ไม่ใช่อิจฉา...แค่อยากลืมว่าเป็นเพื่อเธอ

ตอนที่ 12
เมื่อแก้วลงมาข้างล่างภาพที่เธอเห็นคือ ภาพที่โทโมะกับพิมมี่กำลังนั่งด้วยกันด้วยรอยยิ้ม
แก้วที่เห็นภาพนั้นกำลังจะกลับขึ้นไปข้างบนแต่ดีที่เฟย์กับฟางดึงไว้
”ฟางปล่อยแก้วเถอะ แก้วอยากกลับไปเปลี่ยนชุด”แก้วบอก
”ไม่ได้นะแก้ว เรื่องนี้แก้วต้องชนะ”ฟางบอก
”แก้วคงเอาชนะน้องพิมไม่ได้หรอกนะ น้องพิมเค้าทั้งสวย เรียบร้อย อ่อนโยน อ่อนหวาน ผู้ชายเค้าก็ชอบแบบนี้กันทั้งนั้น ไม่มีผู้ชายคนไหนมาชอบคนที่ห้าวๆ คล้ายทอมบอยแบบแก้วหรอก”แก้วพูดอย่างตัดพ้อ
”ไม่หรอก แก้ว แก้วเองก็มีมุมอ่อนโยนอ่อนหวานเหมือนผู้หญิงทั่วไปเค้าเหมือนกันนะ  เพียงแต่แก้วไม่ยอมเปิดเผยมุมแบบนั้นออกมาเท่านั้นเอง แก้วอ่ะเอาแต่แต่งตัวห้าวๆ แก้วเลยไม่รู้ว่าแก้วเองก็มีมุมแบบนั้นกับเค้าเหมือนกัน ฟางแค่อยากให้แก้วเปิดเผยมุมนั้นออกมาแค่นั้นเอง”ฟางบอก
”ขอบคุณนะฟาง”แก้วบอก
”ไม่เป็นไร แล้วทีนี้พร้อมหรือยัง ?”ฟางถาม
”พร้อมแล้ว”แก้วบอกพร้อมรอยยิ้ม
”ดีมาก เฟย์ไปตามนัททิวมานี้หน่อยสิ”ฟางบอก
”ได้ๆ”เฟย์พูดจากนั้นก็เดินไปตามนัททิวมา
สักพักนัททิวก็มาถึง
”โห!แก้วหรอเนี้ย ? สวยจัง”นัททิวบอก
”ขอบคุณนะ”แก้วบอกพร้อมกับยิ้มแบบเขิลๆ
”นัทพาแก้วออกไปที่งานเลยนะ เดี๋ยวฟางจะไปทำหน้าที่เป็นพิธีกรกับเฟย์น่ะ”ฟางบอกพร้อมกับเดินจากไป
”เชิญครับ คุณผู้หญิง”นัททิวบอกพร้อมยื่นแขนให้แก้ว
ทางด้านงาน
”สวัสดีค่ะ ขอโทษนะที่ทำให้รอนาน”ฟางบอก
”พอดีว่าเรากำลังเตรียมตัวทำเซอร์ไพร์สน่ะค่ะ ใช่มั้ยเฟย์”ฟางบอก
”ใช่ค่ะ เซอร์ไพร์สครั้งนี้นะ ขอบอกเลยค่ะว่าไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”เฟย์บอก
”งั้นชักช้าอยู่ทำไมล่ะค่ะ ขอเชิญพบกับแก้วเจ้าของบ้าน เอ้ย! เจ้าของงานกันเลยดีกว่า”ฟางบอก
จากนั้นก็มีเสียงปรบมือจากทุกคน
จากนั้นนัททิวก็พาแก้วขึ้นบนเวที
การขึ้นมาบนเวทีครั้งนี้ของแก้ว ทำให้ทุกคนอึ้ง ไม่เว้นแม้กระทั่งโทโมะ
”เอิ่ม! สวัสดีค่ะ”แก้วพูด
”แก้วไม่รู้จะพูดอะไร แก้วขอร้องเป็นเพลงแทนนะค่ะ”แก้วบอก
”แก้วขอมอบเพลงนี้ให้คนคนนึงนะค่ะ ชื่อเพลงว่า ข่าวลือ ค่ะ”แก้วบอก
พร้อมกับเสียงดนตรีที่ดังขึ้นมา

’รู้รึเปล่า เวลามองเห็นเธอยิ้มทีไร…เธอน่ารักจัง
รู้รึเปล่า อยู่ใกล้เธอแล้วใจมันสั่น…ให้ยิ่งใกล้เธอ

ใครก็รู้ว่าฉันมีใจให้ใคร…เธอน่ะรู้ไหมว่ามีใครชอบเธอ
อยู่ใกล้กันมาเสมอทำไมเธอไม่เข้าใจ

อยากจะพูดเปิดใจ แต่ใจก็ยังไม่กล้าพอ…ได้แต่รอ เวลาที่เธอจะรู้ตัว
ได้ยินบ้างไหม เรื่องหนึ่งข่าวลือ…ว่าเราน่ะแอบชอบกัน
ก็ไม่รู้ว่าเธอ จะให้ต้องรออีกเท่าไหร่…หวังว่าเธอ จะคงไม่ทำให้คนคนนี้เศร้าใจ
แค่เป็นข่าวลือ แต่ไม่ได้เป็นความจริง

คิดเรื่อยเปื่อย…ภาพที่เธอได้จูงมือฉันทุกวันทุกวัน
ฝันเรื่อยเปื่อย…ถ้าเป็นเพียงแค่ฉันตามลำพัง คงเจ็บทุกวัน

ใครก็รู้ว่าฉันมีใจให้ใคร…เธอน่ะรู้ไหมว่ามีใครชอบเธอ
อยู่ใกล้กันมาเสมอทำไมเธอไม่เข้าใจ

อยากจะพูดเปิดใจ แต่ใจก็ยังไม่กล้าพอ…ได้แต่รอ เวลาที่เธอจะรู้ตัว
ได้ยินบ้างไหม เรื่องหนึ่งข่าวลือ…ว่าเราน่ะแอบชอบกัน
ก็ไม่รู้ว่าเธอ จะให้ต้องรออีกเท่าไหร่…หวังว่าเธอ จะคงไม่ทำให้คนคนนี้เศร้าใจ
แค่เป็นข่าวลือ แต่ไม่ได้เป็นความจริง

อยากจะพูดเปิดใจ แต่ใจก็ยังไม่กล้าพอ...ได้แต่รอ เวลาที่เธอจะรู้ตัว
ได้ยินบ้างไหม เรื่องหนึ่งข่าวลือ…ว่าเราน่ะแอบชอบกัน
ก็ไม่รู้ว่าเธอ จะให้ต้องรออีกเท่าไหร่…หวังว่าเธอ จะคงไม่ทำให้คนคนนี้เศร้าใจ
แค่เป็นข่าวลือ แต่ไม่ได้เป็นความจริง

เธอคงไม่ทำให้คนคนนี้ เศร้าใจ
ก็แค่ข่าวลือ แต่ไม่ได้เป็นความจริง’
เมื่อแก้วร้องเพลงจบก็มีเสียงปรบมือมากมายมหาศาล
จากนั้นแก้วก็ลงจากเวที ส่วนคนที่ขึ้นต่อคือ โทโมะ และ พิม...
ระหว่างที่เดินสวนกัน แก้วยิ้มให้โทโมะ แต่โทโมะกลับไม่ยอมยิ้มให้แก้ว
พิมเห็นดังนั้นจึง...
”สมน้ำหน้า”พิมพูดเบาๆ
จากนั้นทั้งคู่ก็ขึ้นเวทีไป
”สวัสดีครับ ทุกคน ผมโทโมะนะครับ วันนี้ผมมีเพลงๆหนึ่งมอบให้คนพิเศษของผม และตอนนี่เธอเองก็อยู่บนเวทีนี้ด้วยครับ ขอเสียงปรบมือต้อนรับพิมหน่อยครับ”โทโมะพูดพร้อมกันเดินไปจูงมือพิมมา
”ผมจะร้องเพลงคู่กับเธอนะครับ ชื่อเพลงว่า วันดีดี ครับ”โทโมะพูด
พอพูดจบเสียงดนตรีก็ดังขึ้น

‘บอก บอกที่ว่าฉันฝันไปรึเปล่าจากที่เคยเหงา วันนี้ได้กอดและมีเธออยู่ใกล้ๆไม่ห่าง
แค่หนึ่งนาทีนี้เหมือนมีบางอย่าง ที่เริ่มทำให้ฉันได้มั่นใจกว่าที่เคยรู้สึกลึกๆกับใคร

รู้ตัวรึเปล่า เธอสวยเกินกว่า ที่ฉันจะปล่อยรักเราให้ห่าง ให้จำวันดีดีที่เคยได้มีมา
แต่วันนี้มีเธอคนดีได้มากกว่า วันที่มีแต่เราไม่มีใคร
ถ้าอยากรู้มันดียังไงก็ขอแค่หลับตาฉันจะพาเข้าไป

หาก หากมีวันไหนที่เธอไม่อยู่ อยากให้เธอรู้ว่าทุกๆวันฉันมีเธอยู่ในใจตลอด
แค่ได้อยุ่ตรงนี้แล้วมีเธอกอด ไม่ว่ามันจะหนาวสักเท่าไหร่
กอดของเธอยังอุ่นและนุ่มกว่าใคร

รู้ตัวรึเปล่า เธอสวยเกินกว่า ที่ฉันจะปล่อยรักเราให้ห่าง ให้จำวันดีดีที่เคยได้มีมา
แต่วันนี้มีเธอคนดีได้มากกว่า วันที่มีแต่เราไม่มีใคร
ถ้าอยากรู้มันดียังไงก็ขอแค่หลับตาฉันจะพาเข้าไป

วันดีดีที่เคยได้มีมา แต่วันนี้มีเธอคนดีได้มากกว่า วันที่มีแต่เราไม่มีใคร
ถ้าอยากรู้มันดียังไงก็ขอแค่หลับตาฉันจะพาเข้าไป

วันดีดีที่เคยได้มีมา แต่วันนี้มีเธอคนดีได้มากกว่า วันที่มีแต่เราไม่มีใคร
ถ้าอยากรู้มันดียังไงก็ขอแค่หลับตาฉันจะพาเข้าไป’