หล่อ'ล่ารักสยบหัวใจกับสาวห้าว >.<

"นี้ยายแก่บ่นมากเสร็จรึยัง"แหม๋...นายนี้!!!เดี๋ยวตบล่วงเลยหื้มมม...ไอ้บ้าเอ้ย

"บ่นมากน่าไอ้ตุ๊ด...:P"ชั้นหันหน้าพูดแต่มือยังคงทำกับข้าวอยู่

"นี้ชั้นไม่ใช่ตุ๊ดน้ะเว้ยยยยยยยยยย!!!ยายแก่บ่นมากก"อุ้ย...มันตะโกนใส่ชั้นค่ะ TT__TT

"นายแก่กว่าชั้นตั้ง '2' ปี ชิส์" ชั้นจิ๊ปากใส่นานนั้นฮี่ๆ...นายโทโมะทำหน้าบุ้งตึ๊งเหมือนตูดเลยง้ะเห็นแล้วอดขำไม่ได้

"..."เงียบเลย :)

~ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ...ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว...บลาาาาาาาาๆ~

              เสียงโทรศัพท์นายนี้หนิ้....เอ่าไม่รับมัวแต่จ้องหน้าชั้น ชั้นสวยรื้อไงห๊าา:Pp'

"รับโทรศัพท์ไปเซ่.!" ชั้นตะหวาดนายนี้แล้วมันก็ลุกเดินออกไปรับโทรศัพท์ = ='

"ฮัลโหล"โทโมะคุยกับปลายสายอย่างเย็นชา

"(ฮัลโหลโมะขา...ออกมาหาพิมหน่อยได้มั๊ย??)"

"เอ่อ...คือ...ได้ครับงั้นเจอกันที่ห้าง XXX" แล้วโทโมะก็วางสายไป "เดี๋ยวชั้นมากินไปก่อนเลยข้าว"ชั้นไม่ได้ตอบอะไรแต่พยักหน้าอย่างเดี๋ยว

~ผิดก็ตรงที่เผลอ...ใจไปรักเธอ...ผิดแค่คนที่รัก...เธอ บลาาๆ~

เควินน้องชายชั้นโทรมาจ้าาาา :)

ติ๊ด~!

"ว่าไงเควิน?"

"(พี่ผมไปหาพี่ได้มั๊ย?ครับ)"

"ได้สิ้...^^"

"(ครับอีก20นาทีผมจะไปถึงนะครับ ^^บ๊าบายยย)"แล้วก็วางสายไป

ผ่านไป 20 นาที

กริ๊งงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงง

แกร๊ก~

"อ่าว...ว่าไงเควิน ?"

"โห่ววว...จะไม่ชวนเข้าหน่อยหรอพี่สาววววว"เควินเอามือของตัวเองมาหยิกแก้มแล้วส่ายไปส่ายมา

"โอ้ยยย...เจ็บมาสิ้ :)"แล้วน้องชายชั้นก็เข้ามาสำรวจห้องไปมา "มานั่งอยู่เฉยๆ...แล้วมาที่นี้ทำไมหล้ะฮะ"

"ก็คิดถึงน่ะพี่มาไม่ได้รึไงแล้วไหนหล้ะคนที่พี่ดูแลผมยังไม่เหนเลย"พูดแล้วน้องชายชั้นก็เดินหาทั่วห้อง = =

"เอ่อ...เขาออกไปข้างนอกหน่ะเดี๋ยวอีกสักพักก็คงมามั้งออกไปได้สักแปปอ่ะ ^^" พูดแล้วก็เดินไปตู้เย็นหยิบอมยิ้มรสโคล่ามากิน

"พี่ยังกินอยู่อ่อเนี้ย...โคตรปัญญาอ่อนเลยวะ" ดูมันพูดกับชั้นสิ้ :(มันเป็นน้องหรือเป็นพ่อชั้นว้ะเนี้ย...ฮึ่ยยย

"ว่างๆ...กินน่าเควินน้องชายพี่"

ก๊อก ก๊อก ๆ

             ใครวะเนี้ยทำไมไม่กดออดมาเคาะประตูให้เจ็บมือชิส์... - -'

แอ๊ด~

"เอ่อ...กลับมาแล้วหรอ???" นายโทโมะเข้ามาในห้องแต่ก็ไม่ได้ตอบคำถามชั้นเลย

"เควิน...เดี๋ยวเธอกลับไปก่อนนะเดี๋ยวว่างๆจะแวะไปหาที่บ้าน"

"ก็ได้ ๆ " พูดแล้วก็เดินมากอดชั้นอยู่นานสายตาชั้นสะดุดไปอยู่กับนายโทโมะที่กำลังมองด้วยหางตาอยู่ชั้นรีบสะดุ้งผละตัวออกจากน้องชายของชั้น "ไปแล้วนะอย่าลืมดูแลตัวเองตัวอย่าหักโหมอย่าทำงานหนักด้วย :P" แล้วมันก็เดินออกไปจากห้องชั้น

"รักกันจริงๆ"นายนี้พูดพึมพำให้ชั้นได้ยินเจ้าขะ

"นี้นาย...วันมะรืนชั้นเปิดเทอมแล้วชั้นขอไปบ้านไปเาชุกนักศึกษาได้ป๊าา"พูดแล้วก็ถลามากดแขนทำท่าอ้อน

"ไม่ได้ :(จะไปหาไอ้หมอนั้นก็บอกมาเซ่..."โทโมะสะบัดมือออกจากแขนชั้นแล้วเดินไปนั่งดูทีวีที่โซฟา

"ไปหาใครอ่าห์ TT_TTนี้นายหึงชั้นอ่อ ^^"

"ชั้นไม่มีวันหึงเธอเด็ดขาด..."

"งั้นนายก็ให้ชั้นไปเอาชุดเซ่ แง่ๆชั้นมาดูนายแค่ 1 เดือน อีก 29 วันชั้นก็จะไปแล้วดีใจใช่ม๊าาา >O<" โทโมะได้ยินคำนั้นถึงกับวูบ :(

Tomo Part

"เอ่อ...อื้ม...ชั้นดีใจถ้าเธอจะไปพาชั้นไปด้วยเด้ะ >,<ไำด้ป่ะ"ผมทำท่าอ้อนให้เธอใจอ่อนยอมให้ผมไปด้วยจริงๆแล้วผมชอบเธอมาตั้งนานแล้วผมเจอเธอนานแล้วนะครับเธอเรียนมหา'ลัยอยู่ห้องเดียวกับผม ผมอยากรู้จักเธอมาก ๆจนให้นายเขื่อนเพื่อนผมเอง :) ช่วยให้เธอมาดูแลผม ^^' ผมจะได้ใกล้ชิดอยู่กับเธอ TT__TT แผนผมชั้นเยี่ยมใช่มั๊ยหล้ะครับ 'ผมต้องฟอร์มหยิ่งกับเธอแต่ผมทำไมไม่ได้ผมเป็นคนทะเล้นนี้ ^V^

"ก็ได้ๆ...ไปก็ได้:Pแบร่ " เธอกวนประสานผมอีกแล้วครับเธอกวนแล้วก็วิ่งหนีผม ผมต้องวิ่งตามเธอฮึ่บ!!

"นี้เธอกวนประสาทชั้นอีกแล้วนะ..หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้ยัยแก่บ่นมากก"