ฺฺBB501 My Darling รักกุ๊กกิ๊กฉ่ำหัวใจของนายซุปเปอร์สตาร์

(Kim Hyun Joong : SAY)

           เป็นครั้งแรกที่ผมร่วมแสดงละครกับประเทศไทย ก็ผมเป็นเกาหลี แต่ก็พอที่จะพูดไทยได้บ้าง ฮยองต้องคอยสอนผมอยู่เสมอหรือบางครั้งก็แปลให้ผมฟังเวลาที่ผมอ่านบทละครไม่เข้าใจ พล็อตของละครเรื่องนี้ก็จะเป็นแบบว่า ผมต้องแสดงเป็นรุ่นน้องของนางเอกเรื่องนี้ประมาณ 2 ปี ส่วนนางเอกก็แสดงเป็นนูนาของผมซึ่งอายุ 24ปี แต่ความจริงเธออายุแค่17 ผมยังไม่เคยเห็นโฉมหน้าของนางเอกคนนี้เลยให้ตายสิ ผมต้องแสดงเป็นผู้ชายที่น่ารักและสดใสเหมือนกระต่ายป่า ผู้ที่ไม่เคยมีความรัก แต่ก็ต้องมาตกหลุมรักนูนา นางเอกของเรื่อง นางเอกเรื่องนี้จะต้องแสดงเป็นคนที่ เคยอกหักมาก่อน เสียใจผิดหวังมาก่อน ก็เลยทำตัวเป็นPlay Girl ชอบเก็บผู้ชายน่ารักๆไว้ในสต็อกอะไรประมาณนี้ ผมว่าน่าสนุกดีเหมือนกัน ยอมรับว่าเป็นงานที่ยากมาก เพราะผมพูดไทยไม่ค่อยคล่องแต่มันก็ทำให้ผมสนุกมาก ที่ได้รู้ว่าการแสดงของไทยกับเกาหลีมันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันเลย

วันนี้เป็นวันเปิดกล้องของละครที่ผมต้องแสดง คือเรื่อง'รักวุ่นวายของเจ้าชายกระต่ายป่า'วันนี้มีคนยิ้มและเข้ามาทักทายผมมากมาย แต่ผมก็แค่ยิ้มตอบ ใครทักมาคุยมา ผมก็คุยด้วย ผมไม่หยิ่งครับ -//-แล้วผมก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอน่ารักดีนะ ดูใสๆน่ารักแบบธรรมชาติ แถมตาเธอก็ยังสวยอีกด้วย เหมือนตาเด็กเลย เธอมาด้วยชุดเสื้อคอวีแขนยาวสีขาว กางเกงขาสั้นครึ่งน่องสีเขียวอ่อน ตามด้วยคัชชูสีขาว เธอใสกำไรข้อเท้าด้วยล่ะ ตบท้ายด้วยการปล่อยผมยาวสยาย แต่มัดจุกเล็กๆตรงกลาง ทำให้ผมสีดำของเธอโดดเด่นขึ้นมาไม่น้อยเลย คิ้มเข้มดกดำ ตาตี่เล็กเหมือนกับเด็กของเธอช่างถูกใจผมเสียจริงๆ จมูกเล็กๆ เชิด แสดงนิสัยดื้อรั้น มาคู่กับปางเล็กบางเฉียบเชิดขึ้นนิดๆ สีส้มอมชมพูของเธอรับด้วยใบหน้าขาวผ่องและสีผิวสีน้ำผึ้งได้เป็นอย่างดี ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร อาจจะเป็นนางเอกหรือนักแสดงที่ต้องเล่นเรื่องเดียวกับผม แต่ผมว่าเธอดูไร้เดียงสาเกินไป ไม่ค่อยเหมาะกับบุคลิกนางเอกแสนร้ายกาจแบบนี้แน่

"จุงกี้ เตรียมเข้างานนะ"ปาร์คกาโฮ รุ่นพี่ของผม1ปี เป็นผู้จัดการวงของผมเอง เขาเป็นคนเฉียบขาด และวิจารณ์คนเก่ง และเป็นคนที่ทำให้วงBB501เข้มแข็งคนถึงทุกวันนี้

"ครับ"

"งั้น... ไปยืนข้างๆผู้กำกับเลยนะ อ่อ..ส่วนนางเอกน่ะ เดี๋ยวเปิดกล้องเสร็จเดี่ยวเขาจะแนะนำให้อย่างเป็นทางการ รอดูเองแล้วกัน"เปิดกล้องเสร็จงั้นหรอ?ฉันจะคอยดูนะ ว่าเธอจะได้รับบทเป็นใคร ...สาวน้อย...

ในที่สุดก็เปิดกล้องเสร็จ เมื่อยขาที่สุดเลยกับพิธีบวงสรวงละครอะไรเนี่ย มันเป็นอะไรที่ปวดขามาก(มันคืออะไรหรอ?)- -

"ตอนนี้ก็ถึงช่วงที่ทางเราจะให้นักแสดงทำความรู้จักกันแล้วนะครับ ........."แล้วเขาก็พูดอะไรต่อก็ไม่รู้ผมไม่ได้ฟัง เพราะมัวแต่มองหาเธออยู่ แล้วเธอก็เดินมาทางผม ... พร้อมกับนั่งที่นั่งตรงข้ามกับที่ผมนั่งอยู่

"งั้นเรามารู้จักกับพระเอกสุดหล่อจากแดนโสมกันนะครับ เขาคนนั้นคือ ... คิม ฮยอนจุง จากวงBB501ครับ" แล้วผมก็ลุกขึ้นยืน พร้อมไหว้อย่างไทยให้กับทุกคน เพื่อที่จะสร้างมิตร No ศัตรู

"ต่อไปก็คือ นางเอกหน้าใหม่จากดินแดนแห่งทะเลหมอก น้องเอพริว ภีชญา รัตนมงคล ครับ"แล้วสายตาผมก็ส่องหานางเอกที่ว่า แต่จู่ๆ คนที่นั่งตรงข้ามกับผมก็ลุกขึ้นยืมพร้อมกับยกมือไหว้ทุกคนอย่างสวยงาม เธอ...เอพริว...งั้นหรอ? นางเอกที่จะต้องเล่นคู่กับพร้อมงั้นหรอ?คือเธองั้นหรอ?ยัยเด็กไร้เดียยงสาเนี่ยนะ?เหอ ๆ ... คนคัดนักแสดงสงสัยจะปัญญาอ่อน 

แล้วนี่ผมต้องไปนอนบ้านเธองั้นหรอ? .. ไม่ได้การล่ะ ..

(A-Priw : SAY)

        ฉันยืนมองผู้ชายที่ยืนข้างๆผู้กำกับคนนี้ เขาคือ คิม ฮยอนจุง นักร้องในดวงใจของฉันจริงๆด้วย ไม่เคยนึกเคยฝันว่าจะได้เจอ 'น่ารักอ๊ะ ^///^ ' ตอนนี้เขาย้อมผมสีควันบุหรี่ มันสวยมากเลย ดูนุ่มนิ่มน่าสัมผัส รับกับทรงรากไทรระต้นคอของเขาได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ คิ้วเข้มดกดำ ตาโต จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบางเฉียบเหมือนผู้หญิงสีชมพู น่าจูบจัง -0- นี่ฉันคิดอะไรเนี่ย -///- ใบหน้าของเขารับกับผิวขาวจัด หุ่นก็ดูดี ไม่ล่ำเกินไปและไม่ผอมเกินไป สูงประมาณ 181-185 ประมาณนั้น เผอิญตาฉันไม่ใช่เครื่องวัดส่วนสูงน่ะ - -  

ในที่สุดก็บวงสรวงเสร็จ โอย...ปวดฉี่ชะมัด - - พอเข้าบวงสรวงเสร็จผู้กำกับเลยให้พัก15นาทีฉันก็เลยรีบวิ่งไปห้องน้ำเลย-///-

5 นาทีผ่านไป

ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ตรงไปที่พี่ฮยอนจุงนั่งอยู่ฉันนั่งลงตรงข้ามกับที่เขานั่ง กลิ่นตัวหอมกรุ่มของเขาลอยมาประจมูก ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ตัวหอมชะมัด น่าอิจฉาอ่ะ-///- แล้วผู้กำกับก็ร่ายอะไรก็ไม่รู้ แล้วเขาก็แนะนำพี่ฮยอนจุงก่อนคนแรก ตามด้วยฉันแล้วก็คนอื่นๆอีกมากมาย 

"(- -)"เอ่อ...รู้สึกว่าพี่แกจะมองฉันนะ

"(' ')"

พอเลิกงานแล้วฉันก็รีบเดินไปที่รถตัวเอง จะรีบกลับบ้านไปนอน โดยลืมไปเลยว่าผู้จัดการส่วนตัวสั่งไว้ว่าอะไร แล้วพี่ฮยอนจุงก็รีบวิ่งมา แค่ประมาณ2ก้าวก็ถึงตัวฉัน อิจฉาคนขายาวอ่ะ ไม่ใช่ว่าฉันขาสั้นนะ ฉันเป็นคนขาวยาวมาก แต่เผอิญ เป็นคนวิ่งช้าน่ะ-///-

"เอพริว"เขาเรียกชื่อฉันด้วยแหละ^///^

"มะ...มีอะไรหรอคะ...อะ...โอป้า?"

"เปล่าหรอก เผอิญผู้จัดการและผู้กำกับบอกฉันว่าฉันต้องไปนอนบ้านกับเธอ ผู้จัดการส่วนตัวของเธอน่ะ เอากระเป๋าฉันไปไว้ที่บ้านของเธอแล้ว"อ่า...ใช่ฉันลืมไปได้ยังไงกันนะ ที่ผู้จัดการบอกว่าเขาต้องไปนอนบ้านฉันน่ะ

"ค่ะ...งะ...งั้นโอป้าก็ขึ้นรถเลยแล้วกัน เอ้อ...ว่าแต่...อะ..โอป้าไม่ได้เอารถมาหรอคะ"

"เธอจะให้ฉันขับรถมาจากเกาหลีหรือไง"เออ...ใช่ ทำไมฉันโคตรฉลาดอย่างนี้อ่ะ

"งะ...งั้นโอป้าก็ขึ้นรถเลยค่ะ"ฉันกดปลดล็อครถให้เขาขึ้นไปก่อน แต่เขาก็ไม่ยอมขึ้นซักที เอาแต่มองหน้าฉันอยู่นั่นแหละ มันเขินนะเนี่น ^///^ แต่จ้องนานไปแล้วนะ หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรือไง"

"เอ่อ...โอป้าคะ..นะ..หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรอ?"ฉันกลั้นใจถามออกไป ก็เขายืนจ้องหน้าฉันมา 1 นาทีเต็มๆเลยนะ

"เปล่า..ทำไมเธอถึงพูดติดๆขัดๆล่ะ ติดอ่างหรอ?"อ๊าก!! ฉันจะฆ่าเขาซะ!!

"หืม?จะบ้าหรอโอป้า?ถ้าฉันติดอ่างโอป้าคงเป็นไข้หวัดใหญ่2009แล้วล่ะ"

 "55555555555555555555555+"ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีก เดี๊ยะเตะตูดบานเลย