รักนายนั้นแหละที่รัก

โทโมะ(ที่สะพายเป้ออกมาจากบ้านก็เห็นหวายร้องไห้เดินเข้ามา)หวาย(เดินเข้าไปกอด)เป็นไรทเลาะกับแฟนหรอ

หวาย//พี่โมะ จะไปไหนให้หวายไปด้วยนะ(มองหน้าโทโมะทั้งน้ำตา)

โทโมะ//พี่จะไปเรียนถ้าเราไม่สบายใจก็ไปนั่งกินไอติมร้านพี่ก่อนดีกว่าไหม(จูงมืออกไป)

ที่ร้าน

พนักงาน//คุณโมะค่ะมีพนักงานจะมาสมัครงานเพิ่มรอคุณโมะอยู่ตรงโน่นนะค่ะ

โทโมะ(หันมาหาหวาย)พี่ไปคุยกับคนงานคนใหม่แปปนึงนะหวายไปเลือกไอติมได้เลยนะ)

หวาย(พยักหน้าทั้งๆที่ในใจก็ได้แต่คิดหนักเพราะคำพูดของเคนตะ)

โทโมะ//คุณใช่ไหมคับที่จะมาสมัครงานที่นี้(นั่งลงถามผู้หญิงที่ยื่นใบสมัครให้)

....ค่ะ ฉันจะมาทำงานที่นี้ช่วงเลิกเรียนค่ะ

โทโมะ//คุณชื่ออะไรเอาเป็นว่าผมรับคุณเข้าทำงานเลยล่ะกัน

....ฟางค่ะ ฉันชื่อฟาง(บอกอย่างดีใจ)

โทโมะ//คับคุณฟาง ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคับ(ยื่นมือให้)

ฟาง(ยิ้มเขิน)ค่ะคุณโทโมะ

โทโมะ//เรียกพี่โมะแบบคนอื่นดีกว่า(ยิ้มให้แล้วเดินออกไป)

ฟาง//คนอะไรแม้แต่หน้านิ่งยังหล่อเลย อ๊าย (แอบกรี๊ดเบาๆ)

หวาย//พี่โมะ หวายจะมาทำงานกับพี่นะแต่ตอนนี้หวายขอไปหาเพื่อนก็นะ

โทโมะ//พี่ไปส่งล่ะกันจิตใจแบบนี้ ถ้าหวายขับรถไปเองพี่เป็นห่วง(เดินไปที่รถแล้วขับมอไซร์ออกไปโดยมี่หวายซ้อนท้ายไปด้วย)

ฟาง(ได้แต่สงสัย))ใครกันนะ หรือว่าจะเป็นแฟนพี่โมะ(ได้แต่แอบสงสัยพร้อมกับหยิบถาดไอติมไปเสริฟลูกค้า)

ที่บ้านเคนตะ(หน้าห้อง)//ฉันไม่เข้าใจเลยว่ะฉันรักหวายทุกอย่างแต่หวายดันไปปกป้องมันยังเก็บรูปมันอยู่ในกระเป๋าตังส์(กระดกแชมเปนไปด้วยความหงุดหงิด)

จองเบ//ใจเย็น แกอย่าคิดไปไกลหวายมันอาจจะไม่คิดอะไรก็ได้(ตบบ่าเพื่อนอย่างปลอบใจ)

เคนตะ//แต่นี้แฟนฉันทั้งคนนะโว้ย ไม่ให้คิดมากได้ไง

จองเบ//หวาย(อุทานออกมาเมื่อเห็นหวายเดินเข้ามา)เคลียกันดีๆนะ(เดินออกไป)

เคนตะ(มองมาที่หวายอย่างโกรธๆ)มาทำไม

หวาย(หยิบแก้วแชมแปนที่มือโทโมะมาวางไว้)ถ้าจะโกรธก้โกรธไปเพราะหวายมาที่นี้ก็เพราะของเบบอกว่าเคนเอาแต่กินเหล้าทั้งวัน

เคนตะ(ลุกขึ้นมาพร้อมกับประกบปากหวายทันที)อะ อื้มลิ้นใหย่สอดเข้าไปหาความหวานในโพรงปากอันน้อยของเธอ(พร้อมกับดันเธอเข้าไปในห้องพร้อมกับล๊อคห้องทันที)