อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 18 แก้วหายไป
ตกเย็น
ที่บ้านร้างแห่งหนึ่ง
ซ่าาาาาาา !
“ตื่นได้แล้ว”
“ไอ้ปลวกชนเสาไฟฟ้า”แก้วเรียกทันทีที่ตื่น
“หน๋อยแหนะ ปากดีนักนะ”ปิงพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาแก้วแล้ว...
เพี๊ยะ!
แล้วตบหน้าแก้วหนึ่งที
“แกต้องการอะไร ?”แก้วถาม
“ต้องการชีวิตผัวแกไง ให้ได้มั้ย ?”ปิงถาม
“............”
“เงียบทำไม ? ทำไมไม่ปากดีอีก”ปิงถาม
“ฉันอยากได้ไร่ของผัวแก ชีวิตผัวแก และตัวของแกเป็นเมียเจ้านายฉัน”ปิงพูดต่อ
“ฉันไม่ให้”แก้วพูด
“เธอให้ไม่ให้ฉันก็ต้องได้”ปิงพูดพร้อมกับตบหน้าแก้วอีกหนึ่งที
ทางด้านโทโมะ
“คุณชายค่ะแย่แล้วค่ะ”บอดี้การ์ดถาม
“มีอะไรอิง ?”โทโมะถามกลับ
“คุณหนูหายตัวไปค่ะ”อิงตอบ
“อะไรนะ ? หายไปได้ยังไง ?”โทโมะถาม
“เท่าที่รันจำได้ ตอนนั้นเราตามคุณหนูเข้ามาในห้อง แล้วอยู่ดีดีก็โดนอะไรตีที่หัวไม่รู้
เราสองคนไม่ทันตั้งตัวเลยโดนทำร้ายเข้า”รันตอบ
“ไปตามบอดี้การ์ดหน้าห้องมา”โทโมะพูด
สักพัก
“พวกแกเห็นแก้วมั้ย ?”โทโมะถาม
“เห็นครับเมื่อตอนเช้าๆ เธอบอกว่าจะไปเดินเล่นครับ”บอดกี้การ์ดชายพูด
“พอผมถามว่าแล้วรันกับอิงล่ะ ? เธอก็ตอบว่ารันกับอิงรออยู่หน้าบ้านแล้วน่ะครับ”บอดก้าร์ดชายอีกคนพูด
“บัดซบ! ไปตามหาตัวแก้วให้เจอ เดี๋ยวนี้”โทโมะสั่ง
“ค่ะ/ครับ”ทุกคนพูดแล้ววิ่งออกจากห้องไป
กริ๊งๆๆๆ เสียงโทรศัพท์บ้าน
“ฉัลโหล ?”โทโมะพูด
(ว่าไงโทโมะ กำลังหาตัวผู้หญิงที่รักอยู่หรอ ?)
“ไอ้เม้ง”โทโมะเรียก
(อะไรๆ ฉันเป็นเพื่อนพ่อนายนะ เรียกไอ้เลยหรอ ?)เสี่ยเม้งพูด
“คนอย่างแกไม่มีความน่าเคารพ สมควรแล้วที่ฉันต้องเรียกแกว่าไอ้ แกจับแก้วไปไว้ที่ไหน ?”โทโมะถาม
(ไม่บอกหรอก อยากคุยด้วยมั้ยล่ะ ? ฉันจัดให้)เสี่ยเม้งพูด
[พี่โทโมะ แกออกไปจากตัวฉันนะไอ้หน้าปลวก พี่โทโมะชะ...ช่วยแก้วด้วย]แก้วร้องเรียกผ่านเสียงทางโทรศัพท์
“แกไอ้เม้ง ไอ้หมาลอบกัด แกทำอะไรแก้ว ?”โทโมะถาม
(ฉันไม่ได้ทำแต่ฉันให้ลูกน้องฉันชิมลางก่อน ผิวเมียแกนี้ขาวนะ
เห็นแล้วน่าเจี๊ยะจริงๆ แบ่งปันกันมั้งสิว่ะลูกเพื่อน อย่าขี้งกไปหน่อยเลย)เสี่ยเม้งพูด
“ถ้าแกทำอะไรแก้วแม้แต่ปลายเล็บนะ แกตายแน่”โทโมะพูด
(โอ๊ะโอ! ไม่รับประกันนะ ถ้าแกมาช้าเมียแกอาจจะต้องตกเป็นเมียลูกน้องฉันและก็ฉันก็ได้)เสี่ยเม้งพูด
“มึงจับแก้วไว้ที่ไหน ?”โทโมะถาม
(ที่ที่พ่อมึงตายไง มาเร็วๆนะ ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวส่งภาพไปให้ดู)เสี่ยเม้งพูดแล้ววางสายไป
ตึ๊งง!
“แก้ววว!”โทโมะเรียก ภาพที่เสี่ยเม้งส่งมาคือภาพที่แก้วกำลังเกือบเปลือยแล้วปิงขึ้นคร่อมเธออยู่
“สิงห์ ไปบ้านร้างที่พวกมีนฆ่าพ่อฉันด่วน”โทโมะเรียกสิงห์
ทางด้านแก้ว
“ออกไปนะ ออกไป”แก้วพูด
“แหมม ผิวเนียนขาวแบบนี้ใครจะอดใจไหว ขอฉันชิมหน่อยไม่ได้หรือไง ?”ปิงพูด
“ไม่ออกไปนะ ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ระยำ”แก้วด่า
“ด่าอีกสิ เสียงเธอมันกระตุ้นอารมณ์ฉัน”ปิงพูด
“ออกไปนะ พี่โทโมะช่วยด้วย”แก้วร้องเรียก
“ร้องให้ตายมันก็มาไม่ทันหรอก เรามาสนุกกันดีกว่า”ปิงพูดพร้อมกับถอดเสื้อตัวเองออกแล้วระดมจูบไปทั่วตัวแก้ว
ตอนนี้เสื้อแก้วก็ขาดกางเกงก็ขาดจนจะเหมือนกางเกงในยีนส์เลยทีเดียว
“ออกไปนะ ออกไป”แก้วร้อง
“เก็บเสียงไว้ร้องตอนเรามาสนุกกันดีกว่านะ สาวน้อย”ปิงพูดพร้มกับฉีกเสื้อแก้วออกเหลือแต่ชั้นใน
“อย่าทำอะไรฉันเลย”แก้วพูดพร้อมกับพนมมือไหว้
“ทำไมไม่ปากดีเหมือนเมื่อกี้ล่ะ ? ขอร้องตอนนี้มันก็สายเกินไปเพราะเธอปลุกอารมณ์ฉันแล้ว”ปิงพูดพร้อมกับจูบที่เนินออกของแก้วมือก็คอยถอดกางเกงแก้วจนในที่สุดกางเกงแก้วก็ถูกปลดออก
“ไอ้ปิง เสร็จแล้วบอกเสี่ยด้วย นี้อุส่าห์ให้ชิมเป็นคนแรกเลยนะเนี้ย”เสี่ยเม้งพูดแล้วยิ้มให้ปิง
“ขอบคุณครับเสี่ย”ปิงพูดกับเสี่ยเม้งก่อนที่จะหันมาสนใจแก้ว
“หยุดแค่นั้นแหละ”
“พี่โทโมะ”แก้วเรียกเพราะเธอจำเสียงเขาได้
โทโมะที่เห็นแก้วเหลือแต่ชุดชั้นในก็วิ่งมาหาแก้วในทันที
“จับมันไว้”เสี่ยเม้งพูด
“ไงไอ้ลูกหมา หมดท่าเลยนะมึง ทรมานมั้ย ?เห็นคนรักกำลังโดนข่มขืน”เสี่ยงเม้งพูด
“มึงไม่ใช่คน”โทโมะพูด
“ถ้ามึงทรมานเซ็นต์สัญญาที่ดินให้ฉันเดี๋ยวนี้”เสี่ยเม้งพูด
“พี่โทโมะอย่า ไร่นั้นมันของพ่อพี่ไม่ใช่หรอ ? พี่ไม่ต้องห่วงแก้ว”แก้วพูด
“แหมมม ปากดีนักนะ ไอ้ปิงมึงจัดต่อเลย”เสี่ยเม้งพูด
ปิงไม่รอช้ารีบถถอดกางเกงตัวเองทันที
“ถ้ามึงไม่เซ็นเมียมึงเสร็จลูกน้องกูแน่”เสี่ยเม้งพูด

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“หมดเวลาสวีตแล้ว”ปิงพูดพร้อมกับหยิบปืนมาจ่อหัวโทโมะไว้ในสภาพที่ใส่เสื้อผ้าแล้ว
“กูก็เซ็นต์แล้วมึงจะเอาอะไรอีก ?”โทโมะถาม
“ชีวิตมึงไง มึงให้กูได้มั้ย ?”เสี่ยเม้งถาม