หยุดหัวใจนายPlayboy ไว้กะยัยทอมหน้าหวาน
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ:ไปหาอะไรอร่อยๆทานไง
แก้ว:ที่ไหนอ่า ถ้าไม่อร่อยตายแน่
โทโมะ:รับรองไม่ผิดหวังแน่
@ Siamparagon(สยามพารากอน)
โทโมะเดินจูงมือแก้วมาถึงร้านแห่งหนึ่ง สไตล์การแต่งร้านน่ารักมาก เป็นร้านเล็กๆไม่ใหญ่มาก ตกแต่งด้วยไฟสีส้มอ่อนๆๆ มีโต๊ะเล็กๆๆ ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีคนเท่าไหร(ลืมบอกไป โทโมะมีเซอร์ไพรแก้วด้วย)
แก้ว:โทโมะนี่ร้านใครอ่า
โทโมะ:พี่ของโมะอ่า เป็นไงน่ารักไหม
แก้ว:น่ารักมากอ่า แก้วชอบ
โทโมะ:งั้นเราเข้าไปข้างในกัน
โทโมะพาแก้วมาตรงที่เป็นมุมส่วนตัว ซึ่งเค้าได้เตรียมการไว้กับพี่ชายไว้แล้ว
โทโมะ:แก้ว อยากกินไรหรอ
แก้ว:แก้วอยากกินไอติมอ่า
โทโมะ:งั้นแก้วสั่งไปก่อนนะ อยากกินไรก็สั่งเดี๋ยวโมะไปหาพี่แปปนึง
แล้วโทโมะก็เดินไป แก้วก็สั่งนู้นสั่งนี่
10 นาทีผ่านไป ไฟในร้านดับหมด แก้วตกใจเล็กน้อย ลูกค้าวิ่งออกไปนอกร้านแต่แก้วออกไม่ได้เพราะหาทางออกไม่เจอและเข้ามาลึกพอสมควรได้แต่เรียกชื่อโทโมะหวังว่าเค้าคงได้ยินบ้าง
แก้ว:โทโมะ อยู่ไหนอ่า แก้วกลัวนะออกมาหาแก้วหน่อยสิ โทโมะ ฮึกๆๆ
น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาเล็กๆของร่างบาง
แก้ว:โมะ ฮึกๆๆ ฮือออ โมะๆๆ แก้วกลัวอ่า
แก้วใจ โมะรักแก้วมากนะ โมะสัญญาว่าจะไม่ทำให้แก้วเสียใจเด็ดขาด โมะจะไม่ให้คนที่โมะรักต้องเสียน้ำตา หลายๆครั้งโมะอาจจะทำไม่ดีกับแก้ว แต่ขอให้รู้ไว้นะว่าโมะรักแก้วมาก และจะรักตลอดไป
แก้วมื่อได้ยินเสียงโทโมะ ก็หยุดร้องไห้ โทโมะเดินออกมาจากมุมๆหนึ่งพร้อมกับดอกไม้ช่อโต แก้วเช็ดน้ำตา โทโมะเดินมาตรงหน้าแก้วแล้วคุกเข่า
โทโมะ:แก้ว แต่งงานกันนะ
แก้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจแลพซึ้งมากๆๆ
แก้ว:อะอืมๆ
โทโมะกระโดดกอดด้วยความดีใจอย่างมาก
แก้ว:แต่......ต้องเรียนจบก่อนนะ
โทโมะ:ครับป๋มๆๆ รักแก้วใจที่สุดเลย
แก้ว:แก้วรักโมะเหมือนกัน^^
แล้วโทโมะก็พาแก้วไปบ้านที่พ่อแม่โทโมะอยู่
โทโมะ:พ่อครับ แม่ครับ สวีสดีครับ
แก้ว:สวัสดีค่ะ คุณพ่อคุณแม่
พ่อแม่โทโมะ:สวัสดีลูก
โทโมะ:พ่อแม่ครับ ผมมีข่าวดีมาบอก
แม่:อะไรอีกละ พ่อคนนี้ มีข่าวมาให้ลุ้นได้ตลอดเลย
โทโมะ:ผมจะแต่งงานกับแก้วครับ แต่ว่าแก้วจะแต่งตอนเรียนจบ ผมเลยอยากหมั้นไว้ก่อนอ่าครับแม่ นะครับพ่อ
โทโมะอ้อนพ่อกับแม่ อย่างกับเด็ก แก้วขำกับท่าทางของโทโมะ
พ่อ:แล้วแก้วว่าไงลูก
แก้ว:แก้วก็ยังไม่ได้คุยกับคุณพ่อคุณแม่เลยค่ะ
แม่:งั้นหนูแก้วไปคุยก่อนแล้วกันนะลูก แต่พ่อกับแม่ ไฟเขียวลูก
โทโมะ:เย้ๆๆๆ ดีใจสุด
แก้ว:นี่โทโมะอย่าพึ่งดีใจไป พ่อแม่โมะอาจจะไฟเขียวแต่พ่อแม่แก้วจะไฟเขียวรึเปล่าก็ยังไม่ีรู้
โทโมะทำหน้าหมุ่ยทันที แก้วเลยขำออกมา
แก้ว:โทโมะพาแก้วไปบ้านหน่อยสิ
โทโมะ:ไปทำไม -*-
แก้ว:ก็ไปคุยเรื่องหมั้นไงไม่เอาหรอ
โทโมะ:งั้นรีบไปเลย พ่อแม่ครับสวัสดีครับ
แก้ว:555+ สวัสดีค่ะคุณพ่อคูณแม่แก้วกลับนะคะ
พ่อแม่:จ๊ะสวัสดีจ๊ะ
โทโมะพาแก้วมาที่บ้าน
แก้ว:พ่อคะ แม่คะ สวัสดีค่ะ คิดถึงจังเลย
แก้วพูดพร้อมวิ่งไปกอดทั้งสองคน
แม่:แมก็คิดถึงหนูจ๊ะ
โทโมะ:สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่
พ่อแม่:ไหว้พระเถอะลูก
พ่อ:แล้วไปไงมาไงถึงมาหาพ่อแม่ละเนี่ย
แก้ว:คืแก้วจะหมั้นกับโทโมะอ่าค่ะ พ่อแม่อนุญาติไหมคะT^T
พ่อ:ห้ะ!! อะไรนะ จะหมั้นกันหรอ!!!
แก้ว:เอิ่ม...ค่ะ
แก้วพูดไปกลัวนิดๆ ว่าพ่อจะไม่อนุญาติ
พ่อ:แล้วทำไมพึ่งมาบอกหล่ะ พ่ออยากให้แต่งกันเลยด้วยซ้ำ555
โทโมะ:ตกลงคุณพ่อโอเคนะครับๆ
พ่อ:แน่นอนอยู่แล้ว
แก้ว/โทโมะ:ขอบคุณครับ/ค่ะ
แก้ว:พ่อคะแม่คะงั้นแก้วกลับก่อนนะคะ
พ่อแม่:จ้า
@คอนโดโทโมะ
แก้ว:โทโมะๆ แก้วว่าเราหมั้นตอนจบปี1นะ แต่งตอนจบปี4 เคไหม??
โทโมะ:โอเคครับผม
แก้ว:งั้นแก้วไปอาบน้ำก่อนนะ
30นาทีผ่านไป แก้วออกมาเห็นโทโมะนอนหลับอยู่บนเตียงเลยเดินไปปลุก
แก้ว:โทโมะๆ ไปอาบน้ำเร็ว อ๊ายๆๆ
ฟุ่บ!!~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ขอโทดนะ ไรเตอร์ลืมไปเลยอ่า โกดเค้ามั้ยอ่าT^T ตอนต่อไปไรเตอร์อัพสั้นแต่เอาเยอะๆเลยโอเคไหม ขอโทดจิงๆนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ