หล่อ'ล่ารักสยบหัวใจกับสาวห้าว >.<

"เอ่อ...แก้วว่าอย่าไปเลยดีกว่าแก้วไม่ให้ทุกคนเป็นภาระน่ะ" แก้ว

"ไม่เอาแก้ว...เพื่อนกันไปด้วยกันเส่" ป๊อปปี้จับแขนแก้ว

"นี้เฮีย...!เฮี่ยเฮี้ย... :( แก้วเป็นเพื่อนเฮียตอนหน่ะเชอะแก้วเป็นน้องเฮียน้ะเว้ย" 

"เออ...น้องก็น้องเชอะไอ้บ้า" 

"แก้มเราไปด้วยกันน้ะอย่าทิ้งกันเส่ะถ้าแก้วไปกับไไอ้ตุ๊ดนี้มีหวังมีลูกกลับมาฝากพวกเราแน่ ๆ" เขื่อนจองเบเคนตะพูดขึ้นแล้วทำสีหน้าเศร้าสร้อย

"เออ...ก็ได้ :Pชิส์ อย่าบอกเรื่องนี้กับใครน่ะ"

"โทโมะค่ะวันพิมไปคอนโดโทโมะได้ม้าา"ยัยพิมมี่เสียงแปดหลอดดังขึ้น

"ได้ครับ"แล้วอีตานี้ก็ส่งยิ้มหวานใส่ไม่แม้แต่เหลัยวมอง

"เดี๋ยววันนี้แก้วจะย้ายไปอยู่บ้าน... :) แล้วจะให้เควินทำเรื่องลาออกให้นะถ้าเกิดแก้วเป็นอะไรไปอย่าลืมดูแลเควินให้แก้วด้วยนะพิชชี่" แก้วพูดด้วยสีหน้าเศร้า "พิชชี่ไปส่งแก้วที่คอนโดหน่อยแก้วไม่เรียนแล้ว"

"อื้ม...ได้สิ" แล้วพิชชี่ก็โอบไหล่แก้วเดินออกจากประตูรั่วโรงเรียน

ณ คอนโด  == '

"เดี๋ยวพิชชี่รอแก้วที่นี้หล้ะแก้วไปเก็บของก่อน"พิชชี่ไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้ารับเฉยๆ

ผ่านไป 2 ชั่วโมงไวเหมือนตอแหล

แอ๊ดดดด -

"พิชชี่ไปเฮอะ...มลพิษมันไม่ดีอ่ะ :)" แก้วพูดแล้วควงแขนของพิชชี่ออกไปจากคอนโด

"เธอจะไปไหนแก้ว" โทโมะ

"...ชั้น...ชั้นต้องไปจากนายชั้นลาออกจากงานแล้วดูแลตัวเองด้วยหวังว่าเราจะได้เจอกันอีก...ฮึ...ส่ำส่อน"แก้วพูด

"แล้วไง..."โทโมะพูดตีสีหน้าเย็นชา

"แก้วววววววววววววววววววววววววววววววววว" นายเขื่อนเรียกเสียงมาก่อนตัว

"มีอะไรอ่ะเพื่อน" 

"ไปเฮอะเบื่อเพื่อนเสียแรงที่รักกันมานาน...ชั้นอุตสาห์ช่วยแก...แกมาทำแบบนี้ได้ไงว้ะไหนแกบอกว่าแกชอบแก้วรักแก้วรักนักรักหนาเชอะแต่สุดท้ายก็ทิ้งคิดจะฟันแล้วทิ้งรึไงไอ้ปัญญาอ่อนจำไว้ชั้นไม่มีเพื่อนแบบแกไอโทโมะ..อุ้ย..ต้องคุณโทโมะสิ้นะ"เขื่อนมาถึงก็ด่าโทโมะเป็นชุดแถมยังกระชากคอเสื้อของโทโมะให้มาประชันหน้าตาต่อตา

"เออ...กูมันไม่ดีแล้วทำไมว้ะกูจะใครกูจะชอบใครก็เรื่องของกูมึงไม่เกี่ยวตอนนี้กูรักพิมกูรักพิมคนเดียว...ชั้นไม่ได้รักแก้ว(มั้ง)"

ผลั๊ววววววะ!!!

"ไอ้สั่*มึงกับกูไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก"

"แก้ว...แก้ว..กะ...แก้วเป็นอะไรแก้ว...อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะเว้ยฮึก..." นายเขื่อนที่ด่าโทโมะเสร็จแล้วก็หันมาหาชั้นที่สลบอยู่

"มึงจะไม่มีวันมาเจอแก้วอีกจำไว้ไอ้โทโมะ"พิชชี่ที่เงียบอยู่นานก็ด่าขึ้น

"ไอ้เขื่อน...พาแก้วไปโรงพยาบาลเดี๋ยวคืนส่งไปรักษาที่ต่างประเทศเลยนะ"พิชชี่

"น้องแก้ว...อย่าเป็นอะไรนะน้องแก้ว"เคนตะรีบวิ่งมาอุ้มแก้ว

"ฮึ...สมน้ำหน้า" พิม

"ไอ้ป็อปแก้วเป็นอะไร"โทโมะวิ่งเข้ามาจับแขนของป๊อปปี้แต่ป๊อปี้ไม่ได้ตอบอะไรสะบัดมือออก

"ส่งแก้วไปต่างประเทศเถอะข้าว่าชักจะไม่ไหวแล้ว..." เขื่อน

"เฮ้ย...ไรว้ะถามอะไรก็ไม่ตอบสักคน"โทโมะสบถอย่างหัวเสีย

"ไปเถอะค่ะโทโมะอย่าไปยุ่งกับพวกเราเลย" พิม

ณ อเมริกา

ผ่านไป 3 ปี

"แก้วกลับไทยมั๊ย"เฟย์เพื่อนรักของแก้ว

"กลับ...แก้วจะเอาหมอแบงค์กับพี่กราฟไปด้วยได้มั๊ย...ถ้าแก้วเป็นอะไร...แค่ก ๆเขาจะได้ช่วย"แก้วตอบ

"อื้มได้สิ้"

ทางด้านโทโมะ

                   วัน ๆไม่ได้ทำอะไรเลยสมองคิดแต่เรื่องของแก้วเอาแต่เมาเหล้าไม่ออกไปเปิดหูเปิดตาเขาพยายามตามหาแก้วแทบทุกที่แทบพลิกแผ่นดินแต่ก็หาไม่เจอ

"ไงหล้ะมึง...ฮึคิดถึงแก้วใช่ไมหล้ะ...กูจะบอกให้แก้วเขามีแฟนอยู่ที่อเมริกาแล้ววันนี้เขาก็จะกลับมาประเทศไทยด้วยแฟนเขาเป็นคนดังที่อเมริกาด้วยสิจะมาเปิดตัวที่ประเทศไทย" เคนตะ (จริงๆแล้วเคนตะก้ไปอเมริกาด้วยแต่เนื่องจากว่ามาแต่งงานประเทศไทยก้เลยกลับมา)

-นี้เรื่องของเรา..ไม่ใช่ของๆใคร...บลาาาาาๆ-

"ฮัลโหลว่าไงไอ้เขื่อน...อยู่คอนโดไอ้โมะ...อะไรนะ...ถึงแล้วอ่อ...เออ ๆเดี๋ยวข้าไปรับ"