นักข่าวลูกท่านทูต@บอยแบนหนุ่มลูกท่านทูต

"ไงลูกงานวันได้ไหม"

"ได้ค่ะวันพรุ่งนี้เริ่มงาน"

"งั้นลูกไปพักผ่อนก่อนเถอะพรุ่งนี้ก็จะไปทำงานแล้ว"

"แม่ค่ะวันนี้นัทเจอไอลูกท่านทูตค่ะ"

"เรียกเขาว่าไอได้ไงลูก"

"เดี๋ยวหนูขอตัวก่อนน่ะค่ะ"

เช้าวันรุ่งข้น

ที่สำนักข่าวไทยรัฐ

รูปภาพตอนทำงานวันแรก

"นี่พวกเรานี่นักข่าวคนใหม่ที่สำคัญคือน้องนัทเป็นลูกสาวท่านทูต"

เสียงทุกคนก็ดังขึ้น

"เฮยพวกเราว่าไหมลูกสาวท่านทูตคนนี้สวยวะเหมาะสมกับลูกชายท่านทูตอีกคนหนึ่งจริงสวยหล่อเข้ากันได้ดีแต่ว่าสองคนนั้นยังไม่รู้จักกันแต่ไม่เป็นไรวันนี้พวกเราต้องไปสัมพาทข่าวคุณโทโมะลูกท่านทูตเรื่องการออกอลบั้มใหม่สงสัยว่าคงจะมีเฮละ"

"เอาละทุกคนพร้องที่จะไปสัมพาทยัง"

"สัมพาทอะไรหรอค่ะ"นัทเอ่ยถ่าม

"สัมพาทการออกอลบั้มใหม่จร๊า"

"แสดงว่านัทต้องทำงานเลยหรอค่ะ"

"ใช่"

"ขอบคุณค่ะ"

"คุณนัทไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกค่ะพี่เต็มใจ"

ทีค่ายเพลงkamikaze

"สวัสดีครับคุณโทโมะ"

"สวัสดีคับ"

"นักข่าวทีมาสัมพาทคุณวันนี้เป็นเด็กใหม่ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษแทนล้วงหน้าแล้วกันน่ะครับ"

"ใครหรอครับนักข่าวใหม่"

"อ๋อคุณนัทครับ"

"เขาเป็นลูกน้องคุณทำไมถึงเรียกว่าคุณ"

"พอดีว่าเขามีพ่อมีศักดิ์สูงแล้วก็ฐานะดีมากแต่เขาอยากเป็นนักข่าวเพิ่งมาสมัคเมื่อวานหนะครับเอาวุฒปริญญาโทมสมัคหนะครับปกติเราเอาแค่ตรีเองนะครับสงสัยว่าจะเป็นความใฝ่ฝันหมั้งครับขอโทษนะครับที่พูดบ่อยไปหน่อยผมทราบดีว่าคุณไม่ค่อยจะอยากรู้เรื่องของคนอื่นเท่าไร"

"ครับ"

"มาพอดีเลยครับเชิญครับคุณนัท"

"สวัสดีค่ะ"

หันไปเจอโทโมะ"ฮึยนายไอแวมไพร์"

"คุณนัททำไหมพูดแบบนั้นละครับ"

"นี่หรอคับที่ว่านักข่าวคนใหม่ผมนึกว่าเป็นผู้ชายสะอีกวันนี้ผมขอไม่ให้สัมพาทครับ"

"นี่นายตั่งใจจะแกล้งฉันใช่ไหมเริ่มงานวันแรกก็กะจะทำไห้ฉันเสียงานเลยหรอ"

เขาเดินไปอย่างเย็นชา"นี่นายไอแวมไพร์ไอเย็นชาเกิดมาไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าทำกับฉันแบบนี้เลยอ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

"คุณนัทครับผมต้องขอโทษแทนคุณโทโมะด้วยน่ะครับพอดีว่าคุณโมะเขาเป็นคนแบบนี้แหละครับ"

"ฟากบอกเจ้านายแกด้วยน่ะว่าถ้าไม่อยากปากแตกก่อนฤดูหนาวอย่าทำกับฉันแบบนี้อีกคนอย่างนัทรัตนมณีกูลไม่เคยแพ้ใครและไม่เคยมีใครชนะอยากได้อะไรก็ต้องได้อยากคุยกับใครก็ต้องได้คุย"จากนั้นเธอจึงกลับบ้านพอถึงที่บ้านจึงเปลี่ยนชุดใส่ชุดสีสั้นรัดรูปสีดำแต่งชุดนี้เธอดูสวยมากแล้วเธอก็ไปผับ

 

เธออยู่ในผับนั่งดื่มแอลล์กอฮอล์ไปมาเห็นผู้ชายคนที่คุ้นหน้าคนหึ่งเขาคนนั้นก็คือนายโทโมะนั้นเอง"อย่างนี้ต้องทำข่าวเสียแล้วข่าวดีข่าวเด้ดสะด้วยวไฮโซหนุ่มลูกท่านทูตเที่ยวผับ"แล้วเธอมองไปอีกครั้งหนึ่งเห็นเขางังเงียกับผู้หญิง"ที่แท้ก็ดป็นเพลบอยอย่างนี้ต้องถ่ารูปเอาไปลงข่าวสะแล้ววิณญาณนักข่าวเข้าสิงเาได้ตลอดเวลาเลยหรอเนี่ย"

พอเธอถ่ายรูปเสร็จโทโมะหันมาเห็นพอดีเขาเดินมาแล้วดึงกล้องออกมาจากเธอ"นี่นายทำอะไรฮะเอาโทรศัพทร์ฉันมาคืนเลยน่ะ"

"เธอไม่เคยเห็นคนอื่นเขาทำอะไรกันหรอถึงได้ถ่ายไว่ดูเล่น"

"แหวะ"

"อย่าลืมสิว่าฉันทำงานอารายฮึ"เธอทำหน้ายั่วโมโหเขา

"ไม่มีมารยาทเธอมันเป็นคนที่สอดรูเรื่องชาวบ้านจริงๆเท่าที่ฉันเคยเจอมา"

"ฮึเป็นนักข่าวไม่ให้สอดจะมีข่าวทำไหมค่ะ"

จากนั้นเขาก็เดินออกไป

"นี่นายเอามือถือฉันมาเดี๋ยวนี้น่ะ"

เธอวิ่งตามเขาเพื่อที่จะไปเอามือถือคืนแต่มองหายังไงก็มองไม่เห็น"หมอนั้นไม่ได้วิ่งน่ะแต่ทำไหมถึงไวขนาดนี้เนี่ย

ที่บ้านไทยานนท์

โทโมะเปิดดูรูปในโทรศัพท์พบว่ามีรูปของตัวเองกับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังงัวเงียกันและเปิดไปเรื่อยๆเผื่อมีอีกแต่ก็ไม่มีเพราะว่าเขาถ่ายเพียงรูปเดียวแต่กลับพบรูปภาพเธอตอนเรียนอยู่ประเทศนอกเธอสวยมากตอนที่ทำหน้ายิ้มและก็มีรูปที่ใส่ชุดเล่นคือเสื้อสีฟ้าผับแขนขึ้นครึ่งหนึ่งกระโปรงสีขาวยาวถึงต้นขารองเท้าหุ้มข้อสีฟ้าเข็มขัดเล็กๆสีฟ้าผมม้วนขึ้นในรูปนี้เธอดูสวยมากหวานมากและเรียบร้อยมากเขาจึงเก็บรูปเธอไว้รูปหนึ่ง

 

วันรุ่งขึ้นที่สำนักข่าวไทยรัฐ

"คุณนัทครับพอดีว่าข่าวที่ผมให้คุณไปสัมพาทคุณโทโมะถึงไหนแล้วครับ"

"เขาไม่ให้นัทสัมพาทเลยค่ะ"

"คุณนัทจะทำไหมครับเดี๋ยวผมให้คนอื่นทำแทนก็ได้"

"แล้วนัทลค่ะ"

"คุณก็ไปถ่ายเวลาk-otikขึ้นคอนเสิตร์ทุกครั้ง"

"แล้วฉันขอเลือกได้ไหมค่ะ"

"ขอโทษน่ะครับไม่ได้จริงๆ"

นัทเดินออกมาจากห้องทำงานเจ้านายทนไว้นัทถึงเธอจะเป็นลูกท่านทูตก็ต้องทนถ้าอยากทำงานนี้ต่อไปเธอเดินออกมาแล้วชนกับไฮโซสาวคนหนึ่งที่เป็นลูกรองท่านทูต"นี่เธอเดินไม่ดูตาม่าตาเรือมั้งหรือไง"

"ออแสดงว่าเธอคือตาม้าตาเรือสิน่ะ"

"อ้ายนี่เธอกล้าด่าฉันหรอเธอรู้ไหมว่าเธอกำลังเล่นอยู่กับใคร"

"แล้วเธอละกำลังเล่นอยู่กับใคร"

"ฉันนั้นหรอก็กำลังเล่นอยู่กับนักข่าวกระจอกงอกง้อยอย่างเธอไงไม่มีน้ำยาแล้วเธอก็กำลังเล่นกับลูกสาวรองท่านทูตวิสิทธ์   นฤบดี รู้จักไหมนามสกุลนฤบดี"

"รู้จักแต่ไม่เห็นจะใหญ่ตรงไหน"

"ใหญ่ไม่ใหญ่ก็รอดูว่าเธอจะจเออะไร"

"เธอก็เหมือนกันระวังพ่อเธอโดนปรดออกจากตำแหน่งน่ะจ้ะ"

"หรอคัยจะปรดละ"

"ก็ท่านทูตไงละ"

"แล้วเธอคิดว่าเธอสั่งท่านทูตได้หรอระหว่างนักข่าวอย่างเธอกับพ่อฉัน"

"ก็คงต้องเป็นฉันแล้วละ"

"ทำไหมเธอเป็นใครหรออออีกอย่างฉันลืมบอกฉันเป็นแฟนลูกท่านทูตอีด้วย"

"เธอชื่ออะไร"

"เธอจำเอาไว้เลยน่ะว่าฉันเมย์หรือเมย์วดีลูกสาวรองท่านทูต"

(อะไรวะหมอนั้นทำไหมแฟนเยอะจริงเดี๋ยวก็วูดดี้ซุปตาร์สาวเดี๋ยวก็เมย์วดีลูกรองท่านทูดโอยไอแวมไพร์หลายใจเอ้ย"นัทคิดในใจ

"ลืมถามไปว่าท่านทูตแห่งประเทศไทยมีกี่คน"

"ถามได้สองคนสิยะ"

"อืมจำชื่อฉันไว้น่ะเกศณีรัตนมณกูลหรือนัทลูกสาวคนเดียวของท่านทูตอีกคนหนึ่ง"

"อ้ายแก"

"ถ้าไม่อยากให้พ่อโดนปรดออกไปไกลๆเลยไป๋"

"คุณนัทครับวันนี้มีคอนเสริตของk-otikกรุณาทำงานด้วยนะครับ"

"คุณค่ะฉันได้ข่าวใหม่ๆสดๆร้อนๆข่าวคือโทโมะลูกท่านทูตหรือวงk-otikควงสาวไม่ซ้ำทั้งซุปตาร์สาววูดดี้และลูกสาวรองท่านทูตเมย์วดี"

"คุณนัทเยี่ยมมากข่าวนี้แซบมากดังมากกระจายแน่นอน"

"คะฉันหวังอยากให้มันเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ"

"มิทราบว่าคุณนัทมีความแค้นส่วนตัวกับคุณโทโมะรึเปล่าครับ"

" อ   อ๋อไม่มีค่ะ"

"งั้นผมขอตัวก่อนน่ะครับ"

"ค่ะ"

"คุณนัทค่ะ"เสียงหญิงสาวนักข่าวที่ร่างสูงขาวน่ารักแต่น่ารักไม่เท่าเธอถึงจะสูงแต่ก็เตี้ยกว่าเธอนิดหน่อย

"ค่ะ"
"ตั้งแต่ฉันทำงานที่นี้ไม้เคยมีเพื่อนเลยค่ะฉันจะอาจเอื้อมสูงเกินรึเปล่าค่ะถ้าจะขอเป็นเพื่อนคุณ"

"อ๋อไม่หรอกค่ะ"

"แล้วคุณนัทได้ไปทำข่าวที่คอนเสริตรึเปล่าค่ะ"

"ไปสิแต่อย่าเสียงฉันว่าคุณได้ไหมไหนๆเราก็เป็นเพื่อนกันแล้วเรียกฉันว่านัทเฉยๆนะว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ"

"ชื่อแน๊ต"

"งั้นเราไปกันเลย"

"เดี๋ยวฉันจะไปชุดนี้หรอ"

"งั้นเดี๋ยวเราพาแน๊ตไปบ้านน่ะ"

"พอดีว่าวันนี้เราไม่บ้านอยู่พึ่งโดนไล่ออกจากห้องเช่าวันนี้ข้าวของก็จะเก็บวันนี้แหละ"

"งั้นเดี๋ยวเราจะพาไปเก็บของมาอยู่คอนโดกับเราสิ"

"บ้าหรอแล้วพ่อแม่เธอไม่ว่าเอาหรอ"

"พ่อแม่ฉันเขาอยู่บ้านคอนโดมันก็เป็นของฉันเธอมาอยู่กับเราน่ะเราไม่มีเพื่อนอยู่"

"อืมงั้นก็ได้"

"อย่างแรกเราไปเก็บของที่ห้องเธอแล้วไปเปลี่ยนชุดแล้วก็ไปทำงานเลย"

ทั้งสองไปเก็บของเสร็จแล้วก็แต่งตัวแน๊ตแต่งตัวแแบบชุดติกระโปรงสีเหลืองแขนเสื้อครึ้งศอกกระโปรงยาวเลยหัวเข่ารองเท้าส้นสูงสีขาวส่วนนัทแต่งตัวเสื้อกางเกงขาสั้นเอวสูงเสื้อสีเหลืองพับแขนครึ่งศอกยัดในเข็มขัดเล็กๆสีเหลืองรองเท้าส้นสูงสีดำทั้งสองสวยมาหก

ที่จัดงานแสดงคอนเสริต

ในงานคนเยอะมาก

"แน๊ตฉันอยากจะรู้จังเลยว่าคนเย็นชาอย่างนายโทโมะหนะหรอจะร้องเพลงและเต้นอยากเห็นน้ำหน้านายคนนั้รตอนนั้นจังเลยถ้าจะตลกดีแหะ"

"นี้นัทเรามาทำข่างน่ะไม่ได้มาเยอะเย้ย"

"สองเรื่องนี่แหละที่ฉันจะทำเยอะเย้ยกับทำข่าวถ้าไม่มีฉากไหนให้ทำได้ใส่ร้ายไปเลย"

"นี่นัทเรื่องแบบนี้เราสนับสนุนเต็มที่"

พอถึงวk-otikขึ้นคอนเสริตเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้น

"จะกรีดอะไรนักหนาวะไม่เห็นจะน่ากรีดตรงไหน"

"อือก็มีแต่คนน่าตางั้นๆแกว่าไหมนัท"

"อือใช่"

"นัทแกดูไออะไรน่ะที่มันชื่อป็อบปี้หนะเก็กชะมัดเลย"
"ไหนออคนนั้นหรอก็ไม่เก็กนะ"

"แต่มันไม่เข้าตาฉันเลย"

"จร้าแต่ฉันว่าเขาหล่อน่ะแกไม่สนหรอ"

"แหวะไม่สนหรอกแล้วแกละคุณโทโมะเขาหล่อมากน่ะแก"

"ไม่รู้แหละใครว่าหล่อก็เรื่องของเขาแต่ฉันคนหนึ่งแหละที่ว่าไม่หล่อ"

"จร้าไปทำข่าวกันเถอะ"

ทั้งสองไปทำข่าวซื้อบัตรวีไอพีเพื่อที่จะไปทำข่าวข่างหน้าได้สะดวก

พอวงของโทโมะร้องจบเพลงหนึ่งก็หาแฟนคลับเพื่อที่จะขึ้นไปร่วมสนุกบนเวทีโดยให้โทโมะกับป็อบปี้ปิดตาและลงไปตรงนั้งวีไอพีสุ้มกับขึ้นมาแต่โทโมะกับป็อบปี้จับแน็ตกับนัทขึ้นมายังไม่ให้เปิดตาทีมงานให้แน็ตกับนัทไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและให้ป็อบปี้โทโมะเปิดตาได้"ไหนคับคนที่ให้เอาขึ้นมา""ออเราจะมีเกมส์ให้เล่นเราเลยให้เธอสองคนนั้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอ้าวออกมาพอดี"โทโมะเห็นนัทในชุดสีดำกางเกงขาสั้นเสื้อกล้ามสีดำรองเท้าส้นสูงสีดำโทโมะตลึงว่าทำไหมนัทถึงสวยมากขนาดนี้และมีเพื่อนอีกคนเดินออกมาแต่งชุดเหมือนกัน

"ผมดึงใยนี่มาจริงๆหรอคับ"โทโมะพูดกับพิธีกรเบาๆ"ครับคุณดึงเขาขึ้นมาเองครับ"

"อ่าวละทุกท่านที่เราให้นักร้องของเราลงไปดึงตัวสาวสวยมาสองคนปต้ผเอิญโทโมะของเราดึงผู้หญิงที่ศักดิ์เท่ากันกับเขาเลยครับนั้นก็คือลูสาวท่านทูตนั้นเองที่เราจะให้เล่นเกมส์คือเกมส์เราจะตามตืดชีวิตคนที่ศิลปินของเราภาขึ้นมาพวกเขาจะได้อยู่บ้านพักริมทะเลด้วยกันเป็นเวลา5เดือนเราจะถามสองคนนี้ว่าทั้งสองคืดว่าเวลา5เดือนจะรักกันได้ไหมโทโมะคุณคิดว่าไงครับ"ผมว่าคงรักกันไม่ได้หรอเพราะเราไม่ได้รักกันตั่งแต่แรก"แล้วคุณนัทละครับ"เช่นกันค่ะคงไม่มีทาง"

 

2อาทิตย์ผ่านไป

"นัทแกจะไปจริงๆหรอวะ"

"อืมฉันไปแค่ชลบุรีแค่นี้เองแต่มันจะเป็นรีสอทหนะแกก็ได้ไปกับคุณป็อบปี้ไม่ใช้หรอเก็บของสิ"
"แกหนะไปตอนนี้แต่ฉันไปตอนบ่ายโมงแล้วไกลกว่าแกอีตั้งเกาหลีน่ะแกแล้วอยู่ตั้ง9เดือนฉันว่าฉันต้องเผลอใจแน่เลยวะ"

ทั้งสองแยกย้ายกันไป

"นายจะไปได้ยัง"
เขาไม่พูดอะไรแล้วก็เดินขึ้นรถไป

"อะไรวะพูดแล้วก็ไม่ยอมพูดด้วย"ทั้งสองนั่งรถไปด้วยกันในความเงียบพอถึงที่แล้วเขาก็ลงจากรถโดยไม่พูดอะไรจากนั้นเธอจึงลงจากรถและหยิบกระเป๋าแล้วบ่นว่าอย่าพูดกับฉันสัก5เดือนเถิดฉันจะได้ไม่ชอบนายรีสอทที่อยู่ก็ไม่ได้สดวกสบายอะไรนักมันมีบ้านสองหลังหลังเล็กแต่ติดกันมีประตูเชื่อมทั้งสองแยกกันอยู่พอทั้งสองเปลี่ยนชุดเรียบร้อยนัทใส่ชุดกางเกงขาสั้นเสื้อกล้ามสีขาวเสื้อคลุมบางๆเดินลงมาเดินเล่นคนเดียว

 "สาธุสิ่งศักดิ์สิททั้งหลายอย่าให้นายนายักษ์ลงมาเดินเล่นด้วยเถิดให้ข้างล่างมีแต่ฉันคนเดียว"    พูดไม่ทันขาดคำเขาก็เดินลงมา"สบายจังเลย"   นัทยืนพูดอยู่คนเดียว