Oh ++ First Love ของหนุ่มขี้เล่น

วันแรกที่เราได้เจอกัน ระหว่างฉันกับโทโมะ ฉันเจอโทโมะที่ร้่นกาแฟปห่งหนึ่งในมหาลัยที่ฉันเรียน.  ฉันยอมรับว่าฉันชอบเขาตั้งแต่แรกเจอแต่ไม่กล้าพูดคุยกับเขาแต่มีเพื่อนๆของฉันเฟย์และฟางที่อยู่ก็ลากฉันไปทำความรู้จักกับโทโมะ แต่ฉันเขินฉันเลยขอตัวไปห้องน้ำ แต่ความจริงแล้วฉันไม่ได้ปวดฉิ๊งฉ๊องอะไรหรอก็แค่อายตอนที่โทโมะมามองฉันก็เท่านั้นเอง.  แต่พอฉันออกม่จากห้องน้ำฉันก็เหนว่าโทโมะคุยกับเฟย์และฟางอย่างสนิทสนมมากเลยไม่อยากที่จะไปขัด เลยอยู่ในห้องน้ำต่อไป แต่ฉันก็ดูเวลาอะไรแล้วก็เหนว่ามันจะเข้าเรียนแล้วฉันเลยทำใจและเดินออกไปบอกยัยเฟย์ฟางว่า. นี่จะเข้าเรียนแล้วไปได้แล้ว และพอโันเดินออกไปความจริงแล้วฉันอยากจะโบกมือบ๊ายบายโทโมะแต่ฉันก็ดหนว่าโทโมะโบกมือให้เฟย์ฟางฉันเลยไม่กล้า.  พอถึงเวลาเรียนฉันกับยัยเฟย์ฟางก็ต้องแยกห้องเรียนกันอีกฉันกะจะปรึกษายัยเฟย์ฟางสะหน่อยระหว่างเรียนนั้นฉันฉันก็แทบไม่ได้เรียนเพราะว่าฉันไม่เหนโทโมะที่เรียนห้องเรียนเดียวกับฉันเข้าคาบแรกของก่อนเรียน

จน อ๊อดดด. เลิกเรียนก็ดังขึ้น ฉันดีใจมากเพราะว่าฉันจะได้ไปกินข้าวและถ้าโชคดีฉันก็อาจจะได้เจอโทโมะด้วย

และก็เปนไปตามที่คาดหวังเอาไว้ยัยฟางชวนฉันไปทานข้าวและระหว่างทางก็เจอป๊อปเขื่อนโทโมะแต่พวกนี้เปนไรก็ไม่รู้บอกว่าจะไปห้องน้ำแต่ก็หายไปเลยสงสัยจะมีธุระด่วนละมั้ง อาหารมื้อนั้นเลยทำให้ฉันได้รู้นิสัยโทโมะและก็ได้คุยกันสองต่อสองและได้รู้อีกว่าหอพักนั้นฉันได้นอนห้องเดียวกับโทโมะ ฉันดีใจและรู้รู้สึกเขินๆๆๆ มากพอฉันทานอาหารเสด โทโมะก็บอกว่าเดะจะไปส่งทั้งๆที่ฉันบอกว่าไม่เปนไรแต่เขาก็ยืนยันว่าจะไปส่งฉันและก่อนที่เขาจะไปเขายังบอกว่าเขาจะมารับฉันพรุ่งนี้เพื่อไปที่หอเพื่อจัดของ 

ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนว่า ฉันจะชอบเขาแล้วสิ. และรู้สึกเหมือนว่าเขาจะทำให้ฉันรู้สึกร่าเริงเหมือนเดิมด้วยพอฉันนึกถึงเขาทีไรใจมันรู้เต้นเร็วกว่าปกติและก็ยิ้มได้ทุกที กต่สิ่งที่อยากจะบอกคือ ฉันได้ถ่ายรูปเขาตอนทานอาหารกับฉันด้วยละเขาน่ารักมากมากเลย