MyGirl! [ขอโทษนะครับผู้หญิงคนนี้ของปม]

9.7

เขียนโดย TomoKeawTk

วันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.23 น.

  5 chapter
  31 วิจารณ์
  16.19K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

อ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~

 

                                   พอเสยงออดจบชั้นรีบวิ่งหนีโทโมะขึ้นห้องเรียนทันที จะอยู่ทำไม ...อยู่ก็โดนเด่ะ +__+'

 

‘แก้ว ๆ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ ยัยเด็กบ้า!’

 

หยุดก็บ้าอ่ะเด่ะ ผีดิบ!

 

เด็กบ้าเร็วชิบ 


“แฮ่ก ๆ เหนื่อยชะมัด ไอ้บ้านั้นก็วิ่งตามอยู่ได้” ชั้นเอามือชันเข่าไว้ 

 

ตุ้บ! O_O

สะดุ้ง นิด ๆ(ไม่นิดแล้วหล้ะ)

 

“แก้ว..เป็นอะไรเนี้ยหนีใครมา ?” จินนี่นี้เองที่มาสะกิดชั้น 

 

 

“อ่อ..ปะ..เปล่าไปเรียนกันเถอะ” ฉันตอบปัด ๆ ต้องรีบ ๆเดี๋ยวผีดิบตามมาทัน TUT

 

 

“แก้ว..จะไปไหน ?” ขนมจีนพูดเมื่อชั้นทำลังจะม้วนตัวเดินเข้าห้องเรียน ที่สุดแสนจะเป็นสวรรค์ของฉัน (จริง ๆนะ) ฮุฮุ (แค่วันนี้วันเดียว)

 

 

“ไปเรียนไงไม่ไปเหรอ เร็ว ๆเดี๋ยวอาจารย์ก็ด่ากันหมดแล้วเฟย์ไปไหนเนี้ยฟาง ?” ใช่สิ เฟย์ไม่อยู่ ยังไม่มาอีก >3< โดดเรียนหรือเปล่าก็ไม่รู้

 

 

“ไม่รู้ดิ.ฟางไม่ได้ตัวติดกับเฟย์หนิ” เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลยคำตอบที่สุดแสนตัวกวนทีน อวัยวะเบื้องล่างเอาไว้เดินของฉัน

 

 

‘มาแล้ว ๆ..เฟย์มาแล้วค้าทุกคน’ เฟย์วิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าของพวกชั้นทั้งสามคนและทำด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม(ปดติป่ะว้ะเนี้ยวันนี้)

 

 

“มีอะไรว้ะยัยเฟย์ทำไมยิ้มมาแบบนี้ ?” ขนมจีนถาม

 

 

“ก็วันนี้ อาจารย์ไม่มาสอนไง ฮ่า ๆดีใช่มั๊ยหล้ะ ^___^” นี้คือเวลาที่ดีที่สุดกับการนอนของฉัน

 

 

“จริงหรอ..ไป ๆเข้าห้องแก้วจะนอน เฮ้อ..วันนี้สวรรค์สำหรับการนอนของแก้วเลยนะเนี้ย” ชั้นพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไปด้วยสีหน้าที่ลั้ลล้ามาก พอมาถึงโต๊ะก็ฟลุบหน้าหลับทันทีแต่...

 

 

‘มันก็ไม่เสมอไปหลอกนะแก้ว’

 

                                   จู่ ๆก็มีเสียงหวาน ๆกระซิบที่ข้างหูของฉันมั้ง  แต่ช่างมันเป็นฝันชัว ๆ ชั้นไม่ได้สนใจอะไรแต่...ก็นอนหลับต่อเหมือนเดิม

 

                                   เหมือนตัวเราลอยเลยอ่ะ =-=' 

 

“ฮ้า...!O_o ชั้นลอยได้เหรอเนี้ย” ชั้นลืมตาทันทีแต่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะของใครบางคนอยู่ที่หู จนทำให้ขนลุกซู่ ๆซ่า ๆ ปาทั้งก้าปาทั้งกี้(นอกเรื่องล้ะ) พอหันกลับไปตามต้นเสียงนั้นก็รู้สึกตัวอีกทีว่า ปากก็โดนอะไรนุ่ม ๆ นิ่ม ๆ เนียน ๆ หอม ๆ 

 

 

“ตายล้ะ..เธอขโมยหอมแก้วชั้นนะเนี้ยแก้ว” เสียงใครคุ้น ๆ พอเขม็งตาดูอีกที (-v-) ดวงตาของฉันก็เบิกโพลน(O_o)  ห๊า...!ชั้นหอมแก้มโทโมะโอ้วบร๊ะเจ้าจอดมันสุโค่ยมาก!

 

 

“เฮ่ย!...ออกไปนะเฟ้ย -///-” เหมือนรู้สึกว่าใบหน้าของชั้นร้อนผ่าว แต่จริงๆในห้องเรียนของชั้นเปิดแอร์เย็นช่ำ

 

 

“ผู้หญิงอะไรร้องเฮ้ย” เขาไม่สนใจคำพูดของชั้น หนำซ้ำ เอาคางเกยมาจากข้างหลัง อยู่ระหว่างซอกคอ ข๊าว...ขาวของชั้น

 

 

“ผู้หญิงอย่างแก้วนี้ไงโทโมะ -///-” นี้เขาจะแกล้งชั้นไปถึงไหน ? รู้มั๊ย ? คนสวยเขินจะแย่แล้ว -3- (สวยจริง ๆน้ะไม่เชื่อถามทุกคนเลย)

 

 

“นี้เหรอผู้หญิง..นมก็ไม่มี :P” ปริ๊ด ปริ๊ดเลยค่ะ =^= อ๊าย...ถ้าเป็นไปได้ชั้นจะไม่ยุ่งกับไอ้หื่นนี้ ชั้นได้แต่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของเขา

 

 

“เฮอะ.ใช่สิ ! แก้วมันไม่สวยโทโมะคอยดูแล้วกัน” ชั้นเบ้ปากให้คนข้างหลัง

 

 

“ใช่แก้วไม่สวย” เจ็บเหมือนมดกัด(เจ็บตรงไหน) กริ๊ด ๆๆๆชั้นไม่สวย

 

แต่เธอมันน่ารักต่างหากหล้ะแก้ว

 

“แล้วคอยดูและกัน” ชั้นบอกและตีไปที่แขนของโทโมะ ทำให้หลุดจากอ้อมกอด โฮะ ๆ (ชั้นมันไหวพริบดี อ่ะนะ^^) “กลับบ้านละ..บ๊ายบาย ฮะๆ” แล้วนายจะรู้ >3<

 

 


 

มาอีกแล้วกับ 1 ตอน >~<' เม้น ๆให้เค้าด้วยน้ะ จุ้บ ๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา