ฺBy love ตามหารักที่หายไป

               เทศกาลฮาโลวีน K school 

 " ไอ้หมอนี่ เป็นคนขว้างนายเองแหละ " 

 " ซวยแล้วไหมล่ะ " แก้วบ่นในใจ 

 " นายใช่ไหม ที่เหวี้ยงไอ้นี่ใส่ฉันน่ะ " นักเรียนร่างใหญ่คนนั้นเข้ามาถามแก้ว อย่างเอาเรื่อง 

 " เออ .... " แก้วกำลังจะบอกเขาไป 

 " ฉันเองแหละ ทำไมวะ ไม่พอใจอะไรฉันเหรอ ? " จู่ๆ โทโมะก็แทรกตอบแทนแก้วทันที

 " คือ .. ก็แค่จะบอกนายว่า ทีหลัง นายก็ระวังๆหน่อยก็แล้วกัน  " นักเรียนคนนั้นบอกกับโทโมะ อย่างกล้าๆกลัว ๆ  

 " อืม ..ฉันจะระวังเอาไว้ " โทโมะพูดจบ นักเรียนคนนั้นก็เดินไปเข้ากลุ่มของเขาทันที 

 " ไอ้หมอนี่ ท่าทางจะใหญ่หน้าดู " แก้วรำพึงกับตัวเอง ก่อนจะมองไปที่หน้าของโทโมะ 

 " โธ่เว้ย ! กะจะแกล้งไอ้จองเบซะหน่อย ไอ้โทโมะ นายนะนาย " เขื่อนบ่นออกมาอย่างหงุดหงิด 

 " ตกลง พวกเราจะทำอะไรกันดีอ่ะ " เคนตะพูดขึ้น 

 " ไอ้จองเบ นายมีอะไรดีๆมาเสนอไหมวะ " เขื่อนถามแก้วถึงแผนการขั้นต่อไป 

 " เออ .. ฉันคิดว่า พวกเรา .... ไปกินข้าวกันไหม " แก้วบอกกับพวกเขา ด้วยสีหน้าปกติ 

 " เฮ้อ ~ อะไรของนายเนี่ย " เขื่อนถามแก้วอย่างสงสัย 

 " พวกนายไม่ชอบหรอ ? " แก้วเกาหัวแก้่เขิน ก่อนจะเอ่ยถามพวกเขา 

 " ไปกินข้าวเนี่ยนะ คิดไปได้ไงเนี่ย ในกลุ่มของพวกเรา นายน่ะสมองใสที่สุดเลยนะ ถ้าจะเสนออะไรแบบนี้ ทีหลังนายไม่ต้องออกความเห็นเลยนะ " เคนตะดุแก้ว ด้วยสีหน้าที่ไม่ชอบใจเท่าไรนัก 

 " ก็ได้ อยากจะทำอะไรก็เชิญเลย " แก้วพูดออกไปอย่างน้อยใจ จากนั้นเธอก็รีบวิ่งออกจากกลุ่มทันที 

 " เป็นอะไรของเขาน่ะ พูดแค่นี้ ทำเป็นงอนไปได้ " เคนตะเอ่ยขึ้น อย่างสงสัยในตัวของเพื่อน 

 " นายก็พูดแรงเกินไปนี่นา " ป๊อปปี้บอกเคนตะให้รู้ตัว ว่าตนกำลังมีความผิด 

 " งั้นฉันไปดูมันเอง " เขื่อนอาสาจะไปดูเพื่อนของเขา จากนั้นเขาก็เดินไปหาแก้วทันที 

           ในโรงเรียน นอกงาน 

 " เจ้าพวกบ้า พวกนายต้องการอะไรกันแน่นะ " แก้วที่เดินออกมาสักพัก จากนั้นเธอก็นั่งลงที่โต๊ะหิน ก่อนจะบ่นถึงพวกโทโมะ 

 " ไอ้จองเบ ไอ้จองเบ หายหัวไปไหนของมันวะ " เขื่อนตะโกนเรียกเพื่อนของเขา พร้อมกับเดินหาตัวแก้วไปด้วย 

 " ฉันอยู่นี่ ! " แก้วที่ได้ยินเสียงของเขื่อน เธอก็รีบทักเขาทันที 

 " อ้าว มาหลบอยู่ที่นี่เอง " เขื่อนพูดขึ้นทันทีที่เห็นแก้ว 

 " แล้วพวกนั้นล่ะ " แก้วถามถึงพวกโทโมะ 

 " อ่อ ~ ฉันมาคนเดียวน่ะ ว่าแต่ ไม่เป็นไรนะ " เขื่อนถามความรู้สึกของเพื่อนอย่างเป็นห่วง  

 " ฉันสบายดี ว่าแต่ นายมาตามหาฉันเนี่ย มีเรื่องอะไรเหรอ ? " แก้วถามเขื่อน ถึงเหตุผลที่เขามาที่นี่ 

 " ก็แค่อยากจะถามนายน่ะ " เขื่อนกำลังพูดถึงบางอย่าง 

 " เรื่องอะไำรหรอ ไหนว่ามาสิ " แก้วบอกกับเขื่อน 

 " ตั้งแต่นายตกท่อประปาตอนนั้น นายดูแปลกๆไปนะ " เขื่อนถามในสิ่งที่ตนอยากรู้มาตลอด 

 " มันแปลกตรงไหนเหรอ ? " แก้วถามเขื่อน อย่างสงสัย 

 "  ก็ใบหน้า กับบุคลิกของนายดูเปลี่ยนไปน่ะสิ นายไม่รู้ตัวเลยหรือไง " เขื่อนพูดขึ้น 

 " ยังงั้นเหรอ แล้วเมื่อก่อนฉันเป็นคนยังไงล่ะห่ะ " แก้วถามเขื่อน ถึงบุคลิกและท่าทางของพี่ชายฝาแฝดของเธอ 

 " เมื่อก่อนล่ะนะ นายน่ะเป็นคนสุภาพมาก แล้วก็ นายมักจะไปไหนมาไหนคนเดียว แถมยัง .. สนิทกับฉันด้วยนะ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม นายก็จะปกป้องพวกเราเสมอ " เขื่อนอธิบายให้ฟัง ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม 

 " พี่คงจะเป็นคนที่แปลกมากสินะ " แก้วบ่นกับตัวเอง 

 " แล้วตอนนี้ล่ะ " แก้วพยายามถามความคิดเห็นของเขื่อน ถึงบุคลิกของเธอ

 " ฮ่าๆๆๆ นายตอนนี้อ่ะนะ ดูจะเป็นคนติ๋มๆ เหมือนผู้หญิงซะมากกว่า ดีนะ ที่ฉันรู้ว่านายเป็นผู้ชาย ไม่อย่างนั้น ฉันคงจีบนายไปนานแล้วล่ะ "  เขื่อนพูด พลางหัวเราะไปด้วย 

 " ก็ผู้หญิงน่ะสิ " แก้วบ่นกับตัวเองอย่างหงุดหงิด  

 " เอาล่ะ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ฉันว่า พวกเรารีบกลับไปในงานกันเถอะ " เขื่อนพูดขึ้น ก่อนจะเดินไปเข้ากลุ่มอย่างเร่งรีบ 

 " เฮ้อ ~ นี่ฉันทำบ้าอะไรเนี่ย ดันไปพูดแบบนั้น " เขื่อนที่เดินออกมา จู่ๆ เขาก็นึกถึงคำพูดที่พูดกัีบแก้วไปเมื่อสักครู่ ดูเหมือนเขาจะคิดว่า ตัวเองกลายเป็นพวกชอบไม้ป่าเดียวกันไปอีกคนแล้ว 

        เอาแล้วซิ เขื่อนเริ่มรู้สึกแปลกๆกับแก้วใจขึ้นมา แล้วแบบนี้ แก้วใจของเราจะทำยังไงต่อไป ยังไงก็ ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า 

                 ~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~