อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

เมื่อสองปีก่อน
“พี่ค่ะ ทำไมพี่ทำแบบนี้ พี่ทำแบบนี้กับแพรวได้ไง ?”หญิงสาวหน้าหวานพูดขึ้นทั้งน้ำตา
“ฉันทำอะไรเธอ ก็เธอไม่ยอมป้องกันเอง ช่วยไม่ได้”ชายหนุ่มพูดขึ้น
“แต่...พี่ทำให้เขาเกิดมานะ”หญิงสาวหน้าหวานคนเดิมพูดขึ้นมา
“อ๋อ...อยากได้ความรับผิดชอบจากฉันงั้นสิ ฉันไม่อยากฝากอนาคตไว้กับผู้หญิงอย่างเธอหรอก
ถ้าไม่อยากเลี้ยงดูก็ไปเอามันออกซะ”ชายหนุ่มพูด
“ไม่”แพรวพูด
“งั้นก็เลี้ยงดูคนเดียวแล้วกัน ฉันไปล่ะ”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินไป

ปัจจุบัน
“อาโทโมะค่ะ”หญิงสาวเรียก
“ว่าไง น้องแพรว ?”โทโมะถาม
“แม่น้องแพรวไปไหนค่ะ ?”น้องแพรวถาม
“เอิ่ม...อาไม่รู้สิค่ะ”โทโมะพูด
“น้องพราวคิดถึงแม่ คิดถึงพ่อน้องพราว”น้องพราวพูด
“พ่อแม่น้องพราวเขาไปสบายแล้ว เอางี้ถ้าน้องพราวอยากมีพ่อ
อาโทโมะเป็นพ่อให้แทนได้นะค่ะ”โทโมะพูด
“ค่ะ พ่อโทโมะ”แพรวพูด
“คุณชายครับ ธุระที่ให้จัดการเรียบร้อยแล้วครับ”ลูกน้องพูด
“เดี๋ยวฉันตามไป”โทโมะพูด
“เดี๋ยวพ่อมานะค่ะ”โทโมะพูด

“ผมหาตัวมันไม่เจอครับ เจอแต่น้องสาวมันครับ”ลูกน้องพูดพร้อมกับวางรูปหญิงสาวคนหนึ่งลง
“รายละเอียดล่ะ ?”โทโมะถาม
“เธอชื่อแก้วครับ ไอ้ผู้ชายคนนั้นชื่อ กายครับ
ตอนนี้ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันหายไปไหน ?”ลูกน้องพูด
“เธอเรียนอยู่คณะการตลาดมหาวิทยาลัยเลิฟเว่อร์
มหา’ลัยของเราครับ เป็นผู้หญิงห้าวๆ แก่นๆ มีเพื่อนอยู่ 2 คนครับ
คือเฟย์กับฟาง เธอชอบมิกกี้เม้าส์มาก รักครอบครัวมาก”ลูกน้องพูดต่อ
“ไม่ต้องไปตามหากายแล้ว ฉันจะจัดการกับน้องสาวที่มันรักเอง”โทโมะพูด
“ออกไปก่อน”โทโมะสั่งลูกน้อง

“เธอจะต้องได้รับความเจ็บปวดที่พี่ชายเธอก่อไว้กับน้องสาวฉัน
จนน้องฉันต้องตาย แก้ว”โทโมะพูด