Sorry โทษทีฉันไม่ใช่นางเอก

เช้าวันหนึ่ง

ฟาง//แก้ว

แก้ว//อะไร

ฟาง//มาทานอาหารเช้าสิ วันนี้เป็นข้าวต้มกุ้งนะ

แก้ว//ไม่กิน

แม่//ทำไมไม่กินหละ

แก้ว//วันนี้โทโมะมารับ

ฟาง//โทโมะลูกของน้ามาลัยรึเปล่า

แก้ว//ไม่ใช่มั้ง

แม่//แก้ว(ทำเสียงดุ)

แก้ว//ก็มันจริงมั๊ยล่ะคะ

โทโมะ//คุณป้าครับสวัสดีครับ

แม่//สวัสดีจ๊ะ โทโมะ

แก้ว//โทโมะมาแล้ว แก้วไปก่อนนะไม่อยากอยู่กับคนเสแสร้ง ไปเถอะโทโมะ

มหาลัย

โทโมะ//แก้ว

แก้ว//อะไร

โทโมะ//ฉันว่าเธอพูดกับพี่ฟางแรงไปนะ

แก้ว//แรงตรงไหน หนิ โทโมะ เดี๋ยวนี้เข้าข้างพี่ฟางแล้วหรอ ถ้าเข้าข้างพี่ฟางนะก็ไปไกลๆฉันเลย

โทโมะ//โอ๋ โมะปล่าวเข้าข้างพี่ฟางนะ(พูดแล้วเอามือเกาะแขนแก้ว)

แก้ว//ชิ

บาส//พี่แก้วครับ พี่เควินให้มาขอเบอร์ครับ

แก้ว//ฝากบอกเควินด้วยนะ เก่งจริงหาเบอร์ฉันเอาเอง

บาส//ครับ

หวาย//เล่นตัวไปเหอะ เดี๋ยวซักหน่ิยจะไม่มีใครเอา

แก้ว//อย่างฉันน่ะมีคนเอาอยู่แล้ว มีแต่พวกเธั่นแหละยัยหวาย ยัยพิม ยัยมิล่า

พิม//แกว่าฉันหรอ

แก้ว//ไม่ใช่มั้ง หนิ คิดว่าขาสวยนักรึไงถึงได้มาใส่กระโปรงสั้นๆเนี่ย ขาใหญ่ยังกะหมู

มิล่า//ขาแกสวยตายแหละ

แก้ว//อย่างน้อยขาฉันก็ ขาวกว่า แล้วก็เล็กกว่าขาพวกเธอละกัน

หวาย/พิม/มิล่า//นังแก้ว

แก้ว//ไปกันเถอะโทโมะ(พูดแล้วเดินไปทางหวายแล้วกระซิบว่า)"ยัยขาหมูไมโลดิบ"(แล้วก็เดินจูงมือไปกับโทโมะ)

หวาย//กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด นังแก้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เลิกเรียน

แก้ว//โมะพาเค้าไปหน้าคณะมนุษย์หน่อยดิ

โทโมะ//ไปหาพี่ป๊อบอะดิ

แก้ว//อืม(แก้วพูดแล้วก้มหน้าก้มตาบิดตัวไปมา)

หน้าคณะมนุษย์

ป๊อบปี้//อ้าว น้องแก้วยังไม่กลับหรอ

แก้ว//ค่ะ

ป๊อบปี้//แล้วฟางล่ะ

เมื่อแก้วได้ยินคำนี้ก็ถึงกับชักสีหน้าไม่พอใจทันทีแต่พอตั้งสติได้ก็ทำหน้ายิ้มแย้มเหมือนเดิม

แก้ว//ไม่รู้ค่ะ

ป๊อบปี้//พี่ขอเบอร์ฟางได้มั๊ย คือ พี่ชอบฟางน่ะ

แก้ว//แก้วไม่มีเบอร์พี่ฟางค่ะ แก้วกลับแล้วนะคะ(ทั้งหน้าตาและน้ำเสียงของเธอแสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจ)โทโมะกลับกัน

โทโมะ//อืม

บ้านแก้ว(หน้าบ้าน)

แก้ว//กลับดีๆนะ

โทโมะ//อืม บาย

แก้ว//บาย

ในบ้าน

แก้ว//พี่ฟางอยู่ไหน

ฟาง//อยู่นี่จ๊ะ

แก้ว//พอใจแกแล้วใช่มั๊ย พี่ป๊อบชอบแกไม่ได้ชอบฉัน แล้วที่แกไปป้วนเปี้ยนอยู่แถวคณะมนุษย์ก็เพราะว่าแกจะไปอ่อยพี่ป๊อยใช่มั๊ย ใช่มั๊ย(พูดพร้อมบีบข้อมือฟาง)

ฟาง//โอ๊ย พี่เจ็บ พี่ไม่ได้จะไปอ่อยพี่เค้านะ

แก้ว//หรอ ฉันไม่เชื่อ

เพี๊ยะ

ฟาง//โอ๊ย(ฟางถึงกับต้องลงกองบนพื้นเพราะแรงตบของแก้ว)

แก้ว//สมน้ำหน้า จำไว้พี่ป๊อบเป็นของชั้น(พูดแล้ววิ่งขึ้นห้องไป)

แม่//อะไรกันน่ะ ฟางลูก

ฟาง//แม่ ฮึก

แม่//เจ็บไหมลูก

ฟาง//ฮึก (ไม่ตอบแต่พยักหน้า)

ห้องแก้ว

แก้ว//กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไม พี่ป๊อบต้องชอบแก ทำไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด(พูดแล้วปาข้าวของในห้อง)

เพล้ง

เสียงแจกันแตกเพราแก้วปาหมอนไปโดน

แก้ว//โอ๊ย(แก้วที่เก็บเศษแจกันก็โดนแจกันบาด)กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไมเลือดฉันเป็นสีดำ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

แม่//แก้ว เป็นไรลูก แก้ว(แม่แก้วที่เปิดประตูเข้ามาก็ต้องตกใจก็แน่นอนแหละที่แม่แก้วประคบประหงมเธอไม่ให้โดนมีดบาดหรือแต่ของมีคมก็เพราะเหตุนี้แหละ)

แก้ว//แม่ทำไมเลือดแก้วเป็นสีดำ ทำไมคะ

แม่//ใจเย็นๆลูก ลูกเป็นปีศาจ

แก้ว//ไม่จริงใช่มั๊ยคะ แม่ ไม่จริงใช่มั๊ย

แม่//ใจเย็นลูก ใจเย็นแล้วฟังแม่ ลูกเป็นปีศาจ พ่อของลูกเป็นปีศาจลูกเลยเป็นปีศาจด้วย

แก้ว//ไม่จริง แม่อย่ามาหลอกแก้วถ้าพ่อเป็นปีศาจแล้วทำไมพ่อตาย

แม่//พ่อเขาโดนทำร้าย อาการสาหัส ทนพิษบาดแผลไม่ไหวเลยตาย

แก้ว//แล้วทำไมพี่ฟางไม่เป็นปีศาจด้วยล่ะ

แม่//แม่มีลูก2สองเพราะฉะนั้น1ใน2คนนี้คนใดคนนึงต้องเป็นปีศาจ ซึ่งคนนั้นก็คือลูก

แก้ว//แล้วแก้วต้องทำยังไง

แม่//ลูกไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่บางทีเวลาที่ลูกโกรธมากๆลูกอาจจะทำอะไรร้ายแรงลงไปเท่านั้นเอง

แก้ว//แม่ออกไปได้แล้วหนูอยากอยู่คนเดียว

แม่//จ๊ะ(แล้วก็เดินออกไป)

แก้ว//โทโมะ ใช่ ต้องโทรหาโทโมะ

แก้ว//ฮัลโหลโทโมะใช่มั๊ย

โทโมะ//(ใช่ มีรัยหรอ)

แก้ว//พี่ป๊อบชอบพี่ฟาง

โทโมะ//(จริงอะ)

แก้ว//จริงสิ ฉันจะทำไงดีโทโมะพี่ป๊อบไม่ได้ชอบฉัน

โทโมะ//(เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นนะ แค่เธอลองเปิดใจดูแล้วคนที่ใช่จะมาหาเธอเอง)

แก้ว//นายบอกให้ฉันตัดใจจากพี่ป๊อบ แล้วเปิดใจรับคนใหม่งั้นหรอ

โทโมะ//(ฉันไม่ได้บอกให้เธอตัดใจ เธอจะชอบพี่ป๊อบเค้าเหมือนเดิมก็ได้ แต่เธอก็ต้องลองเปิดใจบ้าง ไม่ใช่จะจมอยู่กับพี่เค้าคนเดียว)

แก้ว//ขอบคุณมากนะ มีอีกเรื่องนึง

โทโมะ//อะไรหรอ

แก้ว//คือ....(หญิงสาวลังเลว่าจะบอกดีมั๊ย เพราะเธอกลัวว่าถ้าเธอบอกไปแล้วโทโมะจะรับไม่ได้ เธอไม่อยากเสียเพื่อนที่ดีที่สุดไป)ไม่มีอะไรหรอก บายนะ

โทโมะ//(บาย"เมื่อไหร่เธอจะมองฉันนะ")

ก๊อก ก๊อก

แก้ว//เข้ามาได้

ฟาง//แก้วพี่เอาข้าวมาให้ แม่บอกว่าแก้วโดนแจกันบาดเป็นไงบ้าง

แก้ว//ยังไม่ตายง่ายๆหรอก แล้วที่สำคัญต่อให้พี่ทำดีกับฉันยังไง ฉันก็ไม่มีวันญาติดีกับพี่ แล้วที่สำคัญฉันขอสั่งห้ามพี่ไม่ให้ไปที่แถวคณะมนุษย์อีก เข้าใจมั๊ย

ฟาง//อะ..อืมเข้าใจ

แก้ว//งั้นก็ออกไปได้แล้ว

*******************************************************************

อัพแล้วนะคะ เรื่องนี้แต่งให้แก้วร้ายเพราะว่าไรเตอร์อยากลองเปลี่ยนแนว แล้วคำพูดบางมันก็เกี่ยวกับควมปากจัดของไรเตอร์ด้วย แฮ่ๆ

เม้นกันด้วยนะคะ