Legend of love everlasting รักเธอไม่มีวันเปลี่ยน

"อ้าว  ไอ้เขื่อนมาแล้วเหรอว่ะ  หายไปนานนะเนี้ย "  เขื่อนเหรอ ชื่อคุ้นๆ มันจะใช่คนที่ยัยเฟย์รักรึเปล่านะ  ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเปิดหารูปที่ยัยเฟย์กับคนที่เฟย์รักถ่ายด้วยกัน และมันก็ใช่จริงๆด้วย เขื่อน ผู้ชายที่เฟย์รักนักรักหนา ในที่สุดฉันก็เจอไอ้เขื่อนจนได้ เป็นเพื่อนกับนายนี้ด้วยเหรอ  สงสัยจะเจ้าชู้เหมือนล่ะสิ ฉันมองเขื่อนอย่างค้อนๆ  เออ ! จริงสิเขื่อนไม่รู้นิหน่าว่าเฟย์มีพี่สาว อย่างฉัน  เป็นแบบนี้ก็ดีสิ ฉันจะได้สั่งสอนไอ้เขื่อนได้ง่ายๆหน่อย ฮ่า ฮ่า ฮ่า

"ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยไอ้ป๊อป  นี่มึงคิดจะจีบสาวแล้วเหรอว่ะไม่เห็นบอกกันบ้างเลย แล้วหนูน้อยคนนี้เป็นใครว่ะ ร้อยวันพันปีกูไม่เคยเห็นมึงคบหรือมองผู้หญิงคนไหนเลยสักคน แล้วนี้ยังไงเนี้ย "   นายนี้ไม่เคยมีใครเลยเหรอเนี้ย งั้นฉันก็เป็นผู้หญิงคนแรกของเขาที่ได้เข้าบ้านของเขาหน่ะสิ ไม่น่าเชื่อผู้ชายหล่อๆแถมยังไม่มีเจ้าของ จะยังเหลืออยู่

"มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอกน่า กูไม่เคยมองใครอยู่แล้วและจะไม่มองด้วย "  จริงเหรอที่เขาบอกว่าไม่เคยมองใคร งั้นฉันก็คิดผิดล่ะสิที่บอกว่าเขาเจ้าชู้  แล้วฉันจะทำให้เขามองฉันให้ได้เลยคอยดู !!

"เหรอออออออออออออออออออออ    "  

"เออ  กูไม่มองใครอยู่แล้ว " ทำไมเขาต้องย้ำด้วยว่าจะไม่มองใคร หรือว่าเขามีคนที่เขามองอยู่แล้ว  แล้วเขาก็เดินไปนั่งใกล้ๆกับเขื่อนและเหมือนเขาทั้งสองคุยกันไม่ใช่คุยสิกระซิบต่างหากแต่กระซิบยังไงฉันก็ได้ยินอยู่ดี

"ว่าแต่มึงเหอะไปผับทุกวัน มึงไม่คิดที่จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนบ้างเหรอว่ะ "  เขื่อนไม่มีแฟนเหรอ  แล้วยัยเฟย์ล่ะ รึว่าไอ้เขื่อนมันไม่คิดจิงจังกับยัยเฟย์

"จะมีไปทำไมว่ะ ผู้หญิงมันก็เหมือนกันหมดทุกคนนั้นเเหละ! "  ไอ้เขื่อนมันพูดแบบนี้แสดงว่ามันหลอกเฟย์ให้รักแล้วทิ้งเหรอ นี่มันทำกับน้องสาวฉันมากเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวตบให้ล่วงเลย !

"เบาๆหน่อยดิว่ะ มีผู้หญิงอยู่ในบ้านนะเว้ยเดี๋ยวเขาก็วีนใส่กูอีก "  ฉันได้ยินหมดแล้วไม่ต้องกระซิบหรอก

"เออๆกูขอโทษ  ลืมไป "   สักพักเขื่อนก็เดินมาหาฉันแล้วถามว่า

"นี่ เธอรู้มั๊ยว่าเธอโชคดีมากเลยที่เป็นผู้หญิงคนแรกของไอ้ป๊อป  ไอ้ป๊อปมันไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านเลยนะ มีแต่เธอนั้นแหละที่เป็นผู้หญิงและได้เข้าบ้านเป็นคนเเรก  แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ " ถามชื่ออีกแล้วเบื่อจริงๆ

"ไอ้เขื่อนมึงจะไปไหนก็ไปเลยไป "

" หวงจังนะคนเนี้ย  กูแค่ถามชื่อเองไม่เห็นต้องไล่เลย "

"ไม่ไปใช่ไหม " แล้วนายนี้ก็คว้าวัตถุแถวๆนั้นที่หนักมาก กำลังจะปาใส่เขื่อน

"เฮ้ย ! กูไปแล้วไม่ต้องรุนแรงขนาดนี้ก็ได้ "  แล้วเขื่อนก็วิ่งขึ้นห้องอย่างรวดเร็ว

"เอ่อ...เอ่อ..ฉันจะพาเธอไปส่งที่บ้านนะ "    เขาบอกฉันก่อนจะเดินออกไปที่หน้าบ้าน พร้อมกับไขกุญแจรถมอเตอร์ไซค์  ขับมอไซค์ด้วยเท่อ่ะ  แล้วฉันก็เดินออกไปจากบ้าน  ฉันไม่ได้ใส่รองเท้าหนิ แผลฉันก็ยังเจ็บอยู่ แล้วจะทำไงอ่ะ

"ฉันลืมไป ว่าเธอไม่ได้ใส่รองเท้านี่หน่า งั้นเดี๋ยวฉันหารองเท้าให้นะ "  เขาเข้าไปในบ้านอีกครั้งเพื่อหารองเท้าให้ฉันใส่  เขาดูเป็นคนสุภาพบุรุษมากๆ  แต่ตอนนี้ต่อให้เขาทำดีกับฉันแค่ไหนฉันก็เฉยชาอยู่ดี เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าไอ้เขื่อนอยู่ที่นี้ ฉันกลับไปเจอยัยเฟย์เมื่อไหร่ฉันจะทำให้ยัยเฟย์เลิกรักกับไอ้เขื่อนให้ได้เลยคอยดู!!  

    เขาเดินออกมาพร้อมกับรองเท้าผ้าใบสีดำข้อสูงคู่หนึ่งสงสัยจะเป็นของฉัน

"ฉันหวังว่าเธอคงใส่ได้นะ "  เขานั่งลงที่พื้นพร้อมกับใส่รองเท้าให้ฉันทั้งสองข้าง มีผู้ชายไม่กี่คนที่จะทำดีกับฉันถึงขนาดนี้ ฉันมองเขาที่กำลังใส่รองเท้าให้ฉันอยู่ ถ้าฉันอ่านใจนายนี้ออกเหมือนที่ฉันอ่านใจของคนอื่นออกก็ดีน่ะสิ จะได้รู้ว่าเขาทำดีกับฉันเพื่อหวังผลประโยชน์รึเปล่า  

"เธอมองฉันแบบนี้มีอะไรรึเปล่า "

"เปล่าหรอก  ฉันแค่อยากมองให้แน่ใจหน่ะ "

"แน่ใจ   แน่ใจอะไร ? "

"ฉันว่านายอย่ารู้เลยดีกว่านะ "

"อืม ก็ได้ถ้ายังไม่อยากให้ฉันรู้ "

"เอ่อ  ที่นายบอกว่าจะพาฉันไปส่งที่บ้านอ่ะ ไม่ต้องหรอกฉันยังไม่อยากกลับบ้านตอนนี้ พาฉันไปที่ไหนก็ได้ ไปแล้วทำให้สบายใจอ่ะ "

"สบายใจงั้นเหรอ  ขอฉันนึกก่อนนะ "  

"อ๋อ  มีอยู่ที่หนึ่งรับรองว่าสบายใจสุดๆ "  เขาพูดแล้วทำท่าทางเหมือนเด็กน้อยเลย แต่น่ารักดีนะ  ฉันชอบที่เขายิ้มแบบนี้จัง แต่ตอนนี้ฉันก็ยังไม่สบายใจเรื่องยัยเฟย์อยู่ดี ฉันถึงอยากไปที่ ที่ทำให้ฉันสบายใจจะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องยัยเฟย์

" งั้นขึ้นรถสิ  "     ฉันขึ้นรถของเขาเพื่อไปที่ที่นั้นฉันอยากจะรู้จริงๆว่าจะสบายใจแค่ไหน   ถ้าไปแล้วไม่สบายใจล่ะน่าดู ! ระหว่างทางลมแรงมากเลยและฉันก็หนาวมากด้วย ชุดของฉันก็สั้นแล้วก็มีแจ็กเก๊ตสีดำที่นายนี่ให้แค่ตัวเดียว

"หนิ  ถ้าหนาวก็กอดฉันได้นะ "  ฉันหนาวแล้วเกี่ยวอะไรกับนายนี้อ่ะ

"ฉันก็หนาวเหมือนกันนะเธอเอาแจ็กเก๊ตของฉันไปใส่ แล้วตอนนี้ฉันก็หนาวเหมือนเธอ  เธอมีแจ็กเก๊ตแต่ฉันไม่มี เธอทำให้ฉันหนาวเพราะฉะนั้นเธอต้องทำให้ฉันหายหนาว "  อ๋อ ที่แท้ก็อยากให้ฉันกอดก็ไม่บอกตรงๆอ้อมโลกอยู่ได้  แต่ฉันก็ยังไม่กอดเขาอยู่ดี ฉันก็แค่อยากจะรู้ว่าถ้าฉันไม่กอดเขา  เขาจะทำอะไรฉัน  

     ถนนตรงนี้มืดพอสมควรมีไฟแค่ดวงสองดวงเอง  รถแถวนี้ก็ไม่ค่อยมี แถวนี้เงียบมากฉันอยากจะอยู่ที่นี้ซะแล้วสิ เขาก็ขับรถต่อไปไม่มีอะไรเลย โธ่ ! ไอ้เราก็นึกว่าจะแน่สุดท้ายก็แพ้ฉันอยู่ดี ฮ่า ฮ่า ช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้ฉันหัวเราะอยู่ดีๆ ก็ต้องหยุดหัวเราะเพราะหมาตัวเดียว !

 " เฮ้ย ! นายจะหยุดรถทำไมเนี้ย "

"ก็มีหมาตัวหนึ่งวิ่งตัดรถมา จะให้ฉันชนมันรึไง "

"แล้วทำไมไม่บอกล่ะ ฉันตกใจหมด "

"ทำไมฉันต้องบอกล่ะ ก็ในเมื่อการที่ฉันหยุดรถเพื่อให้น้องหมาวิ่งข้ามถนนมันจะทำให้  เธอ  กอด  ฉัน  " ห๊ะ ! ฉันกอดนายนี้เหรอ ฉันมองที่แขนของฉัน ตอนนี้มันไปอยู่ที่เอวของเขาเรียบร้อยแล้ว ทำไมฉันไม่รู้ตัวเลยว่าฉันกอดเขา ฉัยกำลังจะเอามือของฉันออกแต่ เขากลับจับมือของฉัน แล้วเอาไว้ที่เอวของเขาดังเดิม

"กอดฉันไว้แบบนี้แหละ แล้วห้ามเอาออกด้วย ถ้าเธอเอาออก ฉันไม่รับประกันนะว่าจะส่งเธอถึงบ้านรึเปล่า "  ใจจริงฉันก็อยากจะเอาออกนะ ฉันอยากรู้ว่าเขาจะพาฉันไปไหนถ้าไม่ส่งฉันที่บ้าน  แต่ถ้าฉันเอามือออกเขาจะหาว่าฉันเป็นผู้หญิงประเภทนั้นรึเปล่า ฉันกระชับมือให้แน่นกว่าเดิม และซบหน้าของฉันลงที่หลังของเขา แล้วสักพักฉันก็ไปเฝ้าพระอินทร์(ก็หลับนั้นแหละ )

   ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมาลูกที่หัวของฉันอย่างอ่อนโยน ฉันยังไม่อยากตื่นเลย ฉันรู้สึกเหมือนหลับสบายที่สุดเท่าที่ฉันเคยหลับมาฉันไม่อยากตื่นเลยจริงๆ ฉันรู้สึกอยู่ในที่ที่หนึ่งที่ มีลมพัดอย่างเย็นสบายไม่แรงมาก  ไม่เสียงดัง  ไม่มีไฟ ไม่สว่าง ไม่มืด ไม่มีทางออก และไม่มีทางเข้า ไม่มีพระจันทร์ ไม่มีดวงอาทิตร์  ไม่มีผู้คน  แต่ฉันเห็นเหมือนเป็นเงาที่ขาวสว่างมากและเงาสีดำที่มืดมาก เงาสองเงานี้ต่อสู้เพื่อที่ต้องการสื่ออะไรบ่างอย่างกับฉันและทำให้เกินแสงจนทำแสบตาฉันไม่เห็นเงาทั้งสองนั้นแต่ฉันได้ยินเสียง ' จงรักในสิ่งที่เจ้ารัก ' 

  ฉันเปิดตามองขึ้นไป  ฉันกำลังนอนที่ตักของเขาอยู่

"อ้าวตื่นแล้วเหรอ ฉันนึกว่าเธอจะไม่ตื่นซะแล้ว หลับไปซะนานเลย " ฉันลุกจากตักของเขาและถามคำถามที่ฉันอยากรู้

"ฉันหลับไปนานแค่ไหน "

"ก็เกือบสามชั่วโมง "

"ห๊ะ!  สามชั่งโมงทำไมนายไม่ปลุกฉันล่ะรู้มั๊ยว่าฉันเกือบจะไม่ได้ตื่นแล้วนะ "

"เหรอ ฉันขอโทษที่ทำให้เธอเกือบไม่ตื่น "

"นายไม่ผิดหรอก ฉันแค่โยนความผิดให้นายเฉยๆ "  

"แล้วที่นี่ที่ไหนอ่ะ "

"ก็ที่ที่เธออยากมาไง "   ที่นี้มันเป็นทะเลสาบนี้หน่า  สวยใช้ได้เลยน่ะเนี้ย ลมเย็นมากเลย ไฟเป็นสีส้ม โรแมนติคมาก ฉันชอบที่นี้ซะแล้วซิ

"เป็นไง ชอบมั๊ย "

"ชอบสิ สวยมาก ฉันอยากอยู่ที่นี้นานๆจัง ฉันไม่อยากไปที่ไหนอีกแล้ว ฉันอยากอยู่แค่ที่นี้ ตรงนี้ "

"ถ้าวันไหนเราเจอกันอีกฉันสัญญาว่าจะพาเธอไปทุกที่ที่ทำให้เธอสบายใจ "

"จริงนะ สัญญาแล้วห้ามคืนคำ ถ้านายไม่ทำตามที่นายพูดฉันจะมาทวงสัญญา "

เอาแค่นี้เราก่อนขี้เกียจอัพ

พรุ่งนี้เราเปิดเทอมแล้วนะคงไม่ค่อยมีเวลามาอัพเท่าไหร่

เพราะว่าเรียนหนักพอสมควรแต่สัญญาว่าจะแต่งให้จบนะ