Love You Thanks Code. รักพี่รหัสคนนี้ตลอดไป
KKITTY
4) เดินไปมหาลัยด้วยกัน[มั้ย]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“พ่อค่ะ แก้วไปก่อนน่ะค่ะ”แก้วเดินลงมาจากบันไดก่อนจะไหว้ผู้เป็นบิดา
“ไม่ทานอะไรก่อนล่ะแก้ว”
“ไม่เป็นไรค่ะ แก้วกลัวสายน่ะค่ะแก้วไปก่อนน่ะค่ะ ฟอด~~”แก้วเดินเข้ามาหอมแก้มผู้เป็นบิดาก่อนจะเดินออกไปนอกบ้าน แก้วเดินออกมาจากหน้าประตูอย่างสบายใจถึงเธอจะมีรถให่ขับแต่เธอก็ไม่เคยสนใจใช้ฝีเท้านี้แหละเดินสบายกว่าเยอะ แก้วเดินไปเรื่อยๆก็เจอกับรถคนนึงที่มีควันลอยฝุ้งจากหน้ารถแล้วก็มีผู้ชายคนนึงกำลังดูและซ้อมรถอยู่แก้วก็ไม่รอช้าเดินเข้ามาไปหา
“พี่ค่ะ รถเป็นอะไรหรอค่ะ”แก้วเดินเข้ามาสะกิดผู้ชายคนนั้นก่อนจะถามขึ้น ผู้ชายคนนั้นก็หันหน้ามา
“อ๋อรถพี่เสียน่ะ”
“อ๋อ พี่ค่ะมีอะไรดำๆติดที่หน้าพี่ด้วยน่ะค่ะ”แก้วชี้ไปที่ใบหน้าหล่อที่มีสีดำๆเปื้อนอยู่
“จริงด้วยแฮะ พี่ไม่มีผ้าเช็ดหน้าน่ะไม่เป็นก็ได้เดี่ยวพี่หาแถวนี้เอง”พี่คนนั้นเขายิ้มมาให้แก้ว ส่วนแก้วก็ยิ้มก่อนจะหยิบผ้าเช็ดออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้พี่คนนั้น
“อะไร”พี่เขาเลิกคิ้วถาม
“เอาไปเช็ดหน้าสิน่ะค่ะ”แก้วพูด พี่เขาก็เอื้อมมือมาหยิบก่อนจะเช็ดหน้าและเช็ดมือ ตอนนี้ผ้าเช็ดนี้ของแก้วก็เปื้อนไปด้วยรอยสีดำๆ
“อ้าวว ดำหมดเลย”พี่คนนั่นเอ่ยเบาๆก่อนจะเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกง
“พรุ่งนี้พี่มารอเราตรงนี้น่ะ พี่จะเอาผ้าเช็ดหน้าไปซักแล้วเดี๋ยวจะเอาคืน”พี่คนนั้นพูดอย่างเร็วก่อนจะยิ้มให้
“ค่ะ แล้วพี่อยุ่มหาลัยอะไรหรอค่ะ”แก้วถามขึ้น
“พี่อยุ่มหาลัยXKoน่ะ”
“อยู่มหาลัยเดียวกับแก้วเลยค่ะ”
“อ้าวหรอ พี่ชื่อโทโมะน่ะ”โทโมะเอ่ยขึ้นแก้วยิ้ม
“งั้นแก้วขอตัวก่อนน่ะค่ะ สายมากแล้ว”
“งั้ยเดินไปมหาลัยด้วยกันมั้ย”โทโมะเดินมาอยู่ข้างแก้วแล้วเอ่ยถามขึ้น
“คะ เดินไปมหาลัยกับแก้วเนี๊ยะน่ะ”
“เออ ใช่ไง”โทโมะพยักหน้า
“เดินได้หรอค่ะ”
“ได้ครับ”โทโมะพูดก่อนจะเอื้อมมือหนามาจับมือบาง แก้วก็สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าเพื่อกลบความเขิล
หากสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นมันเป็นเพียงแค่เห็นของเล่นใหม่ ก็อย่าเล่นเลยเพราะชีวิตพวกคุณอาจจะเปลี่ยน..แปลงไปได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
