Island of love เกาะรักอลเวง

9.7

เขียนโดย NineLoveTomoKaew

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 13.49 น.

  38 chapter
  231 วิจารณ์
  55.61K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34) ฉันจะดูแลนาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

เวลาผ่าไปเกือบ 3 ชั่วโมง ในการผ่าตัดเอากระสุนออก ฉัน ฟาง ป๊อปปี้ ใจเสียกันถ้วนหน้า

 

แกร็ก~

 

"เป็นไงบ้างครับคุณหมอ"ป๊อปปี้รีบวิ่งไปถาม

 

"หมอดีใจด้วยนะครับ...คุณวิศวะปลอดภัยแล้ว"

 

"จริงเหรอคะหมอ!! ขอบคุณมากๆนะคะ"ฉัน

 

"ครับ คนไข้พักอยู่ที่ห้องพิเศษ ชั้น 22 ห้อง 227 นะครับ"

 

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"

 

 

 

 

แอ๊ด~

 

ปึง

 

ฉันเดินเข้าไปพร้อมกับฟางและป๊อปปี้ก้เห็นโทโมะที่นอนหลับอยู่

 

ฉันเดินไปนั่งข้างๆเตียง

 

"เรื่องร้ายๆก้ผ่านไปแล้ว จะได้หมดเวรหมดกรรมกันสักที"ป๊อปปี้พูดเบาๆ

 

"ตอนนี้กี่โมงแล้วละ"ฟาง

 

"ก้...ทุ่มกว่าๆแล้วละ ทำไมเหรอ?"

 

"คือ...ฟางหิวอ่ะ ยังไม่ได้กินอะไรเลย"

 

"เอ้อ...ใช่จริงสิ แล้วจะเอาไงละ พี่โทโมะยัง..."

 

"ไม่เป็นไรฉันเฝ้าเอง"ฉันพูด

 

"อืม แก้วหิวมั้ยเดี๋ยวฟางซื้อมาให้"

 

"อือ หิวสิ ขอบใจมากเลยนะ"

 

"ไม่เป็นไรจ้ะ ป่ะ ไปเถอะ"ฟางพูดกับฉันก่อนจะหันไปพูดกับป๊อปปี้

 

ปึง

 

พอสองคนนั้นออกไปฉันก้หันกลับมามองหน้าโทโมะอีกครั้ง ฉันกุมมือเข้าไว้แน่น

 

"ปลอดภัยแล้วนะโทโมะ..."

 

"..."

 

"ฉันเป็นห่วงนายมากเลยรู้รึเปล่า..."

 

"..."

 

"นายไม่น่าทำแบบนั้นเลย ฮึก..."ฉันเก็บน้ำตาไว้ไม่อยู่

 

"..."

 

"ฉันอยากจะบอกกับนายว่า..."

 

"..."

 

"...ฉันรักนายมากนะ ฮือ~"

 

"..."

 

"...ฮึก"แล้วฉันก้หลับไปด้วยความเพลีย

 

 

 

 

แอ๊ด~

 

ปึง

 

"แก้วๆ"

 

"อื้ออ~ อ้าวฟาง"

 

"จ้ะ นี้ข้าวของแก้ว อ้อ...นี้ฟางซื้อเสื้อมาให้ด้วยละ เห็นว่าชุดนี้มันขาดแล้ว"

 

"อ่อ...ขอบใจมากนะ"

 

"ฟางว่าแก้วกลับไปพักผ่อนก่อนมั้ยแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ ยังไงโทโมะเค้าก้ปลอดภัยแล้ว"

 

"...ฉันอยากอยู่เฝ้าเขาน่ะ"

 

"งั้นก้ตามใจจ้ะ ฉันกลับก่อนนะ"

 

ฟางกับป๊อปปี้ก้เดินออกไป

 

"เดี๋ยวฉันมานะ ไปเปลี่ยนชุดก่อน"ฉันบอกไปทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่ได้ยิน

 

ครืด~

 

ปัง

 

"อ้าวประตูล๊อกไม่ได้เหรอ"

 

ประตูห้องน้ำนี้มันเวรจริงๆ

 

ฟึบ!

 

สวบ!

 

ฉันดึงเสื้อขึ้นไม่ได้แฮะเอาไงดีเนี้ย แขนก้เจ็บ

 

ฟึบ!

 

ใครมาช่วยฉันเนี้ย

 

"ขอบคุณนะ เอ๊ะ!"

 

"^^"

 

"เฮ้ยยย!! โทโมะ"

 

"ใช่ ฉันเอง"

 

"เมื่อกี้นายยัง..."

 

"ฉันตื่นตั้งนายแล้ว"

 

"นี้นาย...อ๊ะ!..."

 

โทโมะเข้ามาจูบฉันแบบไม่ทันตั้งตัว โทโมะจูบฉันอย่างอ่อนโยน จนฉันจะละลายเป็นขี้ผึ้งรนไฟอยู่แล้ว-///-

 

"อื้ออออ~"

 

ตุบ ตุบ

 

ฉันทุบแผงอกกว้างของโทโมะ

 

"(.////.)"

 

"จะอ่อยฉันเหรอ"

 

"คะ...ใครอ่อยนายไม่ทราบ"

 

"ก้ดูสภาพเธอสิ"

 

"ว้ายยย ออกไปนะ!!O////O"ฉันลืมไปเลยว่าฉันมีเพียงเสื้อชั้นในและกางเกงขาสั้นปกปิดร่างกายอยู่เท่านั้น

 

"หึๆ ไม่ต้องอายหรอกฉันเคยเห็นหมดแล้ว แถมยังเคย..."

 

"ห๊ะ!!! ว่าไงนะงั้นก้แสดงว่า!..."

 

"ใช่ ฉันรู้หมดแล้ว^^"ยังจะยิ้มอีกนะ

 

"หืม!! ไอ้บ้า!!"

 

"ถึงจะบ้าก้บ้ารักเธอไม่ใช่เหรอ?"

 

"-////- ไปหัดเล่นมุกมาจากไหน"

 

"^^"ยังจะยิ้มกวนประสาทอีก=_=

 

"ไอ้...อุปส์"

 

อีกแล้วเขาจูบฉันอีกแล้ว แต่คราวนี้มันรุกเร้าและเร้าร้อนกว่าเดิมหลายเท่า อย่าบอกนะว่าเขาจะ...

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

ฮิๆๆๆๆๆ ทำให้ค้างเล่นๆ ไม่ต้องงอนนะจ๊ะเพราะ

 

เดี๋ยวตอนหน้ามี NC แน่นอนจร้าาาาา~ ถ้ายิ่งเม้น

 

เยอะโหวตเยอะก้ยิ่งยาวนะจ๊ะ


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา