No More รักกว่านี้ไม่มีอีกล่ะ
BAMBAM_TK
5) อัดเสียงเสร็จแล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันรุ่งขึ้น
"เฮ๊ยนายมาได้ไงเนี่ย" ระหว่างที่ฉันเดินจะออกจากบ้าน
"มารับเทอนั้นแหละ" โทโมะตอบ
"ฉันไปเองได้ย่ะ" ฉันเดินสบัดก้นไปที่รถ
"ไปที่เดียวกันไปรถเดียวกันเนี่ยล่ะ" โทโมะดึงแขนฉันไป
"เบาๆซิ ฉันเจ็บน่ะ" ฉันโวยใส่
"เงียบไปเลย"
"-*-"
ถึงห้องอัดเสียง
"พี่เอสวัสดีครับ/ค่ะ" ยกมือไหว้พี่เอ
"พร้อมมั้ย" พี่เอถาม
"แหม มาก็ต้องพร้อมซิค่ะ" ฉันยิ้มให้
"ใช่ครับ" โทโมะพูดขึ้นมา
"ใครจะอัดก่อน"พี่เอถาม
"แก้ว/ผม" เราสองคนพูดพร้อมกัน
"ฉันก่อน" ฉันหันไปตะโกน
"ฉันก่อน"
"ฉันก่อน"
"ฉันก่อน"
"พอๆๆ เดี๋ยวให้แก้วอัดก่อนก็ได้" พี่เอสงบศึก
"ค่ะ" ฉันหันมาแลบลิ้นใส่นายขี้เก๊กนั้น
"เพลงเพื่อนที่เทอไม่รุ้ใจน่ะ"พี่เอบอก>>>>นี่คือนิยายค่ะ อาจจะเหมือนเรื่องจริง แต่ไอที่ไม่เหมือนก็คือ โปรเจคเพลงเนี่ยล่ะค่ะ!!
"ค่ะ" ฉันก็เข้าไปในห้องอัด
พออัดเสร็จ
"คิวนายแล้วย่ะ" ฉันเดินไปสะกิดโทโมะ
"ครับบบ คุนแก้ว" แล้วนายนั้นก็เดินไปห้องอัด
จากนั้น ฉันก้รออ่ะดิ เพราะไม่ได้เอารถมา
"เสร็จแล้วววววว" โทโมะลากเสียงยาววว มาจากห้องอัด
"เออ พี่ว่า เราสองคนอัดเพลงเร็วดีน่ะ ทำนองก็เข้ากันหมดเลย" พี่เอชม
"ขอบคุนค่ะ/ครับ"
"แก้วยังไมม่ได้กินข้าวเช้าเลยพี่เอ" ฉันทำตาใสปิ๊งๆให้พี่เอ
"งั้นกลับกันเลยก็ได้น่ะ"พี่เอไล่
"ค๊า" ฉันลากแขนนายโทโมะออกมา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
