My sweet Love หวานใจนายมาเฟีย

10.0

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.33 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  16.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) ความซวยมาเยือน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ปัทมาจึงมารับน้องชายที่โรงเรียน “วัดดีคับคุณครู”   “วัดดีพี่ปัท” “เอ่อขึ้นรถสิเราจะได้กลับบ้านกัน” “คับพี่ปัท” สองพี่น้องก็กลับมาถึงบ้านโดยมีปู่กำลังนั่งค่อยอยุ่ “กลับมาแล้วเหรอสองพี่น้องจร้าปู่วันนี้มีอะไรให้เราสองคนทานบ้าง” “นี่ไงของชอบพวกเอ็งทั้งนั้น” “ถ้างั้นพวกเราอย่ารอช้ารีบลงมือกินดีกว่าปิ๊ก” “ได้เลยคับพี่ปัท”  สองพี่น้องไม่รอช้าจึงตักอาหราเคี้ยวใส่ปากอย่างมีความสุข    จนทำให้คนเป็นปู่อารมณ์ดีไม่หน่อย   สองพี่น้องอิ่มจึงอาบน้ำนอนและไม่ลืมราตรีสวัสดิ์ปู่ของพวกเขา พอเช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันเสาร์-อาทิตย์ ปิ๊กจึงอยู่บ้าน   หญิงสาวร่างระหงยังต้องไปสืบเรื่องของเมธัสอีก “เอ็งตื่นแต่เช้าไม่กินอะไรก่อนเหรอ” “ไม่เป็นไรจ้าปู่”   “ฉันมีงานนะขอตัวก่อนน่ะ” “อืมตามใจ”   สาวห้าวขับรถไปที่บ้านทวาน์เฮ้าซึ่งเป็นบ้านของปวีณาเพื่อนสาว    พอมาถึงหญิงสาวกดกริ่งทำให้ปวีณาที่กำลังงัวเงียอยู่ตื่นขึ้นมาเปิดประตู “ใครกันมารบกวนตั้งแต่เช้า”   พอนักข่าวสาวเปิดตูจึงพบหน้าใสของเพื่อนสาว “เอาแก่เองเหรอปัท”    “ว่าแต่แก่รีบมาหาฉันแต่เช้ามีอะไร” “หนูนาฉันอยากให้แก่ช่วยหาคราวของนายเมธัสให้ฉันหน่อยว่านายนั้นมีข่าวอะไรบ้าง” “แก่จะให้ฉันหาข่าวของคนนี้ให้แก่นี่ล่ะน่ะ”    “ว่าแต่แก่อยากจะรู้ไปทำไม” “เอาไปประดับความรู้มั่งยัยหนูนา”   “แค่นี้แหละที่ฉันจะรบกวนแก่เชิญแก่ฝันหวานถึงไอ้วัฒน์ต่อไปเถอะ”  “ฉันไปล่ะ”  สายลับตำรวจนอกเครื่องแบบสาวปล่อยลูกระเบิดใส่นักข่าวสาว “ไอ้ปัทนี่แก่กล้าล้อแนเหรอกลับมานี่ก่อนน่ะ”   ไม่ทันไรหญิงสาวร่างระหงขับรถออกไปที่คฤหาสน์ของเมธัส ณ   คฤหาสน์หลังใหญ่ “เอามาแล้วเหรอคุณผมกำลังรอคุณอยู่พอดี”  เมธัสพูดกับหญิงสาวร่างระหง “นายรอฉันทำไมก็รอคุณนะซิคุณเป็นลูกจ้างผมน่ะ” “ฉันขอบอกกับนายไว้น่ะฉันมาเป็นบอดี้การ์ดไม่ใช่คนใช้” “เหรอลูกปัทถ้าคุณทนไม่ได้ก็ลาออกไปซะ” “ฉันไม่ลาออก” “ดีถ้างั้นคุณช่วยไปทำความสะอาดที่ห้องทำงานของผมด้วยล่ะและที่ห้องนอนผมด้วย” “เข้าใจมั้ยที่ผมสั่ง” “เข้าใจ” “ถ้างั้นก็เชิญคุณไปทำตามหน้าที่ของคุณซิ” “อืม”   หญิงสาวร่างระหงไม่รอช้าจึงเข้าไปทำความสะอาดเช็ดถูและก็ค้นหาอะไรบ้างอย่างในลิ้นชัก  แต่ก็ไม่พบอะไรซะอย่าง  ทำให้หญิงสาวค้นหาทุกซอกทุกมุมแต่ไม่พบอะไรนอกจากสัญญาการซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ของชายหนุ่มและเปิดบ่อนกาสิโนที่สิงค์โปร์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย “เฮ้อค้นมาตั้งนานไม่เห็นจะมีอะไรเนื่องจากสัญญาสองฉบับนี้เก็บไว้ก่อน”  “ค่อยให้จ่าเวกตรวจสอบอีกทีและบอกกับหัวหน้า” “หรือว่าจะอยู่ในห้องนอนของหมอนั้นจริงซิของสำคัญแบบนี้จะเก็บไว้ห้องทำงานใช่มั้ย”     “เรารีบไปทำที่ห้องนอนของนายนั้นดีกว่า”  หญิงสาวไม่ลืมเอาเก็บไว้ในกระเป๋าสะพายเป้   แล้วหญิงสาวก็กำลังเปิดประตูห้องนอนของชายหนุ่มเพื่อที่จะทำความสะอาดโดยที่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มกำลังอาบน้ำอยู่     หญิงสาวร่างระหงทำความสะอาด   ตลอดทั้งวันหญิงสาวร่างระหงไม่ได้มีอาหารตกถึงท้องสักเม็ด   หลังจากที่หญิงสาวเก็บของชายหนุ่มเล็กน้อยและกำลังจะเปิดประตูห้องน้ำระหว่างนั้นเป็นเมธัสที่กำลังสวนทางเปิดสิก่อน     แต่แล้วหญิงสาวร่างระหงตกใจ “กริ๊ด ! กริ๊ด!   นายไอ้โรคจิตนายคนลามก” “หุบปากของคุณเดี่ยวนี่น่ะ”   ชายหนุ่มใช้มือปิดปาก “อ่อยอัน”
“ผมปล่อยคุณก็ได้แต่คุณสัญญาว่าคุณจะไม่ร้องเสียงดัง” “อือ”  ชายหนุ่มจึงปล่อยมือจากปากหญิงสาวอิสระ “นายมันแย่มากนายมันเป็นพวกชอบโชว์”  หญิงสาวไม่รอช้าจึงต่อว่าชายหนุ่ม “ถ้าผมเป็นพวกนั้นอย่างที่คุณพูด”  “ผมว่าคุณโชคดีแล้วนะลูกปัทที่คุณได้เห็นของผม”     “ทั้งที่มีผู้หญิงอีกตั้งหลายคนที่ต้องการอยากจะเห็น” “แหวะฉันอยากจะอ้วกนายมันหลงตนเองที่สุด”    “ถึงฉันจะไม่รู้น่ะว่าพวกผู้หญิงพวกนั้นเห็นอะไรดีในตัวนาย” “แต่สำหรับฉันนายมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่งที่ฉันเจอมา” “มันจะมากไปแล้วน่ะปัทมา”    เมธัสขบฟันกรามโกรธอย่างมากเมื่อโดนหญิงสาวต่อว่า    หญิงสาวร่างระหงเห็นชายหนุ่มโกรธจนรู้สึกสะใจที่สามารถเอาคืนได้แต่ความโกรธของมาเฟียเหมือนพายุร้ายที่ทำร้ายผู้คนได้   ชายหนุ่มจึงจับหญิงสาวโยนลงบนพื้น “นายเลโอนั้นนายจะทำอะไรฉันฮะ” “คุณคิดว่าผู้ชายกับผู้หญิงที่อยู่ด้วยกันตามลำพังจะทำอะไรกันล่ะ” “นายคงไม่คิดที่จะทำอะไรฉันน่ะ”   “ถ้านายกล้าล่ก็ฉันเอานายตายแน่” “นึกว่าผมจะกลัวคำขู่ผู้หญิงตัวเล็กอย่างคุณเหรอ”  ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงดึงหญิงสาวมาจูบไม่ทันที่จะจูบหญิงสาวร่างระหงกลับสลบซะก่อน “ปัทมาคุณเป็นอะไรนี่คุณกลัวผมจูบคุณขนาดนี้เลยเหรอ”   ชายหนุ่มเปลี่ยนโหมดจากอารมณ์กลายมาเป็นความห่วงสาวร่างบางตรงหน้าแทน ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็มาดูร่างบางที่นอนหลับสลบไสลทำให้ให้ชายหนุ่มอดที่เอามือปัดปอยหญิงสาวไม่ได้  แล้วชายหนุ่มก็เอากะละมังที่มีน้ำและเอาผ้าเช็ดชุบน้ำมาเช็ดที่หน้าร่างบางและลำคอ  กลิ่นกายของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้  
“นี่เราเป็นบ้าอะไรเลโอทำไมต้องใจเต้นทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าปัทมาด้วยนะ” และร่างบางนวลพินละออก้เริ่มลืมตาขึ้นมา  เธอจำได้ว่ากำลังโดนเมธัสจูบแต่แล้วหยิงสาวกลับเป็นลมหมดสติซะก่อน “ฟื้นแล้วเหรอคุณแล้วแบบนี้คุณจะมาเป็นบอดี้การ์ดได้ไง” “ใครบอกว่าฉันเป็นลมฉันก็แค่พักผ่อนไม่เพียงต่างหาก” หญิงต่อล้อต่อเถียงกับชายหนุ่ม “พอได้สติขึ้นมาก็มีเสียงมาด่าผมเลยน่ะคุณ” “โอ้ยหิว”   เสียงท้องร้องดังจ๊อกทำให้คนตัวโตขบขันไม่ได้ “นายขำอะไรนายบอกมาเดี่ยวนี้ว่านายขำอะไรฉัน”   “ถ้านายไม่ตอบนายมีเรื่องแน่” “นึกว่าผมกลัวคุณเหรอ”  “กลัวจังกลัวจังเลย” หญิงสาวจึงใช้วิชาการต่อสู้ด้วยการปล่อยหมัดแต่ชายหนุ่มกลับบิดข้อมือหญิงสาวและถือโอกาสกอดหญิงสาว “นายเลโอปล่อยฉันนะ” “ผมไม่ปล่อยแล้วคุณจะทำยังไง”  ชายหนุ่มรู้สึกดีที่ได้รวบข้อมือหญิงสาวหญิงสาวรู้สึกเหมือนโดนกอดซะนั้น แต่แล้วก็มีเสียงแม่บ้านกลางคนมาขัดเป็นโอกาสที่หญิงสาวแกล้งเหยีบบเท้าชายหนุ่มอย่างแรง “พอดีอาหารป้าได้เตรียมไว้ให้แล้วเชิญคุณด้วยนะคะ” “ฉันเหรอ” “เอาคุณนั่งลงซิเขาจะได้ตักข้าวให้” “กินซิคุณ” “ฉันไม่หิวแน่ใจเหรอ” “ท้องคุณร้องดังขนาดนั้น”  “กินเถอะน่ะคุณ”   ชายหนุ่มถือโอกาสตักกับข้าวในที่จาน   แต่สุดท้ายแล้วหญิงสาวก็แพ้ความหิว  หญิงสาวกินอย่างเอร็ดอร่อยทำให้รอยยิ้มของหญิงสาวทำให้หัวใจเขาพองโต “มองอะไร” “เปล่านี่คุณ” “อย่าให้ฉันรู้น่ะว่านายแอบนินทาฉันน่ะนายตายแน่” “ผมไม่กล้านินทายาหยีของผมหรอกคับ” “ใครเป็นยาหยีของนาย” “ก็คุณไง” “อี่ใครเขาอยากเป็นยาหยีของนายกันฉันว่านายเอาคำนี้ไปให้ยายดาดากับยายซิ้นอะไรซะอย่างนี่” “คุณพูดแบบนี้แสดงว่าคุณหึงผมกับสาวๆพวกนั้นเหรอคับ” “ใครจะบ้าหึงนายกันหลงตนเองซะมัด”   “นายเองก็เหมือนกันระวังจะตายเพราะผู้หญิงซะวัน” “คุณห่วงผมใช่มั้ยผมดีใจจีง” “ฉันจะเป็นห่วงนายทำไมในเมื่อนายไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน”  “ดีซะอีกถ้านายตายไปแผ่นดินจะได้สูง” “ลูกปัทคุณเกลียดขี้หน้าผมขนาดนี้เลยเหรอ” “ใช่ซิ”   “โบราณเขาว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะคุณ” “ฉันอิ่มแล้ว” “เดี่ยวซิคุณจะรีบไปไหน” “ฉันจะกลับบ้าน” “คุณยังกลับไม่ได้” “อะไรของนายอีกล่ะ” “หรือคุณกลัวผม” “นายจะทำอะไรน่ะ”  
“ผมไปส่งคุณเองที่บ้าน” “ไม่ต้องเดี่ยวผมขับรถคุณเอง” ในระหว่างที่อยู่ในรถชายหนุ่มอดที่จะกวนไม่ได้ “ระวังน่ะคุณ” 
“ระวังอะไรระวังว่าเหนื่อยบ้างมั้ยที่หัวใจผมเล่นในหัวใจคุณ” “แหวะหลงตนเอง” “ผมหลงตนเองยังดีกว่าคุณระวังเถอะว่าคุณจะกลืนน้ำลายตนเอง” “ไม่มีทางถึงบ้านฉันแล้วนายกลับไปได้แล้ว” “เอะอะอะไรก็ไล่ผมอย่างเดียวน่ะคุณ”   “ผมอุตส่าห์มาส่งคุณไม่หอมแก้มให้เป็นรางวัลสักสองสามฟอกเหรอคับ” “อยากได้น่ะฉันจัดให้”  หญิงสาวเอียงหน้าทำท่างเหมือนจะหอมแต่หญิงสาวแกล้งเหยียบเท้าชายหนุ่มชัดเจน “โอ้ย”  “แสบจริงนะคุณ” “เสียงอะไรไอ้ปัทนั่นใครฮะคิดจะมาจีบหลานสาวฉันเหรอ” “คุณปู่วัยดึกกำลังเตรียมปืนเพื่อที่จะมายิงคิดจะจีบหลานสาวฉันเหรอ” “ดังปั่ง   ปั่ง    ปั่ง”    ทำให้สายลับตำรวจนอกเครื่องแบบอดที่จะยิ้มนายมาเฟียไม่ได้ “ปู่พอเถอะ” “ไม่ได้” “ปู่เข้าบ้านเถอะทางนี้เดี่ยวฉันจัดการเอง” “นายก็รีบไปซะสิหรือจะรอให้ปู่ฉันมายิงนายฮะรีบไปซะทีซิไป” มาเฟียหนุ่มวิ่งเกือบไม่ทันไม่คาดคิดว่าปู่ของหญิงสาวร่างระหงจะหวงหลานสาวขนาดนี้ แค่คิดก็ขนลุกแล้วชายหนุ่มก็ยังใจชื้นที่หญิงสาวร่างระหงก็เป็นห่วงเขา แม้หญิงสาวจะไม่ชอบขี้หน้าเขาเขาขอแค่ได้ใกล้ชิดกับหญิงสาวก็เพียงพอ ปัทมาล่องอกที่ปู่ไม่ได้ทำอะไรหญิงสาวร่างระหงต้องการให้กฎหมายจัดการกับนายเมธัส “บอกปู่มาเดี่ยวนี้ว่าไอ้หน้าหล่อนี้มาจีบแก่” “เปล่าหมอนั่นเป็นเจ้านาย” “แน่ใจน่ะ” “แน่ใจซิ” ปัทมาพุดกับปู่ก็ไปอาบน้ำพักผ่อนและก็นอนหลับทันที

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา