รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน

ณ. ร.ร. คนรวย

แอบมีเทออย่างนี้...

แก้ว:ไงฟาง

ฟาง(แก้วพรุ่งนี้ชั้นไม่ไปนะพอดีต้องไปทำรายงานบ้านพิมอะ)

แก้ว:เออ งั้นเสาร์หน้าก็ด้าย

ฟาง:(อืม งั้นแค่นี้นะบาย) ตูดๆๆๆ

พี่บ้าน:อ้าว น้องๆเข้าบ้านได้แล้วครับครัยเข้าคนสุดท้ายจะโดนทำโทดนะครับ

แก้ว:ฮึ้ย ซวยแล้ว

พี่บ้าน:อาฮะ น้องมาคนสุดท้าย ต้องโดนทำโทดนะครับ น้องชื่อไรครับ

แก้ว: (กระซิบ) ซวยชะมัด  อ๋อ ชื่อแก้วค่ะ

พี่บ้าน:เพื่อนๆ อยากหั้ยแก้วทำไรครับ

เพื่อนๆ:ร้องเพลงๆๆๆๆๆๆๆ

พี่บ้าน:โอเค งั้นน้องแก้วร้องเพลงอะไรก็ได้ เพลงนึงครับ

แก้ว:ซวยจิงๆเลยนะเนี่ย  เอ่ออออพี่คะขอหนูเตรียมตัวซัก15นาทีได้มั้ยคะ

พี่บ้าน:งั้นไปเตรียมตัวทางโน้นเลยครับเดี๋ยวพี่จะเรียกนะ

แก้ว:ค่ะ

ใต้ต้นไม้

แก้ว:โอย ทำไงดีวะเนี่ย เราร้องเพลงออกจะห่วยแตกชะมัด มีหวังโดนเพื่อนหัวเราะแน่เลยอะ

โทโมะ:หั้ยชั้นช่วยมั้ย??

แก้ว:เฮ้ย ไวท์ ทำไมมาที่นี่ได้อะ แล้วนายจะช่วยชั้นยังงัยอะ

โทโมะ:ก็ คอยยืนอยู่ข้างๆเทอไง แล้วก็คอยร้องประสานเสียงกับเทอไง เทอจะได้ไม่กลัวแล้วเทอจะร้องเพลงไรอะ??

แก้ว:ยังไม่รู้เลยอะ

โทโมะ:งั้นเอาเพลงนี้มั้ยละ เพลงถ้าเทอมีจริงอะ

แก้ว:อ๋อ เพลงนี้เหรอ อืมก็ได้

พี่บ้าน:น้องแก้วครับ ได้เวลาแล้วครับ

แก้ว:คะ นายพร้อมมั้ย

โทโมะ:พร้อมงั้นไปกัน

เมื่อเดินมาถึง

พี่บ้าน:เชิญ ครับน้องแก้ว

เพื่อนๆ: (*0*)

โทโมะ:ไม่ต้องสนใจสายตาผู้คนคิดว่าที่นี่มีแคเทอกับชั้นก็พอ

แก้ว:อืม

โทโมะ:พร้อม 3 4

โทโมะ แก้ว:...ถ้าเทอมีจริง อย่ามาหลอกๆ ออกมารักกันเหอะ  ก็เทอเป็นใครเป็นใคร อยู่ที่ไหนน้าเทอ

                 ถ้าเทอมีจริง อย่ามาหลอกๆ ออกมาให้ชั้นเจอ  รู้ไว้นะ รอเป็นเทอเสมอถ้าเทอมีจริง....

พี่บ้าน:เพราะมากครับน้องแก้วกลับมานั่งที่ได้ครับ

แก้ว:ค่ะ  โอยเกือบตาย ขอบจัยยะ

โทโมะ:ถือเป็นคำชม

 ติดตามกันต่อน้าคัพ>///<!!! ขอบคุนที่ติดตามน้าทุกคน