No More รักกว่านี้ไม่มีอีกล่ะ
BAMBAM_TK
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกรุงเทพ
"เออ นาย พาฉันกลับบ้านก่อนน่ะ" ฉันสั่งเค้า
"ทำไมล่ะ"
"ฉันต้องกลับ เพราะยังไม่ได้บอกพ่อแม่เลย มีหวังคอฉันขาดแน่"
"งั้นฉันเข้าไปด้วย"
"อืมก็ได้" ฉันตอบตกลง
...ในบ้าน
"แก้วไปไหนมา" พอเข้ามาก็โดนพ่อดุเลยฉัน
"ไปทะเลค่ะ"
"แล้วทำไมไม่บอกพ่อแม่ ถ้าเกิดไรขึ้นจะทำยังไง" พ่อหันมาว่าฉัน ฉอดๆๆๆๆ
"ก็หนูว่าจะโทร แต่ที่นั้นไม่มีสัญญานเลยนิค่ะ" ฉันหาข้ออ้าง
"คุนค่ะ ลูกกลับมาได้ ก็ดีแล้วค่ะ" คุนแม่สุดสวยบอกพ่อฉัน
"แล้วไปกับใคร"
"เอ่อ ท.." ฉันกำลังจะอ้าปากพูด
"ผมเองครับ" นายโทโมะ
"อ้าว แล้วไป" จู่ๆ พ่อก็เปลี่ยนอารมย์ไปซะงั้น
"ครับ" โทโมะตอบ
"พ่ออยากได้ลูกเขยเหมือนโทโมะจัง" พ่อพูดไรอ่ะ เค้าเขินน๊า
"พูดอะไรอ่ะพ่อ" ฉันหันไปดุพ่อ
"ฮ่าๆๆๆ" อ้าว ขำใหญ่เลยน่ะพ่อ
"ทานข้าวกันมายังลูก" แม่ถาม
"ยังค่ะ" นายดทโมะไม่ตอบ ฉันตอบเอง
"นั่งก่อนๆ แม่เพิ่งทำเสร็จ" แม่ชวนไปนั่งที่โต๊ะ
อาหารบนโต๊ะเยอะมาก เหมือนทำไว้เลี้ยงงานบวชยังไงไม่รุ้
' ที่พ่อบอกว่า " อยากได้ลูกเชยเหมือนโทโมะจัง" ก็เพราะพ่อฉันน่ะ ปลื้มโทโมะม๊ากมาก เลยไฟเขียวให้ตลอด'
แล้วเราก้นั่งกินกันจนหมด
"แม่งั้นแก้วไปทำงานก่อนน่ะ" ฉันลา
"ลาครับ" โทโมะยกมือไหว้
"ฝากลูกสาวพ่อด้วยน่ะโทโมะ" พ่อฉันยิ้งแฉ่งเลย
"ไปแล้วค่ะ" ฉันกับโทโมะเดินขึ้นรถไป
"เออ คุน ผมว่าเด็กสองคนนี้เหมาะกันดีน่ะ" พ่อหันไปพูดกับแม่
"ฉันก้ว่างั้นแหละ" แม่ยิ้มชอบใจ
"งั้นเราต้องทำให้สองคนรักกันมากๆ" พ่อแนะนำ
"โชคดีน่ะ ที่เราสนิทกับตระกลูไทยานนท์น่ะ" แม่บอก
"ดีแล้วล่ะ ฮ่าๆๆ" แล้วพ่อ หัวเราะชอบใจเข้าไปในบ้าน
____________________________________________________________________________________________________________
ตอนต่อไปจะเป้นไง ติดตามน่ะค่ะ อยากให้เป็นแฟนกันเร็วๆป่าว 5555 ฝันไปเถอะ คู่นี้ยาก!!555 ฝันดีม๊วฟๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
