My sweet Love หวานใจนายมาเฟีย

10.0

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.33 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  16.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ความรุ้สึกทีแปลกๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ     บ้านสวน หลังที่ปัทมาไปรอน้องชายแล้วก็กลับเข้ามาในบ้านกลับพบผู้มาเยือนนั้นก็เป็นเพื่อนสนิทของเธอนั้นเอง “ปู่จ้าฉันกลับมาแล้ว” “ผมก็กลับมาแล้วเหมือนกันคับปู่” “เอ๋อพวกเอ็งกลับมาแล้วขึ้นไปอบน้ำพักผ่อนเถอะวันนี้เอ็งไม่ต้องเข้าครัวหรอกเพราะหนูนากับเจ้าวัฒน์ได้ซื้อกับข้าวมาเยอะ” “นั้นเหรอคับปู่ถ้างั้นผมจะรีบอาบน้ำและลงมาทานข้าวรีบไปเถอะคับพี่ปัท” “เอ๋อไปก็ไป” หลังจากที่ทุกคนนั่งรอสองพี่น้องทุกคนก็เริ่มลงมือรับประทานอาหารต่างความเงียบโดยมีอดีตทหารวัยดึกตัดบทว่า “วันนี้สงสัยปู่จะกินมากไปก็เลยง่วงข้าก็ตัวไปนอนก่อน” “จ้าปู่” “ส่วนแก่นะไอ้ปิ๊กรีบไปทำการบ้านและก็อ่านหนังสือและก็นอนวะ” “คับพี่ปัท” หลังจากที่พูดกับน้องชายเรียบร้อยแล้วก้มาคุยธุระส่วนตัวตนเองต่อ “ตกลงพวกแก่มีอะไรจะพุดกับฉัน” “แล้วแก่ละยัยหนูนา” “ฉันมีเรื่องที่พูดกับแก่” “เรื่องอะไรว่ะ” “ขอตัววสักครุ่นะไอ้วัฒน์” “ว่ามา” “ยัยปัทข่าวที่แก่ให้ฉันหามาเรื่องเจ้านายแก่เรื่องกาสิโนที่สิงค์โปร์อ่ะ” “ทำไม” “ถูกต้องกฎหมาย” “แล้วเรื่องที่เขาค้ายาล่ะมีบ้างมั้ย” “ฉันไปสัมภาษณ์กับคนใกล้ตัวเขาแล้วเขาไม่บอกอะไรทั้งนั้น” “แบบนั้นยิ่งน่าสงสัยเข้าไปใหญ่ฉันว่าหมอนั่นต้องค้ายาแน่ๆ ยังไงฉันจะกระชากหน้ากากนายนั้นให้ได้” เออะก่อนที่แก่จะกระชากหน้ากากเขาได้ฉันว่าแก่กลับโดนเขาจับมากกว่านะยัยปัท” “เรื่องนั้นยิ่งไม่มีทางแน่ยัยหนูนา” “จร้าแม่คนเก่ง” “ว่าแต่ฉันนะยัยหนูนาฉันว่าแก่เอาเวลาไปใกล้ชิดกับไอ้วัฒน์เองดีกว่ามั้ยก่อนที่อะไรจะสาย” “คุยอะไรกันต่างนานคับพวกสาวๆ” “ก็ไม่มีอะไรหรอกก็แค่พูดเรื่องทั่วๆไปใช่มั้ยยัยหนูนา” “อืมถ้างั้นพวกแก่ก็คุยธุระกันต่อเถอะ” พูดจบหนูนานักข่าวสาวก็ขับรถออกจากบ้านไป “แก่มีอะไรจะคุยกับฉันเหรอคะคุณเพื่อน” “วันนั้นคุณเข้าไปที่นั้นทำไม” “พูดความจริงกับผมนะปัทคุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบคนโกหก” เพื่อนหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ว่าไงปัท” “ฉันก็ไปทำงานไงแก่ก็รู้ไม่ใช่เหรอ” “ผมไม่เชื่อ” เพื่อนหนุ่มจับแขนหญิงสาว “ปล่อยนะฉันเจ็บนะ   ถ้าแก่อยากรู้ฉันก็จะบอกว่าฉันไปทำงานเป็นบอดี้การ์ด” “ไปเป็นบอดี้การ์ดให้กับไอ้มาเฟียนั้นไม่บอกฉันก็รู้ว่าแก่กำลังคิดที่จะทำคดีนี้ใช่มั้ย” “ไหนเมื่อแก่ก็รู้อยู่แล้วก็ปล่อยฉันได้แล้ว” “ฉันไม่ให้แก่ทำ” “ถึงแก่จะห้ามฉันก็จะทำ” “แต่ผมไม่ให้ทำ” “แก่ทำแบบนี้ทำไม”   “ผมเป็นห่วง”    ชายหนุ่มถือโอกาสจับมือเพื่อนสาวขึ้นมา “ฉันรู้ฉันขอบใจแก่แนไม่ได้เป็นอะไรฉันดูแลตัวเองได้ขอบใจแก่แล้วแก่ก็กลับบ้านไปได้แล้วฉันง่วงนอนแล้ว” ณ   คฤหาสน์ “วันนี้มาเร็วนี้คุณ” “ฉันก็มาแบบนี้ทุกวันวันอยู่แล้วนี่” “นี่นายทำไมถึงยังไม่อาบน้ำแต่งตัวอีกในนายบอกว่าวันนี้จะไปที่บริษัทไม่ใช่เหรอเสียเวลาฉันจริงๆเลยนะนี้” “เสียเวลาตรงไหนคับยาหยี” “อี๋ใครเป็นยายหยีของนายกัน  ยาหยีของนายคือดี้ดี้ของนายต่างหากนุ๋ไป” “นี่คุณคุณจะไปให้ดี้ดี้เป็นยาหยีของผมได้ไงในเมื่อยาหยีตัวจริงของผมอยู่ตรงนี้ทั้งคน” “ใครบอกว่าฉันเป็นยาหยีของนาย” “ไม่มีใครบอกหผมหรอกเพราะใจมันสั่งมา” “อี๋ฉันไม่ใช่แม่ผู้หญิงงพวกนั้นของนายนะไม่ต้องมาป้อฉันไปอาบน้ำได้แล้ว” “ก็ได้คับว่าที่ภรรยาที่รัก”  คนตัวโตพูดจบถือโอกาสหอมแก้มบอดี้การ์ดสาวพร้อมแกล้งสูดกลิ่นกายหญิงสาวกลับเข้าไปในห้องนอนของตนเอง ทำให้บอดี้การ์ดสาวถึงกับยืนอึ้งและก็โกรธคนตัวโตมากๆ “ไอ้มาเฟียบ้ากล้ามากค่อยดูนะฉันจะอัดนายให้น่วมเลยค่อยดูซิ” “คุณปัทคับ” “คะคุณสิงห์มีอะไร” “เดี่ยวเชิญคุณปัททานข้าวด้วยนะคับ” “เอ๋อจะดีเหรอะปัทว่า” “จะดีไม่ดีนี้ในเมื่อผมเป็นคนอนุญาตคุณเอง” “นายเลโอ”    “เชิญซิคุณนั่งลงทานข้าวเป็นเพื่อนผม” “นั้นก็ได้ว่าแต่คุณสิงห์ไม่กินด้วยกันเหรอ” “ไม่ดีกว่าคับ”  จะให้เขากล้านั่งได้ไงในเมื่อเจ้านายนั่งมองตาถลนอยู่ “เอาไงอย่างนั้นล่ะ” “ช่างเขาเถอะคุณผมว่าคุณทานไอ้นี้ดีกว่านะ” “ไม่ต้องแนมีมือมีเท้าฉันไม่ได้พิการแนตักเองได้ไม่ต้อง” “เฮ้อคนเขาอุตส่าห์มีน้ำใจตักแกงจืดหมูสับให้จะขอบคุณสักคำก็ไม่มี” “อ๋อที่นายแกล้งทำโน่นทำนี้ต้องการคำขอบคุณใช่มั้ย” “เปล่านะคุณผมไม่ได้หมายความว่ายังงั้น” “และถ้ามันไม่ใช่ยังงั้นมันยังไงกัน” “โธ่คุณพร้อมแค่แหย่คุณเล่นทำไปจริงจังไปได้” “จะไม่ให้จริงจังได้ไงล่ะเรื่องทุกอย่างนะมันต้องจริงจังทุกเรื่อง” ”พอๆผมไม่อยากถึยงกับคุณแล้วเอาเป็นว่าผมขอโทษคุณแล้วกันทานข้าวเถอะดุซิอาหารเย็นจืดชืดไปหมดแล้วเดี่ยวผมจะเข้าไปที่บริษัทอีก” “จะให้ฉันตามไปเฝ้าคุ้มครองนายมั้ย” “แค่คุณคนเดียวก็พอแล้ว” “จะบ้าเหรอแค่ฉันคนเดียวมันจะไปพออะไรล่ะเดี่ยวพวกนั้นก็ตามมาเล่นงานนายอีกเหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ” “คุณเป็นห่วงผมเหรอ” “เปล่าฉันไม่ได้เป็นห่วงนาย ฉันกลัวผีอ่ะกลัวว่านายมาหลอกฉันนะ” “ผมไม่มีทางหลอกคุณหรอกเพราะ....”   คำพุดด้วยสายตาที่อบอุ่นและอ่อนโยนทำให้หญิงสาวรู้สึกแปลกกๆจึงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ “ฉันอิ่มแล้วแนว่านายควรเตรียมตัวได้แล้ว” “ได้คับสุดที่รักของผม” ชายหนุ่มพุดจบก็ขับรถสปอร์ตคันหรูออกไป

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา