หัวใจบอกว่า ใช่เทอ..... (. Love. )

ความดิม

แก้วโมะ.  คะ คับไว้เจอกัน

...................

แก้วเดินออกจากที่ที่ทำงานของตัวเองและมุ่งกลับไปที่ห้างเพื่อไปซื้อของวันนี้แก้วบอกป๊อปว่าวันนี้แก้วจะไปนอนที่คอนโด

หลังซื้อของเสด แก้วก็กลับไปที่คอนโดแต่แก้วรู้สึกได้ว่าเหมือนมีคนเดินตาม (โอ๋. ไม่ต้องเครียดโมะนั้นแหละที่เดินตาม5555) แต่แก้วยังไม่รู้ว่าใครแต่รู้สึกได้. แก้วจึงเดินหลอกๆๆไปและพอจนมุมปุ๊ปแก้วก็จัดการคนที่เดินตามอย่างง่ายดาย

แก้ว. คุนเปนใคร???คุนต้องการอะไร ???  

โทโมะ. คุนแก้วคับหยุดก่อนคับฟังผมก่อน

แก้ว. ทำไมคุนรู้ชื่อฉันคุนเปนใครบอกฉันมานะ

โทโมะ. ผมโทโมะคับ ปล่อยผมก่อนผมเจบ. 

แก้ว.  (แก้วจำโทโมะมาดูหน้าว่าใช่โทโมะหรือปาว) อ้าวคุนโทโมะจริงๆด้วย แก้วขอโทดนะคะแก้วแค่ป้องกันตัวอะคะ(พูดไปปล่อยมือไป)

โทโมะ. โหวคุนนี้แรงเยอะนะคับ(พูดไปพร้อมสลัดมือไปด้วยความเมื้อย)

แก้ว. ขอโทดคะแล้วคุนมีอะไรหรอคะ

โทโมะ. 555ผมจะบอกว่า คุนอะทำของหล่น. (พร้อมยืนผ้าเช็ดหน้าของตัวเองให้)

แก้ว. เออ. ไม่ใช่ของฉันอะคะ แต่ก็ขอบคุนมากนะคะ

โทโมะ. (แหมมันจะเปนของแก้วได้ไงละก็มันเป็นผ้าเช็ดหน้าผมผมก็แค่กลัวว่าแก้วจะจับได้ก็แค่นั้นเอง:คิด) และนี่คุนพักที่นี่หรอคับ ผมก็อยู่ที่นี่เหมือนกันคุนอยู่ห้องอะไรหรอคับ ผมอยู่ห้อง 1111

แก้ว. (คนไม่ได้ถามซะหน่อยตอบทำไมวะ. คิดว่าจะจีบฉันได้ง่ายๆหรอไม่มีทางยะ:คิด). อ่ออยู่ห้อง 1112อะคะ

โทโมะ. ดีจังคับอยู่ห้องใกล้กันเลย

แก้ว. (มันโชคร้ายสำหรับฉัน:คิด)