Island of love เกาะรักอลเวง
เขียนโดย NineLoveTomoKaew
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 13.49 น.
14) แผน(ชั่ว)!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
"ไม่เห็นจะเป็นไร เห็นก้ดีจะไ้ด้รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน"ยังมาทำหน้ากวนอีกนะ
"ขอโทษที่มาขัดจังหวะค่ะ"............
......................................................................................................................................
"ขอโทษที่มาขััดจังหวะค่ะ"เกลนี่เองนึกว่าใคร
"อือ มะ..ไม่เป็นไรหรอก"เกือบไปแล้ว
"มีอะไรเหรอเกล"นั้นซิเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง
"อ่อ คือว่าอาหารพร้อมแล้วค่ะ"อ่อ นึกว่าจะมากินตับฉันแล้วซะอีก
"อื้มขอบใจมาก ป่ะแก้ว"อีกแล้วจับมือฉันอีกแล้วฉันเขินจะตายอยู่แล้วO////O
แล้วฉันกับแซนด์ก้เดินเข้าบ้านไป แต่ฉันแอบเห็นสายตาที่อาฆาตของเกลตอนที่เดินเข้ามาหาที่สวนย่อม
แต่มันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง บางทีฉันอาจจะคิดไปเองก้ได้.....
...............................................................................................................
ย้อนกลับไปตอนที่แก้วกับโทโมะกำลังสวีตกันอยู่.....
เกลที่จัดโต๊ะเสร็จแล้ว อยากไปยืดเส้นยืดสายสักหน่อยเลยเดินออกไปหน้าบ้านแล้วเหลือบไปเห็นโทโมะ
กับแก้วกำลังจูบกันอยู่ทำให้เกลไม่พอใจมาก
"หึ!!!นังแก้วแกไม่มีวันได้คุณโทโมะไปหรอก เพราะฉันจะเป็นคนคอยขัดขวางแกทุกวิถีทาง"
...............................................................................................................
@ห้องอาหาร
ในห้องนี้มี ฉัน แซนด์ ป็อปปี้ แฟนสาวที่ชื่อฟาง แล้วก้คยองเท
"คุณแก้วเจอโทโมะที่ไหนเหรอค่ะ"แฟนสาวของป็อปปี้ที่ชื่อฟางถามชั้นอย่างเป็นมิตร
"คือ แก้วเจอกับคุณ...."ทำไมแซนด์ต้องทำหน้าอย่างนี้ด้วยอ่ะ
"แซนด์บอกแล้วไงว่าให้เรียกว่าอะไร"ฉันรู้แต่ว่าฉันอึดอัด
"แก้วเจอกับแซนด์ที่ชายหาดหนะค่ะ เห็นนอนสลบอยู่ก้เลยเข้าไปช่วย"ฉันพูดด้วยสีหน้าที่เป็นมิตรเช่นกัน
"แล้วนี้คุณแก้วอายุเท่าไหร่ครับเนี้ย"คยองเทถามขึ้น
"แก้วอายุ22ค่ะ^^"
"งั้นก้เท่าผมเลยซิครับ งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะครับคุณแก้ว"เพื่อนเหรอ ก้โอนะ
"ค่ะ ตกลงค่ะ ความจริงไม่ต้องเรียกคุณก้ได้นะคะเรียกว่าแก้วเฉยๆก้ได้"
"ครับแก้ว^^"
"อะแห่มๆเกรงใจกันหน่อยนะ"อุ้ย!ลืมไปเลยแหะ
"ขะ...ขอโทษคร้าบพี่"
แล้วฉันก้นั่งกินข้าวไปเรื่อยและพูดคุยกันไปเรื่อยๆ พอกินเสร็จป็อปปี้กับฟางก้พากันไปดูหนัง
คยองเทก้ขอตัวไปเที่ยว ก้เลยเหลือฉันกับแซนด์อยู่ที่บ้าน
"คุณโทโมะคะ เกลขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้มั้ยค่ะ"เกลที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ก้พูดขึ้น
"อืม ได้ซิ เกลมีอะไรจะพูดละ"
"เกลขอคุยกับคุณโทโมะที่อื่นได้มั้ยค่ะ"ทำไม่ยะ-*-
"ก้ได้ แต่แก้ว...."ฉันไม่ใช่นางร้ายนะ
"ไปเถอะแก้วไม่ว่าไรหรอก"แล้วยัยเกลก้พาโทโมะออกไปจากห้องอาหารปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว
...............................................................................................................
เกลพาโทโมะมาที่ห้องของตัวเอง
"มีอะไรก้พูดมาเกล"ผมพูดหวนๆ
"เอ่อ....คือ...เกล"มีอะไรทำไมไม่พูดเนี้ย
"มีอะไรละ ถ้าไม่พูดฉันจะไปแล้วนะ"ขณะที่ผมกำลังหั่นหลังกลับ ผมก้รู้สึกเหมือนมีใครมากอดจากด้าน
หลัง
"ทะ...ทำอะไรหนะเกล"จะทำอะไรของเธอเนี้ย
"ก้.....ทำแบบนี้ไงคะ"
ฟลุบ!
"อย่าทำอะไร....อุ๊ปส์"ผมโดนผลักลงบนเตียงแล้วโดนเกลจูบ
"อื้อ~"ผมครางออกมาเผื่อบอกว่าผมเริ่มหมดอากาศหายใจ
"ชอบมั้ยคะ"เกลกระซิบข้างหูผมแล้วไซร้ซอกคอ
"เอ่อ....ไม่...เกลอย่าทำแบบนี้นะ"ผมฉุดคิดได้ว่าไม่ควรทรยศหักหลังแก้วเลยรีบผลักเกลออก
"ทะ..ทะ..ทำไมละคะ ไม่ชอบแบบนี้เหรอ"ไม่ใช่โว้ยยยย!!!
"ถ้าหมดเรื่องแล้วฉันไปละ"ผมรีบลุกจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตู
ฟุ่บ~
เกลโปะอย่าสลบผม ผมไม่มีแรงขัดขืนแล้วผมก้สลบไป.....
"หึ!ที่เนี้ยคุณก้ต้องเป็นของเกล"เกลจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและของโืทโมะออกหมดแล้วก้จัดท่าให้
ดูเหมือนว่าโทโมะนอนกอดตัวเองอยู่แล้วถ่ายรูปส่งไปให้แก้ว
................................................................................................................
อัพแล้วนะอย่าลืมเม้น+โหวตนะคร้าาาา~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ