Sorry โทษทีฉันไม่ใช่นางเอก

8.6

เขียนโดย memijra

วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 07.37 น.

10 ตอน

80 วิจารณ์

18.80K อ่าน

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เลิกเรียน

แก้ว//โทโมะอีก4วันก็จะหยุดแล้วนิ่

โทโมะ//จริงสิไปเที่ยวกันมั๊ย

แก้ว//ก็ดีนะ เฟย์ว่าไง

เฟย์//ก็ได้

แก้ว//เดี๋ยวแก้วมานะ โทโมะห้ามทำอะไรเฟย์นะ

โทโมะ//ฉันไม่ทำอะไรหรอกน่า

ระหว่างทาง

....//อือ อือ

แก้ว//เสียงใครน่ะ(แก้วตัดสินใจเข้าไปดูต้นตอของเสียงในตรอกระหว่างอาคารก็พบว่ามีคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ซึ่งนั่นก็คือป๊อบปี้กับฟาง หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความโกรธน้ำตาแห่งความเสียใจไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้)ฉันจะชนะเธอไม่ได้เลยใช่มั๊ย

โต๊ะประจำ

เฟย์//แก้วเป็นอะไรหรอ

แก้ว//เปล่า

โทโมะ//แต่เธอร้องไห้

แก้ว//พาฉันไปส่งบ้านที เฟย์กลับด้วยกันนะ

เฟย์//อืม

บ้านแก้ว

แก้วเดินเข้ามาในหน้าตาที่เศร้าหมอง มีน้ำตาคลอเบ้านิดๆ

แม่//แก้วแกเป็นอะไร

แก้ว//แม่ไม่ต้องมาสนใจหรอก ไปสนใจลูกรักของแม่เถอะ

แม่//ทำไมแกพูดแบบนี้

แก้ว//หรือว่ามันไม่จริง(แก้วเดินขึ้นห้องไปโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าทำบัตินักศึกษาตก)

แม่//บัตินักศึกษาหนิ

บนห้อง

หญิงสาวเดินเข้ามาอย่างคนไร้สติมือของเธอเผลอไปปัดแก้วหล่นแตก เธอทรุดลงไปนั่งกับพื้น

แก้ว//ฉันไม่เคยสู้เธอได้เลย ใครๆเค้าก็รักเธอหมด ฉันเกิดมาทำไมมมมมมมมมมมม(หญิงสาวพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาเป็นสาย เธอหยิบเศษแก้วขึ้นมาและเอามาปาดนิ้วชี้ข้างขวาของเธอแผลจากการโดนเศษแก้วลึกมากเลือดสีดำไหลลงมาเรื่อยๆ)จริงสิฉันมันไม่ใช่คนหนิ

ก๊อก ก๊อก

เฟย์//เฟย์เข้าไปนะ(เปิดประตูเข้าไป)ว๊าย แก้ว(รีบไปเอากล่องยา

แก้ว//ไม่ต้องปล่อยให้มันไหลไปเถอะ

เฟย์//แต่แผลมันลึกมากเลยนะ

แก้ว//ฮึก ทำไมเฟย์ แก้วไม่ใช่คนแล้วมันจำเป็นด้วยหรอที่ต้องไม่มีคนรักแก้วอะ ฮึก ไม่มีใครรักแก้วเลย(โผเข้ากอดเฟย์)

เฟย์//แก้วใจเย็นๆนะ แก้วเป็นอะไร บอกเฟย์ได้มั๊ย

แก้ว//(ส่ายหน้า)แก้วยังไม่อยากบอกใคร ฮึก แก้ว แก้ว แก้ว ฮือ

เฟย์//แก้วไม่ต้องพูดแล้ว เดี๋ยวเฟย์มานะ

แก้ว//อืม

ข้างล่าง

แม่//หนูเฟย์

เฟย์//คะ

แม่//แก้วเป็นอะไรหรอ

เฟย์//แก้วร้องไห้ค่ะ

แม่//เป็นไปไม่ได้ แม่ไม่เคยเห็นยัยแก้วร้องไห้ ยัยแก้วไม่ได้ร้องไห้แน่

เฟย์//ไม่เห็นก็ใช่ว่าจะไำม่เคยหนิคะ คุณน้าไปดูแก้วหน่อยนะคะ

บนห้อง

แก้ว//เฟ.... แม่

แม่//เป็นอะไร

แก้ว//ไม่ต้องมายุ่ง

แม่//แล้วแก้วทำตัวเองทำไมเลือดไหลหมดแล้ว(เข้าไปจับนิ้วแก้วที่โดนเศษแก้วแต่แก้วชักนิ้วหนี)

แก้ว//เรื่องของแก้ว

แม่//ใครทำแก

แก้ว//หึ ที่พี่ฟางร้องไห้ก็บอกว่าแก้วทำ ทีแก้วร้องไห้ แม่กลับถามว่าใครทำ

แม่//แกเป็นอะไรของแก

แก้ว//เป็นปีศาจ

แม่//แกอย่ามากวนแม่นะ

แก้ว//แม่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับแก้วเลย วันเกิดแก้วแม่จะจำได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย แก้วจะเป็นจะตายยังไงแม่ก็ไม่เคยสนใจ

แม่//แก้ว(เรียกด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกผิด)

แก้ว//แม่รู้มั๊ยขนาดโทโมะเค้าเป็นเพื่อนแก้วเขายังรู้เรื่องแก้วยิ่งกว่าแม่อีก เค้ารู้ว่าแก้วรู้สึกยังไง เค้าแคร์แก้ว ไม่เหมือนแม่ แม่ไม่เคยแคร์แก้วเลย(น้ำตาแห่งความเสียใจ น้อยใจ ไหลลงมาต่อหน้าผู้เป็นแม่ของเธอมากมาย)แม่ไปอยู่กับลูกรักของแก้วเถอะ แก้วมันก็แค่คนไม่มีค่า ไม่มีใครรัก

แม่//แม่ขอ....

แก้ว//ออกไป แม่ออกไป ได้แล้ว แก้วไม่อยากเจอใคร

แม่//แก้ว

แก้ว//ออกไป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ฮือ พ่อมาพาแก้วไปอยู่ด้วยได้มั๊ย ฮึก แก้วไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว(พูดแล้วมองเพดานประมาณว่าอยากให้พ่อของเธอได้ยิน แล้วเธอก็เดินไปหยิบกล่องขนาดกลางมา)พรุ่งนี้ก็วันเกิดเราแล้วสินะ

เช้ารุ่งขึ้น

แม่//แก้ว

แก้ว//อะไร

แม่//วันนี้วันเกิดแกหนิ

แก้ว//แม่จำได้ด้วยหรอ ถ้าแม่ไม่อยากจำก็ไม่ต้องจำให้มันรกสมองก็ได้นะ แม่ไปจำเรื่องเกี่ยวกับลูกรักของแม่ดีกว่า พี่ฟาง อย่าคิดว่าเรื่องที่พี่ไปทำอยู่ที่ตรอกระหว่างอาคารน่ะอย่าคิดนะว่าฉันไม่เห็น(แก้วพูดประโยคนี้ออหกไปทำให้ฟาง ก้มหน้าทันที)

แม่//เรื่องอะไร

แก้ว//ถามลูกแม่เองละกันค่ะ ผู้หญิงอะไรแค่จูบแรกก็รักษาไว้ไม้ได้

มหา'ลัย

โทโมะ//สุขสันต์วันเกิดนะแก้ว(ยื่นกล่องของขวัญขนาดเล็กให้)

แก้ว//ขอบใจนะ คงมีแต่นายนั่นแหละที่จำได้

โทโมะ//เธอเป็นอะไรรึเปล่า

แก้ว//เปล่าหรอก

โทโมะ//แล้วเฟย์ล่ะ

แก้ว//วันนี้เฟย์ไม่สบายน่ะ

โทโมะ//อ๋อ

เลิกเรียน

แก้ว//วันนี้ฉันขอกลับเองนะโทโมะ