My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

Kaew Part's 


ตอนนี้ฉันกำลังมองตัวเองในกระจกเงาใบเท่าตัวของคน ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดเดรสราตรีแบบเกาะอกสีขาวยาวลากพื้น และสวมรองเท้าส้นสูงแบบรัดส้นสีขาว ส่วนเสื้อผ้าหน้าผมนั้นไม่ต้องห่วงเพราะได้คนทำผมและคนแต่งหน้าอย่างดี ส่วนยัยเฟย์ก็สวมชุดคลายๆกับฉันแต่ของยัยเฟย์เป็นเดรสราตรีสีขาวยาวลากพื้นแบบฉัน แต่ชุดของยัยเฟย์เป็นแบบสายเดี่ยว สวมร้องเท้าส้นสูงสีขาวแบบหุ้มส้นแต่ไม่หุ้มปลายเท้า ส่วนผมนั้นเกล้าขึ้นไปไว้บนกลางหัว
ส่วนฟางก็สวมชุดสีขาวยาวลากพื้นเหมือนฉันและเฟย์ แต่ชุกของฟางจะเป็นแบบว่ามีผ้าบางๆมาทำเป็นแขนเสื้อ และมีโบว์อันเล็กๆผูกเอาไว้ข้างหลัง ใส่รองเท้าส้นสูงคลายๆของเจ้าสาวก็ไม่ปาน ส่วนผมก็เกล้าขึ้นไปบนหัวแล้วก็ปล่อยผมยาวด้านหน้าบางส่วนมาไว้ตรงข้างๆแก้ว (Writer//ทำผมคลายๆคนญี่ปุ่นเลย)ส่วนเรื่องเครื่องประดับไม่ต้องห่วงเพราะตอนนี้มันอลังการมากกกกกกกก


(ถ้าใครไม่เข้าใจ เชิญดูรูปพร้อมคำประกอบด้านล่าง)





 




ชุดของฟาง (โปรดจิตนาการว่าชุดนี้มันยาวลากพื้นจริงๆน่ะค่ะ)



 


 

ชุดของเฟย์ (โปรดจิตนาการว่าชุดนี้มันยาวลากพื้นจริงๆน่ะค่ะ)



 


 

ชุดของแก้ว 


แล้วตอนนี้ช่างหน้าและช่างผมก็กลับกันไปหมดล่ะ ส่วนตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยไปจนถึง1ทุ่มกว่าๆแล้วล่ะ แต่พวกเราก็ยังยืนเรียงแถวกันเช่นเดิมและยืนมองตัวเองในกระจกที่ขนาดเท่าตัวเราทำให้เรามองเห็นตัวเต็มของตัวเองในตอนนี้


ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ


มีเสียงข้อความเข้าในโทรศัพย์ของฉันที่อยู่บนโซฟา ทำให้ยัยเฟย์และยัยฟางหันมามองที่โทรศัพย์ของฉันเป็นตาเดียวกัน แล้วเราก็เดินไปที่โทรศัพท์ของฉันด้วยกัน แต่พอฉันเปิดข้อความดูมันก็ทำเอาฉันยัยเฟย์ฟางงงกันเป็นไก่ตาแตกเลยทีเดียว
'ออกจากห้องมา แล้วเลียวขวา แล้วตรงไป แลเวเลียวซ้าย แล้วตรงไป ลงลิฟท์ไปที่ฉัน14 ซึ่งอยู่ข้างล่างชั้นที่พวกเธออยู่1ชั้น พอออกจากลิฟท์ก็เดินตรงไปจนสุดทางแล้วเลียวขวา จากนั้นก็เลียวขวาอีกทีนึง แล้วเราค่อยเจอกันน่ะ

Tomo'
Faye : นี้มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
Fang : ฟางก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฟางว่าถ้าเราอยากรู้เราจะต้องไปตามที่พี่โทโมะบอกมา
Kaew : นั่นสิ ไปกันไหม
ฉันกลับหลังหันไปถาม
Faye : ไปเดี๋ยวนี้เลย
Fang : ไป
แล้วเราก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกันแต่พอออกจากห้องยัยเฟย์ยัยฟางดันให้ฉันถือโทรศัพท์ที่มีข้อความบอกทางอยู่แล้วให้ฉันเดินนำซะงั้น แต่ยังไงก็เถอะตอนนี้พวกฉันก็มายืนอยู่ที่หน้าประตูไม้ขนาดใหญ่ ตรงสุดทางเดินที่พี่โทโมะบอกไว้ในข้อความ
Kaew : เฮ้อ~~~
Fang : แก้วเป็นไรรึเปล่า
Kaew : เปล่าๆ แก้วไม่เป็นไร แค่รู้สึกว่ายังไม่พร้อม
Faye : แก้วแต่ถึงเราจะไม่พร้อมยังไงเราก็ต้องพร้อมแล้วล่ะ ก็เราเดินมาถึงขั้นนี้แล้วนิ
Kaew : เอาๆ ก็ได้ๆ งั้นเข้ากันไปเลย
แล้วพวกเราก็ผลักบานประตูไม้เข้าไปข้างใน แต่...ด้านในที่เหมือนห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ไม่มีแสงอะไรเลย ในนี้มืดสนิดแต่พอเราเข้ามาได้แคต่แป๊บเดียวก็มีแสงออกมาจากจอมอนิเตอร์ด้านบนเวที มีคำๆใหญ่ๆขึ่นมาว่า...
'ยินดีต้อนรับน่ะจ๊ะสาวๆ ^^ วันนี้พวกเรามีเซอร์ไพรซ์สำหรับพวกสาวๆน่ะ'
แค่นั้นล่ะทำเอาพวกฉันงงกันไปเลย ด้วยความงงอย่างแรง พวกฉันก็ค่อยๆเดินไปที่ด้านหน้าเวที ซักพักก็มีคำแสดงขึ้นมาอีก
'ห้องนี้เราจัดทำกันเองเพื่อพวกเธอโดยเฉพาะเลยน่ะ แต่ตอนนี้ขอให้พวกเธอช่วยกลับหลังหันหน่อยได้ไหม'
งงก็งงอ่ะน่ะ แต่ด้วยความอยากรู้ที่มากกว่ามากพวกฉันจึงค่อยๆกลับหลังหันไป แต่สิ่งที่พวกเราเห็นมันก็ทำให้พวกฉันไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเช่นกัน
เพราะสิ่งที่ฉันเห็นคือมีสปอตไลค์ส่องไปที่พวกพี่ๆเขาที่อยู่ในสุดสูททักซิโดสีขาวทั้งสุดไม่ว่าจะเป็นเน็คไทค์ก็ตาม และในมือของพวกเขาก็มีดอกไม้สีขาวช่อใหญ่ และห่อด้วยกระกาษสีขาว แม้แต่ของตกแต่งก็เป็นสีขาวล้วน มัมมีดอกไม่แบบนี้อยู่สามช่อ อยู่ในมือของพี่ๆแต่งล่ะคน แล้วพี่ๆเขาก็ค่อยๆเดินเข้ามาที่พวกเรา แล้วเราก็ยืนประจันหน้ากันเช่นเดิม (ถ้าไม่ทราบเชิญอ่านตอนที่1//Writer)