาง

 

  “ป๊อป ไปก่อนนะครับ ฟางไม่ต้องรอป๊อปนะ เพราะป๊อปอาจกลับดึก นอนได้เลยตามสบายไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ"

   แล้วก็เดินออกจากห้องไปและอีกไม่นาน ก็ได้ยิน

   เสียงรถคันโปรดของเขาแล่นออกไป  ฟางไม่ได้สนใจอะไรพอเห็นรถของสามีเธออออไป ก็ปิดไฟและนอนต่อ จนกระทั่ง…..

   เวลา 23.45 น.

   Fang Mode::

   -ฉันเจ็บ…เธอก็คงไม่เจ็บด้วยใช่มั๊ย ฉันเจ็บ…เธอไม่เคยจะแคร์มันด้วยซ้ำ-

   “ฮัลโหลเฟย์ว่างายยยยยยยยยยยยยย!”(วิบัติเพื่อเสียงค่า) ฉันพูดด้วยความงัวเงียสุด ๆ

   “พี่ฟางตื่นเดี๋ยวนี้นะ! ตอนนี้พี่ป๊อปอยู่ที่ผับกับเขื่อน!!!!!!!”ฉันถึงกับสะดุ้งตื่นเด้งขึ้นมาจากที่นอนทันที

   “อะไรนะเฟย์! ที่ไหนบอกมาเดี๋ยวพี่ตามไป -3-”ฉันพูด

   “ที่ ผับดิสซี่(คิดชื่อได้ไงอ่า?) เร็วๆนะพี่”

   “โอเค เดี๋ยวฉันตามไปน่ะ -3-”

   “โอเค เฟย์รออยู่หน้าผับนะ”

   “จ้า”

   End Fang Mode

   Faye Mode ::

   ไม่นานสักพักพี่ฟางก็มาถึงผับ แหม…เร็วเหมือนกันนะเนี่ย

   “เฟย์พี่มาแล้ว”พี่ฟางตะโกนบอกฉันมาแต่ไกล แหมหึงพี่ป๊อปละเส่ : )

   “ไหนมันมากับใคร อยู่กับใคร ใครชวนมันมาหรือมันมาเอง มันทำอะไรกันไปบ้างยัง  มันนั่งโต๊ะไหน!”พี่ฟางถามฉันรัว

   “โอ้ย พี่ฟางใจเย็น ๆ สิ ฉันตอบไม่ทัน”ฉันพูดออกไป!

   “ใครจะไปใจเย็นเหมือนแกละ! ฉันจะไปดูป๊อป -3-”พี่ฟางถามฉันแล้วชะเง้อมอง ว่าพวกนั้นนั่งโต๊ะไหน

   “โต๊ะ นู้นพี่ฟางไปเร็ว”ฉันพูดแล้ววิ่งพี่ฟางก็วิ่งตามมา แล้วไปหยุดตรงหลังประตู เห็นพวกนั้นกำลังนั่งดริ๊งมีสาว ๆ ลุมล้อมและยั้วเยี้ย หอมแก้มหอมคอจูบมากมั่งอะไรมั่ง เห้นแล้วมันจับฆ่าจริงเชียว

   “พี่ฟางลุยเลยไหม?”ฉันหันไปถามพี่ฟาง

   “จะดีเหรอเฟย์ ?”แหม เป็นห่วงพี่ป๊อปตั้งนาน แต่ไม่คิดจะอะไรเลยยยยยย

   “ถ้า พี่ไม่ลุยฉันลุยแล้วนะ ”ฉันไม่ทันให้พี่ฟางได้พูดตอบ ฉันก็เดินปรี่เข้าไปโต๊ะของพวกนั้นทันที!! แล้วไปหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะสองงคนนั้น ทำเอาสองคนนั้นหน้าเหวอทีเดียว! แต่พวกเด็กดริ๊งยังไม่รู้อะไรมันก็หน้าปูนซีเมนต์อยู่นั่งอยู่ต่อไป ส่วนพี่ฟางน่ะเหรอ -3- ยังยืนอยู่ที่เดิม ไม่ออกมา แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร -3- ฉันจึงดึงหูนายเขื่อนขึ้นมาอย่างแรงแล้วบิดดดด มันน่าจริง ๆ -3-

   “โอ้ย เฟย์คร้าบบบ -3- เขื่อนขอโทษนะคร้าบบบ จะไม่ทำอย่างนี้แล้วนะคร้าบบบบบ”

   “หึหึ..นายขอชีวิตนายจากฉัน หึหึอย่าหวัง!” แล้วฉันก็บิดอย่างแรงไปอีกทีแล้วปล่อย

   “พี่ ฟางพี่จะไม่มาดูสามีพี่หน่อยเหรอ”เมื่อพี่ป๊อปได้ยินคำนี้ ถึงกลับก้มหน้าและหน้าเหวอทีเดียว -3- แล้วพี่ฟางก็เดินออกมา หยุดอยู่ข้าง ๆ ฉัน พี่ฟางไม่ได้พูดอะไร แต่ตบหน้าพี่ป๊อปดังมาก!

   End Faye Mode

   Fang Mode

   เพี๊ยะ !!!!!!!!!!

   ฉัน ตบไปเข้าหน้าป๊อปปี้จัง ๆ และแรงมากด้วย ทำให้หน้าของเขาหันไปอีกทาง -3- ที่จริงฉันไม่อยากทำอย่างนี้หรอกนะ แต่เค้าหลอกฉัน หลอกว่าจะไปดูงาน ฉันเสียใจจริง ๆ

   “นี่เหรอ…งานของนาย งานที่นายบอกฉันว่าจะออกมาดู ฉันผิดหวังในตัวนายจริง ๆ”ฉันพูดออกมาพร้อมน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาเป็นทาง  ยัยพวกเด็กดริ๊งก็งงไม่สนใจอะไร

   “คือฟาง…ป๊อปไม่……..”ตอนนี้ ฉันไม่สนใจอะไรแล้ว -3- ฉันไม่รู้ว่าเค้าจะพูดอะไรออกมา แต่ฉันไม่อยากได้ยิน ฉันจึงเดินออกมาตรงนั้น และขับรถออกจากที่นั่นอย่างเร็วที่สุด

   ณ บ้านจิระคุณ

   ตอน นี้ฉันกำลังเก็บเสื้อผ้ากลับไปนอนบ้านแม่ของฉัน  และฉันก็ได้ยินรถของใครบางคนซึ่งรู้ได้เลยว่าเค้าต้องกลับมาง้อฉัน แต่ฉันก็เก็บเสื้อผ้าออกไป และเขาก็เปิดประตูเข้ามา

   “ฟาง…………”เขาพูดชื่อฉันเบา ๆ  ฉันหันมามองหน้าเขาอย่างเย็นชา และหันกลับไปจัดกระเป๋าต่อ

   “ฟางอย่าไปเลยนะ ป๊อปขอโทษ”เขามากอดฉันจากด้านหลัง แล้วน้ำตาของฉันก็เริ่มไหลออกมาเรื่อย ๆ

   “คือ ป๊อปที่นายทำมันมาแล้วนะ  ฉันทนกับนายตลอดไปอย่างนี้ไม่ได้ ฉันต้องเป็นคนยอมนายคนเดียวเลยเหรอ นายโกหกฉัน ไหนละที่บอกว่ารักฉันมากมาย?”ฉันพูดแล้วปล่อยโฮออกมา

   “ฟาง…คือ ป๊อปขอโทษจริง ๆ ป๊อปสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว ขอโอกาสอีกสักครั้งนะ ให้ป๊อปได้ปรับเปลี่ยนตัวเอง”เขาพูดแล้วน้ำตาของเขาเริ่มไหลออกมาช้า ๆ  ฉันพูดตรง ๆ ตั้งแต่ฉันรู้จักป๊อปมาเขาไม่เคยร้องไห้เลยสักนิด

   “แต่…”

   “นะฟาง……สัญญาจริง ๆ ถ้าป๊อปทำอีก ป๊อปยอมหย่ากับฟางเลยก็ได้”

   “อืม งั้นสัญญานะ” เราสองคนพูดแล้วเกี่ยวก้อยกัน

   “แล้ว ป๊อปตอบฟางได้มั้ย ? ทำไมป๊อปต้องออกไป ? หรือป๊อปต้องการปลดปล่อย ? เพราะฟางไม่เคยให้ป๊อปให้ปลดปล่อยกับฟางเลย ป๊อปเบื่อใช่มั้ย? เพราะตั้งแต่เราแต่งงานกันมาเรายังไม่เคยมีอะไรกันเลยใช่มั้ย?”ฉันถามเขา เป็นชุด ๆ

   “ใช่ครับ งั้นฟางก็ให้ป๊อปปลดปล่อยสิ”ฉันยังไม่ได้ตอบอะไร เขาก็ก้มลงมาจูบฉันช้า ๆ

   แล้ว ดันฉันให้นอนลงไปบนเตียง แล้วใช้มือของเขาลูบไล้ไปทุกส่วนของฉัน ฉันก็ไม่ได้ขัดขืนแต่ใด ๆ -3- ให้ความร่วมมืออย่างดี ก็แหงสิฉันอยากให้เขาปลดปล่อยบ้าง เขาเริ่มถอดกางเกงฉันออก  และใช้มือของเขาจับเค้าโครงรูปหน้าของฉันไว้เพื่อไม่ให้จูบของเรานี้ขาดสาย  ไม่นานเค้าก็ใช้มือที่ใช้ถอดกางเกงฉันมาถอดบลาหรือชุดชั้นในสีหวานของฉัน  เขาเริ่มถอดไปเรื่อย ๆ จนมาถอดเสื้อของฉัน  และตามด้วยถอดของเขาทั้งหมด….ในที่สุดเราทั้งสองก็ไม่เหลืออะไร -3-

   เขา ค่อย ๆ ปล่อยละจากการจูบที่ปากมาไล้ลูบที่ซอกคอขาว ๆ ของฉันและเม้มให้เกิดรอยแดง ไว้ทั่ว  เขาเริ่มไล้มาเรื่อย ๆ ทุกส่วนต่าง ๆ ของฉัน -3- และทำให้เกิดรอยแดง //-// ><

   End Fang Mode

   ต่อไปแอบ nc เล็ก ๆ แต่อย่าคิดว่าไรท์เตอร์หื่นนะค่า

   ไม่ นาน….เขาก็ใช้ความเป็นชายของเขา (ไรท์เตอร์ไม่รู้จะเรียกอะไรดีให้มันไม่น่าเกลียด -3-) สอดเข้ามาหาฉัน  เค้าเริ่มเพิ่มจังหวะขึ้น……เรื่อยๆ เขาทำอย่างนี้อยู่นาน…และเปลี่ยนจากจังหวะช้า ๆ มาเป็นจังหวะเร็ว ๆ และเริ่มถี่ขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ฟางร้องครวญครางออกมาด้วยความเจ็บและเสียวซ่าน และนี่เพิ่งเป็นครั้งแรกของฟาง มันจึงรู้สึกเจ็บมาก ๆ -3-

   แต่ฟางก็ยอม……และเค้าก็ทำอย่างนี้ไปตลอด และจูบฟางไปด้วย เค้าทำอย่างนี้อยู่นานนน….. จนกระทั่ง

   “โอ้ยยยยยย…..ป๊อปฟางเจ็บ ฟางไม่ไหวแล้ว : (”ฟางร้องออกมาเพราะเจ็บ

   “เอ้าเหรอฟาง…งั้นป๊อปขอโทษนะ”ป๊อปทำหน้ารู้สึกผิด ๆ ฟางจึงพูดไปว่า

   “นาย ไม่ผิดนะป๊อป ….ฉันเข้าใจว่าบางครั้งผู้ชายก็ต้องการสิ่ง ๆ นี้ที่นายกำลังทำอยู่กับฉันกันบ้าง แต่นายสัญญาได้มั้ย? ว่านายจะไม่ไปทำอย่างนี้เหมือนวันนี้อีก ”

   “ได้ครับ ป๊อปสัญญา”

   แล้วป๊อปปี้ก็ทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ ฟาง แล้วก็ร้องเพลงขึ้นมาว่า

   จริงอยู่ว่าเราใกล้กันแค่นี้ แต่ในสายทุกวินาทีช่างห่างไกล

   เมื่อเขาร้องจบ ฟางถึงกับน้ำตาตกเลยทีเดียว

   “ป๊อปขอโทษนะครับ ที่เคยเป็นผู้ชายนิสัยไม่ดี ทำให้ฟางต้องเจ็บอยู่ตลอด”

   “ฟางให้อภัยป๊อปปี้นะ : ) ไม่ว่าป๊อปปี้จะเคยเป็นยังไงฟางจะรักอยู่เหมือนเดิม”

   “ป๊อปก็รักฟางนะครับ”

   [SPECIAL]

   2 เดือนผ่านไป…

   “แหวะ แหวะ แหวะ (โปรดฟังให้เหมือนคนอ้วก,คลื่นไส้)”ฟางวิ่งออกมาอ้วกจากห้องครัวที่เมื่อสักครู่ตนเอ

   งได้ทำอาหารให้สามีอยู่ประจำ แต่วันนี้ฟางรู้สึกแปลก ๆ

   “ฟางเป็นอะไร”ป๊อปปี้รีบวิ่งมาดูฟางทันที

   “ฟางแค่รู้สึกไม่สบาย เวียนหัวหน่อยน่ะ คลื่นไส้อาเจียนด้วย ไม่รู้เป็นอะไร”ฟางพูดหน้าซีด ๆ

   “ปวดท้องอะไรท้องผู้หญิงรึเปล่า?”

   “ฟางไม่ได้มา 3 เดือนแล้วนะป๊อป”ป๊อปปี้เมื่อได้ยินคำพูดของฟาง ถึงกับเฮทีเดียว

   “เย้! ป๊อปจะได้เป็นพ่อคนแล้วว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”

   “ป๊อปเป็นอะไร -3-”ฟางถามงง ๆ

   “นี่ฟาง…ฟางไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าฟางน่ะท้อง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมา

   “ฮะ! จริงเหรอ เย้!”ฟางก็ยิ้มเหมือนป๊อปปี้เช่นกันน…

   6 เดือนผ่านไป…..

   Poppy Mode

   ณ โรงพยาบาล

   “ญาติรอข้างนอกนะครับ หมอขอเชิญคุณพ่อเข้าไปให้กำลังใจภรรยาในการคลอดลูกด้วยครับ”

   “งั้นเฟย์กับเขื่อนรอข้างนอกนะ”ผมหันไปบอกเขื่อนและเฟย์

   “ค่ะพี่ป๊อปให้กำลังใจพี่ฟางดี ๆ นะคะ”เฟย์ยิ้มมาให้ผม

   ผมจึงเดินเข้าห้องคลอดไป

   ตอน นี้ผมอยู่ที่ห้องคลอดแล้วล่ะครับ ผมไม่คิดเลยว่าผมจะได้มาห้องนี้ มาให้กำลังใจภรรยาของผม  ในที่สุดครอบครัวของเราก็มีครบ สามคนพ่อแม่ลูก : )

   ผมมีความสุขจริง ๆ

   ตอน นี้ผมก็ให้กำลังใจฟางอยู่ครับ  ผมทำอะไรไม่ได้ นอกจากจับมือฟาง  ผมเห็นหน้าฟางแล้วสงสารจริง ๆ ฟางจิกมือผมแน่น ก็แหงสิฟางคงจะเจ็บ

   “อื้ออืออื้อออออออ…(ฟังให้เหมือนคนเบ่งลูก)”ฟางร้องออกมาแล้วร้องไห้

   “ใจเย็น ๆ นะคะคุณแม่ สูดหายใจเข้าไปลึก ๆ จะออกแล้วค่ะ ”พยาบาลหันมาบอกฟาง

   “สู้ ๆ นะฟาง”ฟางไม่ตอบได้แต่ยิ้มพยักหน้าทั้งน้ำตา

   -15 นาทีผ่านไป…….

   “ยินดีด้วยนะคะได้ลูกชายค่ะ ลูกคุณนี่ช่างน่าเกลียดน่าชังเหมือนคุณพ่อคุณแม่เลยนะคะ”ฟางรับลูกจากพยาบาล….

   “ป๊อปดูสิ…นี่ลูกเรา…”ฟางพูดออกมาแล้วน้ำตาค่อย ๆ ไหล

   “ป๊อปเห็นแล้วครับ ลูกเรา….”ผมก็จะร้องไห้อีกคน ผมรู้สึกดีใจจริง ๆ ที่ในชีวิตจะมีหนูน้อยตัวเล็ก ๆ มาเรียกผมว่า ‘พ่อ’

   จากนั้นผมก็ออกมาจากห้องครับ  แล้วคุณหมอก็เย็บแผลให้ฟางและเข็นฟางไปที่ห้องพิเศษ

   -ที่ห้องฟาง (โรงพยาบาล)

   “พี่ฟางเฟย์ดีใจด้วยนะคะ”เฟย์พูดแล้วยิ้ม

   “ผมด้วยนะพี่สะใภ้ : ) ลูกน่าเกลียดน่าชังจริงเลย  เหมือนพ่อแม่มันไม่ผิด ”เขื่อนพูด

   “ขอบใจจ้ะ”

   -4 ปีผ่านไป

   ตั้งแต่ ที่ผมและฟางกลับมาอยู่ที่นี่ เราสองคนก็ไม่เคยทะเลาะกัน ผมก็เลิกเจ้าชู้ มาช่วยฟางดูแลลูกจนตอนนี้ลูกเราอายุ 4 ปีแล้วละครับ

   ตอนนี้เวลา 5.30 น. (ห้าโมงเย็นครึ่ง)แล้ว ตอนนี้เราสามคนอยู่ที่สวนหน้าบ้านครับ -3-

   ฟางพาลูกมาเล่นชิงช้า ผมก็มาดูด้วย

   ตอนนี้ลูกผมก็พูดได้แล้วละครับ

   ลูกของเราชื่อ “น้องไปร์ท”

   “พ่อครับ แม่ครับหอมผมหน่อยนะ คนละข้างนะ”ไปร์ทพูดมาขอผมและฟาง

   “ก็ได้ครับ”ผมตอบตกลง

   แล้ว ผมกับฟางก็จะหอมแก้มลุกเราสองคน แต่ลูกเราสองคนนี่สิ!  มันเอาแก้มมันออกไปข้างหลังทำให้ผมและฟางปากเราแตะกันหรือ ‘จูบ’นั่นเองครับ

   แล้วลูกตัวดีก็วิ่งหนีไปอยู่กับป้า แม่บ้านที่นี่ละครับ ทิ้งให้ผมกับฟางอยู่กันสองคน

   “ป๊อป…ฟางขอบคุณนะที่ป๊อปเปลี่ยนตัวเองเพื่อฟาง…มาได้ขนาดนี้”ฟางพูดแล้วเอาหัวมาซบไ

   หล่ผม

   “ป๊อปเปลี่ยนตัวเองได้เพื่อฟางนะ ขอโทษนะครับที่ป๊อปเคยเป็นผู้ชายนิสัยไม่ดี”

   “ค่ะ แต่ที่หลังอย่าทำอีกนะ ฟางไม่ชอบ สัญญาได้มั้ย? ต่อไปนี้ป๊อปจะรักครอบครัวของเรา รักลูก รักฟาง ดูแลครอบครัวของเราให้ดีที่สุด ได้ไหม?”ฟางพูดขอผม  

   “ได้ครับ ป๊อปสัญญา”จากนั้นผมก็ก้มลงจูบฟางช้า ๆ จูบนี้นานแสนนาน ….

   ผม ไม่คิดเลยว่า จะมีผู้หญิงอย่างนี้บนโลกจริง คนที่ทนผมได้ทุกอย่าง ผมทำเธอเจ็บช้ำหลายครั้งแต่เธอก็ทน ผมคิดว่าผมขอโทษเธอคงไม่พอ  แต่ผมก็สัญญากับเธอไปแล้วว่าจะดูแลครอบครัวของเราให้ดีที่สุด แค่นี้ละครับที่ผมอยากจะบอกทุกคน

   End Poppy Mode

   Fang Mode  

   เมื่อก่อนบางครั้งฉันก็คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงโง่...ที่ยอมเค้าทุกเรื่อง

   End Fang Mode

   จากนั้นครอบครัวของเค้าทั้งหมดก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข………..THE END~~

_________________________________________________________________