Island of love เกาะรักอลเวง

9.7

เขียนโดย NineLoveTomoKaew

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 13.49 น.

  38 chapter
  231 วิจารณ์
  54.39K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) แผน(ชั่ว)!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความเดิมตอนที่แล้ว

 

 

"ไม่เห็นจะเป็นไร เห็นก้ดีจะไ้ด้รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน"ยังมาทำหน้ากวนอีกนะ

 

"ขอโทษที่มาขัดจังหวะค่ะ"............

......................................................................................................................................

 

"ขอโทษที่มาขััดจังหวะค่ะ"เกลนี่เองนึกว่าใคร

"อือ มะ..ไม่เป็นไรหรอก"เกือบไปแล้ว

"มีอะไรเหรอเกล"นั้นซิเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง

"อ่อ คือว่าอาหารพร้อมแล้วค่ะ"อ่อ นึกว่าจะมากินตับฉันแล้วซะอีก

"อื้มขอบใจมาก ป่ะแก้ว"อีกแล้วจับมือฉันอีกแล้วฉันเขินจะตายอยู่แล้วO////O

แล้วฉันกับแซนด์ก้เดินเข้าบ้านไป แต่ฉันแอบเห็นสายตาที่อาฆาตของเกลตอนที่เดินเข้ามาหาที่สวนย่อม

แต่มันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง บางทีฉันอาจจะคิดไปเองก้ได้.....

...............................................................................................................

ย้อนกลับไปตอนที่แก้วกับโทโมะกำลังสวีตกันอยู่.....

เกลที่จัดโต๊ะเสร็จแล้ว อยากไปยืดเส้นยืดสายสักหน่อยเลยเดินออกไปหน้าบ้านแล้วเหลือบไปเห็นโทโมะ

กับแก้วกำลังจูบกันอยู่ทำให้เกลไม่พอใจมาก

"หึ!!!นังแก้วแกไม่มีวันได้คุณโทโมะไปหรอก เพราะฉันจะเป็นคนคอยขัดขวางแกทุกวิถีทาง"

...............................................................................................................

@ห้องอาหาร

ในห้องนี้มี ฉัน แซนด์ ป็อปปี้ แฟนสาวที่ชื่อฟาง แล้วก้คยองเท 

"คุณแก้วเจอโทโมะที่ไหนเหรอค่ะ"แฟนสาวของป็อปปี้ที่ชื่อฟางถามชั้นอย่างเป็นมิตร

"คือ แก้วเจอกับคุณ...."ทำไมแซนด์ต้องทำหน้าอย่างนี้ด้วยอ่ะ

"แซนด์บอกแล้วไงว่าให้เรียกว่าอะไร"ฉันรู้แต่ว่าฉันอึดอัด

"แก้วเจอกับแซนด์ที่ชายหาดหนะค่ะ เห็นนอนสลบอยู่ก้เลยเข้าไปช่วย"ฉันพูดด้วยสีหน้าที่เป็นมิตรเช่นกัน

"แล้วนี้คุณแก้วอายุเท่าไหร่ครับเนี้ย"คยองเทถามขึ้น

"แก้วอายุ22ค่ะ^^"

"งั้นก้เท่าผมเลยซิครับ งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะครับคุณแก้ว"เพื่อนเหรอ ก้โอนะ

"ค่ะ ตกลงค่ะ ความจริงไม่ต้องเรียกคุณก้ได้นะคะเรียกว่าแก้วเฉยๆก้ได้"

"ครับแก้ว^^"

"อะแห่มๆเกรงใจกันหน่อยนะ"อุ้ย!ลืมไปเลยแหะ

"ขะ...ขอโทษคร้าบพี่"

แล้วฉันก้นั่งกินข้าวไปเรื่อยและพูดคุยกันไปเรื่อยๆ พอกินเสร็จป็อปปี้กับฟางก้พากันไปดูหนัง

คยองเทก้ขอตัวไปเที่ยว ก้เลยเหลือฉันกับแซนด์อยู่ที่บ้าน

"คุณโทโมะคะ เกลขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้มั้ยค่ะ"เกลที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ก้พูดขึ้น

"อืม ได้ซิ เกลมีอะไรจะพูดละ"

"เกลขอคุยกับคุณโทโมะที่อื่นได้มั้ยค่ะ"ทำไม่ยะ-*-

"ก้ได้ แต่แก้ว...."ฉันไม่ใช่นางร้ายนะ

"ไปเถอะแก้วไม่ว่าไรหรอก"แล้วยัยเกลก้พาโทโมะออกไปจากห้องอาหารปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว

...............................................................................................................

เกลพาโทโมะมาที่ห้องของตัวเอง

"มีอะไรก้พูดมาเกล"ผมพูดหวนๆ

"เอ่อ....คือ...เกล"มีอะไรทำไมไม่พูดเนี้ย

"มีอะไรละ ถ้าไม่พูดฉันจะไปแล้วนะ"ขณะที่ผมกำลังหั่นหลังกลับ ผมก้รู้สึกเหมือนมีใครมากอดจากด้าน

หลัง

"ทะ...ทำอะไรหนะเกล"จะทำอะไรของเธอเนี้ย

"ก้.....ทำแบบนี้ไงคะ"

ฟลุบ!

"อย่าทำอะไร....อุ๊ปส์"ผมโดนผลักลงบนเตียงแล้วโดนเกลจูบ

"อื้อ~"ผมครางออกมาเผื่อบอกว่าผมเริ่มหมดอากาศหายใจ

"ชอบมั้ยคะ"เกลกระซิบข้างหูผมแล้วไซร้ซอกคอ

"เอ่อ....ไม่...เกลอย่าทำแบบนี้นะ"ผมฉุดคิดได้ว่าไม่ควรทรยศหักหลังแก้วเลยรีบผลักเกลออก

"ทะ..ทะ..ทำไมละคะ ไม่ชอบแบบนี้เหรอ"ไม่ใช่โว้ยยยย!!!

"ถ้าหมดเรื่องแล้วฉันไปละ"ผมรีบลุกจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตู

ฟุ่บ~

เกลโปะอย่าสลบผม ผมไม่มีแรงขัดขืนแล้วผมก้สลบไป.....

"หึ!ที่เนี้ยคุณก้ต้องเป็นของเกล"เกลจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและของโืทโมะออกหมดแล้วก้จัดท่าให้

ดูเหมือนว่าโทโมะนอนกอดตัวเองอยู่แล้วถ่ายรูปส่งไปให้แก้ว

................................................................................................................

 

อัพแล้วนะอย่าลืมเม้น+โหวตนะคร้าาาา~


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา