wonderful love มหัศจรรย์เพื่อนกันฉันรักเธอ

10.0

เขียนโดย april

วันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.05 น.

3 ตอน

5 วิจารณ์

9,478 อ่าน

2) Don'my Friend เป็นเพื่อนเธอไม่ได้จริงๆ(jk)2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฮึก ฮื่อๆๆๆ"

ฉันวักน้ำใส่หน้าอย่างบ้าคลั่ง(ดีนะที่ไม่มีคนอยู่ในห้องน้ำ)จนตอนนี้หน้าของฉันเปียกโชกไปทั้งหน้าแต่มันก็ยังลบคราบน้ำตาของฉันไม่มิสินะ

"จีน!แกเป็นไร"

เสียงของแก้วทำให้ฉันหันหลังไปดู

"แก้ว...ฮื่อๆ"

ฉันโผเข้ากอดแก้วทันทีตอนนี้ฉันต้องการที่พึ่งแก้วกอดตอบฉันเบาๆปล่อยให้ฉันร้องไห้จนฉันพอใจ นานหลายนาทีที่ฉันกอดแก้ว ฉันผลักกอดแก้วออกเบาๆแล้วได้แต่ยื่นก้มหน้าไม่มองหน้าใคร ฟางจึงชวนกลับหอพัก

(special:end)

(special:jongbae talks)

ผมงงมากที่จู่ๆขนมจีนถึงได้รีบออกไป แต่ผมเห็นนะมันร้องไห้ด้วยและผมมั่นใจว่าผมไม่ได้ตาฝาด

"ไอ้เบขนมจีนเป็นไรวะ"

"กรูไม่รู้วะ พวกเมิงนี่ถามอะไรแปลกๆ-_-"

"อ้าว!กรูก็นึกว่าเมิงจะรู้หนิหว่าเห็นตัวติดกันอย่างกับแฝดสยาม"

"เฮ้ย!ยัยเป็ดหัวฟูกลับมาแล้ว^o^"

ป๊อปปี้ตะโกนขึ้นเมื่อเฟย์ ฟาง แก้ว และจินนี่กลับมาแต่ไอ้ขนมจีนล่ะทำไมไม่กลับมาด้วยละ ผมใจคอไม่ดีนะเพราะไอ้จีนไม่เคยเป็นอย่างนี้ผมรีบกุลีกุจอวิ่งไปหาแก้วแล้วถามเรื่องไอ้ขนมจีนทันที

"ไอ้แก้ว!ขนมจีนละไปไหนเป็นอะไร แล้วทำไมไม่กลับมาพร้อมแกฮะ!ตอบมาเร็วๆสีเว้ย!"

"เฮ้ย!ไอ้เบเมิงใจเย็นดิ ดูดิยัยทอมถูกเมิงเขย่าจนมันหัวหมุนแล้ว"

คำพูดของโทโมะทำให้อารมณ์ของผมเย็นลง ผมปล่อยมือจากไหล่แก้วแล้วกลับไปนั่งลงที่เดิมก่อนจะถามไอ้แก้วใหม่อีกครั้ง

"แก้วขนมจีนละ"

"อยู่หอ"

"ฉันจะไปหามัน"

"ฉันว่าแกอย่าเพิ่งไปเลยวะ"

"ทำไม"

"ถ้าไอ้จีนพร้อมมันก็บอกแกเองแหละ"

~หลายวันผ่านไป~

ตอนนี้ผมมาดักรอไอ้ขนมจีนอยู่หน้าหอพัก เพราะผมนั่งรอมันอยู่ในห้องเรียนมาจะอาทิตย์แล้วแต่มันก็ไม่โผล่หัวมาเรียนซักที อ๊ะ!...นั่นไงมันมาแล้ว

หมับ!

ผมรั้งข้อมือเล็กๆนั่นไว้ ขนมจีนหันกลับมา เฮ้ย!O_O ทำไมหน้ามันซีดอย่างนี้วะ

"จีนแกเป็นไร"

"ป่าวหนิ แกมีอะไรเหรอ"

"เราเป็นเพื่อนกันนะ มีอะไรก็บอกกันดิ"

เว้ย!ทำไมเวลาพูดว่าเราเป็นเพื่อนกันกับแกทีไรมันต้องเจ็บแปลกๆที่ใจด้วยวะ ชั่งเถอะ!-*-มัมคงเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะผมชอบ 'มีน' ดาวคณะนี่นา มัมคงตลกน่าดูถ้าเพื่อนสนิทจะมาชอบกันเองมัมคงไม่มีทางเป็นไปได้หรอก

"แกโกรธอะไรฉัน"

"ป่าวหนิ-_-"

"ไม่จริง!หายโกรธฉันนะ งั้นมื้อเที่ยงแกอย่างกินอะไรฉันเลี้ยงเอง"

"จริงนะ*o*"

"อื แต่แกช่วยอะไรฉันหน่อยได้มั๊ย"

(special:end)

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3