Molagun รักเราไม่ใช่เล็ก :)

"ยังไงก็ได้ขอให้สดและเจิ่ดก็พอ!"สิ้นเสียงพนักงาน แก้วก็หาเสื้อผ้าชิ้นนู้นชิ้นนี้มา แล้วก็จัดให้นางแบบ        นางแบบเดินออกมาจากห้องใส่เสื้อ พร้อมกับ สภาพร่างกายที่สุดเปี่ยมจากคนเดิ่มที่ดูหวานๆ กับเก๋ไกล๋ซะได้ เสื้อสายเดี่ยวลายทหาร มิ๊สกับกระโปรงเจ้าหญิงบานๆ พร้อมหมวกชีฟองสีดำ กับรองเท้าหนังสั้นสีน้ำตาล มันเป็นอะไรที่ลงตัวมาก  พนักงานเข้ามาก็อึ่งทันที

"โห่น้องสุดยอดมากเลยค่ะ พี่ขอถ่ายรูปให้บอสดูนะค่ะ"พนักงานชมแก้ว จากนั้นก็ถ่ายรูปนางแบบหลายๆช็อตๆ  ที่แก้วทำแบบนี้ได้เพราะเธอ มีประสบการณ์ด้านนี้ เธอเลยทำได้ดีสุด

"เดี่ยวพี่จะติดต่อน้องแก้วไปอีกทีนะค่ะ"พนักงานเมื่อถ่ายเสร็จ ก็พูดกับแก้ว 

"ผลงานจะผ่านจริงๆหรอคะ? มันนานไหม?"แก้วดูกังวลเป็นพิเศษเลยถามพนักงาน

"พี่ว่าผ่าน ถ้าวันนี้บอสอยู่ พี่จะติดต่อไปภายในวันนี้ พรุ่งนี้เริ่มงาน"แก้วยิ้มออกมาอย่างดีใจ  บอกลาพนักงานแล้วขับรถกลับบ้าน แต่ไม่ลืมที่จะไปรับน้องชายที่ รร

19:30

"อาหารเสร็จแล้วครับ"กวังเดินไปเรียกแก้วในห้อง แก้วเดินตามลงมา บ้านหลังนี้กวังจะเป็นคนทำอาหารเองเพราะแก้วทำอาหารไม่เป็นเลย

"วันนี้มีของโปรดพี่ด้วย"แก้วมองดูต้มยำกุ้งกับไข่เจียวชะอม กวังนั่งฝั่งตรงข้าวแล้วตักกุ้งใส่จานแก้ว แก้วเลยตักไข่เจียวให้กวัง

"วันนี้ไม่ได้ใส่มะขามรสชาติอาจแปลกๆนะ"กวังพูดดักไว้ก่อนที่แก้วจะกิน เพราะวันนี้ตนไม่ได้ใส่มะขามลงในแกงส้ม แก้วพยักหน้าแล้วตักน้ำแกงส้มเข้าปาก

"ซูด! ปกติพี่ก็ไม่ชอบเปี้ยวอยู่แล้วชั่งเหอะ"ทั้งสองกินกันอย่างเอร็ดอร่อยจนเก็บจานไปล้างเรียบร้อย แก้วก็นั่งกังวล

'ทำไมทางบริษัทไม่ติดต่อมาเลย'แก้ว

ติ๊ดๆ!

เหมือนกับอ่านใจแก้วออก ภายในไม่กี่นาทีหลังจากที่แก้วคิด ก็มีเบอร์โทรมาหาแก้ว ภายในทันทีแก้วคิดว่าต้องเป็นทางบริษัทแน่ๆเลยกดรับอย่างเร็ว

"ฮัลโหลค่ะ..ใช่ค่ะ จริญญาค่ะ...ห้ะ! จริงหรอค่ะ ได้ค่ะๆๆ"จริงดังความคิด บริษัทที่แก้วไปเทสไว้ เขาโทรมาบอกว่าแก้วผ่าน แถมยังให้เริ่มงานพรุ่งนี้อีก

"มีอะไรหรอพี่แก้ว เสียงดังเชียว"กวังเดินออกมาจากห้องน้ำ(รวม)ในสภาพที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ

"กวังๆ!...พี่เทสงานผ่าน พี่ได้ทำงานแล้ว"เเก้วกระโดดกอดอย่างดีใจกับกวัง โดยความตื่นเต้นทำให้แก้วโทรบอกพี่ชายของแก้ว นั้นคือป๊อปปี้นั้นเอง 

@ akalaem taiyaon

"สวัสดีค่ะคุณแก้ว เชิญที่ห้องประชุมเลยค่ะ"พนักงานคนเก่า พาแก้วไปในห้องประชุม ภายในห้องประชุม มีคนวัยกลางเต็มไปหมด จนแก้วรู้สึกได้ว่าตัวเองเป็นสาวคนเดี่ยว

"นี้คงเป็นจริญญาใช่ไหม"เสียงคนแก่ๆนั่งอยู่หัวโต๊ะทรงยาวพูดขึ้น แก้วยิ้มรับแล้วพยักหน้า

"ทุกคนตั้งแต่วันนี้เธอคนนี้จะทำหน้าที่ฝ่ายไสตล์ลิส วางแผนและจัดการเสื้อผ้าแทนคนเก่านะ"ประทานพูดขึ้น

"เอ่อ...กราบสวุสดีทุกคนค่ะ ชื่อนางสาวจริญญา เรียกแก้วก็ได้ค่ะ ยังไงแก้วก็ขอฝากตัวด้วยนะค่ะ"แก้วแนะนำตัวอีกครั้งจากนั้นเสียงปรบมือก็ตามมา หลังจากประชุมประจำเดือนเสร็จ ประธานก็แนะนำให้แก้วรู้จักแหนม(พนักงานที่เทสแก้ว)และให้แหนมพาแก้วดูบริษัท ตลอดทางเดินมา แก้วเห็นดาราดังๆมากมายจนแหนมหัวเราะเบาๆ

"ฮ่าๆ อย่าตกใจที่นี้ดังมาก เวลามีการถ่ายแบบ จัดสถานที่ ออกแบบเสื้อผ้า ดาราก็มักใช้ที่นี้ทั้งนั้นแหละ"แก้วอ้าปากค้าง

'ถ้าบริษัทเราได้ครึ่งบ้างคนดี..'แก้ว

"เอ๊ะแก้วรู้จักรองประทานรึยัง"แก้วส่ายหัวเบาๆ เพราะไม่เห็นมีคนมานั่งฝั่งซ้ายคนแรกของประทาน

"ชื่อโทโมะ ไม่ใช่รองธรรมดานะ ลูกเจ้าของที่นี้ด้วย"แหนมพูด 

"หรอค่ะ ไม่เห็นมาเลย"

"โอ้ย เหล๋ไหลค่ะ ชอบชิงสุกผู้หญิง"แหนมแอบกระซิบแก้วเบาๆ 

"งั้นที่เป็นรองประทาน...?"

"เส้นทั้งนั้นค่า"แหนมกลั้นหัวเราะไว้

"หรอค่ะ"หลังจากดูบริษัทเสร็จ ประธานก็ให้แก้วกลับบ้านเพราะเริ่มงานวันแรก 

ปิ๊ปๆ 

ระหว่างทางที่แก้วขับรถนั้น มีรถสปอตมาแซงแก้วไป

"ฮึ๊ย! ช่างกล้านัก"แก้วด่ารถสปอตเมื่อกี้แล้วเข้าเกียเหยียบคันเร่งให้ไวกว่าแล้วแซงรถสปอตไป สปอตรีบตามขึ้นมาแต่ชะลอไว้ข้างแก้ว กระจกรถสปอตถูกเลื่อนรถ เผยให้เห็นใบหน้าขาวเนียน ของผู้ชายคนหนึ่ง

"อยากตายมากใช่ไหม!"ผู้ชายหน้าขาวเนียนตะโกนออกมาแล้วแซงแก้วไป

"หึ! ไม่รู้จักแก้วใจซะแล้ว"แก้วเหยีบคันเร่งแล้วแซงสปอตได้อีกครั้งแต่คราวนี้เหตุการณ์พลิกพลันอยู่ๆล้อรถแก้วเอี่ยงไปทางรถสปอตทำให้รถแก้วเบรกตัดหน้ารถสปอต รถสปอตพุ่งมาอย่างแรง แก้วหันไปดู มันใกล้เข้ามาแล้ว รถมันมาพร้อมความตาย...

ไปทำการบ้านก่อนน๊า 

บอกก่อนมันหักมุม รึเปล่าไม่รู้ ติ๊กต๊อกๆ