in love รักแท้ของฉันคือเธอ TK

แก้ว:"นี่ นั่งอยู่เฉยๆสิ น้ำมันกระเด็นใส่แก้วหมดแล้ว"ร่างบาง เอ็ดคนตัวสูงที่นั่งเล่น ยุกๆยิกๆในอ่างน้ำ

โทโมะ:"ก็มาอาบด้วยกันสิ"

แก้ว:"ไม่เอา เดี๋ยวเลยเถิด"

โทโมะ:"ไม่ทำไรหรอกน่า มามะมาอาบน้ำด้วยกัน"

แก้ว:"เชื่อได้ที่ไหน นั่งนิ่งๆสิจะได้ถูหลังให้"

โทโมะหันหน้ามาแล้วอุ้มแก้วลงมาในอ่างน้ำด้วยกัน

แก้ว:"เฮ้ยยยยย ทำไรเนี่ยเปียกหมดแล้ว"

โทโมะ:"555+ถอดเสื้อออกเร้ววว เปียกหมดแล้ว"

แก้ว:"หือออ เจ้าเล่ห์จริงๆ"จะลุกออกจากอ่างน้ำ แต่ถูกร่างสูงดึงลงมานั่งบนตัก

โทโมะ:"จะไปไหน"

แก้ว:"ไปรอข้างนอก"

โทโมะ:"หยิ่งจัง"ทำหน้า นอยๆ

แก้ว:"เฮ้ย เป็นไรเนี่ย ปล่อยๆทำหน้ายังไงก็ไม่สนแล้ว"

โทโมะ:"ก็ได้ๆ ฟอดดดดด"หอมแกมก่อนจะปล่อยออกไป

แก้ว:"ไอ้บ้าเอ้ยยย">///< แต่ก็เขิล

แก้วออกมาจากห้องน้ำก็ถอดเสื้อที่เปียกออกแล้ว นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเป็นเกาะอก แล้วนั่งเล่น ไอแพดรอ

โทโมะ:"แก้วว ทำไรทำไมแต่งตัวเซกซี่จัง"กอดจากด้านหลัง

แก้ว:"เล่นเกมส์ จะไปอาบน้ำแล้วปล่อยก่อน"

โทโมะ:"ตัวยังหอมอยู่เลย ไม่ต้องอาบก็ได้"จูบแก้วเนิ่นนาน อ่อนหวานแล้วรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ คนตัวสูงไซร้ลงมาที่คอ ฝากรอยความเป็นเจ้าของไว้"อือ"เสียงครางของร่างบาง ที่ตอนนี้เนื้อตัวอ่อนปวกเปียกจึงเอาแขนมาคล้องคอร่างสูงเพื่อยึดไว้ ร่างสูงอุ้มร่างบางมาที่เตียงแล้วค่อยๆวางลง ปากก็จูบกันดูดดื่มมือซุกซนของร่างสูงก็ปลดถ้าขนหนูของร่างบางออก เผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าน่าสัมผัส ร่างสูงไซร้ลงมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าท้องแบนราบ ลิ้นซนหยอกล้ออย่างสนุกส่วนร่างบางรู้สึงจักจี้ดิ้นไปมาเพื่อหลบร่างหน้า ลิ้นร้อนทำหน้าที่ไล่ลงมาจนถึงจุดอ่อนไหวสัมผัวเบาๆ เพื่อปลุกอารมย์ของร่างบาง "อือ อย่าแกล้งสิ"ร่างสูงยังคงใช้ลิ้มสัมผัวต่อไปจนร่างบงเริ่มไม่ไหว"อืออออ โทโมะ แก้วไม่ไหวแล้ว"ได้ยินอย่านั้นร่างสูงจึงเลื่อนหน้าขึ้นมาจูบร่างบางอีกครั้ง มือหนึ่งเค้นคลึงยอดอกสีสวย ส่วนอีกข้าง จับแกนกายพยายามยัดใส่จุดอ่อนไหวของร่างบาง"อ๊ะ! อือออ"เสียงของร่างบางครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน "ฮื่ออออ อือแก้ว"ร่างหนาก็ไม่แพ้กัน ปากก็จูบไปไซร้คอลงมาถึงยอดอกสีสวย ส่วนด้านล่างก็ทำหน้าที่เป็นอย่าดี ร่างสูงขยับแกนกายเร็วขึ้น"อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงร้องครางของทั้งสอง "อือออ แก้ว โมะไม่ไหวแล้ว""แก้วก็ไม่ไหวแล้ว"ร่างสูงขยังเร็วขึ้น จนทั้งสองไปถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ร่างบางรู้สึกเสียวบริเวณทั้งน้อย ร่างสูงล้มตัวลงไปนอนข้างร่างบางอย่างหอบเหนื่อย แล้วกอดร่างรางแนบแน่น ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าสู่ห้วงนิทราด้วยความเหนื่อยล้า