Don't love me ฉันไม่มีหัวใจ

..............รองอาจารย์ใหญ่ : จริญญาจับได้นักเรียนบ้าน.......... ธาตุไฟจ๊ะ….แต่จะได้ใครลุ้นไปก่อนน่ะ J)

เคนตะ+เขื่อน : ห๊า

เขื่อน : ไง๊เป็นงั้นว่ะ

เคนตะ : ตูไม่รู้!!!!

ป็อปปี้ : เห่ย!!!

โทโมะ : ปั้ง!!!...

ป็อปปี้ : เป็นไรว่ะ???

โทโมะ : โอ๊ยแม่งเจ็บ......ทำไมแม่นางของโมะต้องไปอยู่กับเจ๊บ้านไฟด้วยน่ะ

ป็อปปี้ : เห่ย!!! ไอ่โมะพูดไนให้เกียรติกันบ้าน่ะเว่ย ยัยฟางฉันจอง

โทโมะ : เหรอออ บอกว่าชอบเค๊าๆ แต่ไม่เห็นเคยบอกอ่ะ มีแต่หาเรื่องเค๊า .... .คอยดูน่ะฉันจะจีบแก้วให้ได้เลย

ป็อปปี้ : ลมตัวพ่ออย่างแกแปปเดียวก็ติดแร่ว

โทโมะ : อันนั้นมันแน่อยู่แล้ว  ---- โทโมะพูดอย่างอารมณ์ดี

เฟย์ : อ่ะเอ่อ พี่ฟางมะ มะไม่จิงใช่ไหม

ฟาง : เฟย์มันใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ใครจะเป็นบัดดี้

เฟย์ : พี่ฟางถ้าเป็นพี่ขึ้นมาจะทำไง

ฟาง : ก็คงเตรียมตัว......ซวย ได้เลย TT

รองอาจารย์ใหญ่ : ต่อไปเราจะมาจับฉลากหาผู้ดูและจากบ้านของธาตุไฟ --- รองอาจารย์ใหญ่เธอเป็นคนที่ค่อนข้างน่ากลัว มองจากภายนอกเธอเป็นคนนิสัยดี จรงๆเธอรู้จักกับแก้ว เพราะบ้านของเธอก้เป็นญาติเนื่องจากเธอเป็นพวกตระกูลชั้นสูง แต่เธอไม่ค่อยชอบชวิตแบบนี้สักเท่าไหร่ จริงขอเลือที่จะมาเป็นศาสดาจารย์เสียดีกว่า ….เธอยังคงประกาศต่อไป นาย คยองเท

เมื่อชายหนุ่มรูปร่างหน้าแบบคนเกาหลีเดินมา แล้วเก้าขึ้นไปบนตรงกลางแท่นที่มีลักษณะเป็นหิน ก็มีลักษณะคล้ายม่านไฟที่ขึ้นมาปิดตัวเค้าไว้ และก้หายไปพร้อมกับกระดาษที่ลอยออกมา

คยองเท : อาจารย์ครับนี่ครับกระดาษ

รองอาจารย์ใหญ่ : คยองได้บัดดี้เป็น ธาตุลม........และบัดดี้เค๊าคือ “โทโมะ”

โทโมะ : โทโมะที่กินน้ำอยู่ถึงขั้นสำลัก----    ห๊า!!! อะไรน๊าอาจารย์ผมนี่น่ะ

รองอาจารย์ใหญ่ : แห่ม ดีใจขนาดนั้นเลยหรอจ่ะ J)

โทโมะ : มากๆ เลยครับ --- ตรงไหนว่ะเป็นผู้หญิงซะหน่อยก็ไม่ได้

ป็อปปี้ : 55 5 สมน้ำหน้าว่ะ

เรื่องนี้เขื่อนกับเคนตะสมาชิกในกลุ่มเดียวกัน แต่อยู่คนละบ้านถึงกลับหยอกล้อข้ามโต๊ะเลยทีเดียว

เขื่อน : แห่มคุณชายโทโมะ ที่เขื่อนขอให้เป็นคนดูแลเนี่ยเป็นให้ไม่ได้น๊า >_-

เคนตะ : นั่นอะดิดุหน้าดิลั๊ลลามากเลยอ่ะ ฮิ้ว!!!!!!!

รองอาจารย์ใหญ่ : ป่ะคยองเท เดินไปทางโต๊ซ้ายมือสุดของน่ะ คนที่ติดเข็มรองประธานน่ะ

คยองเท : ครับ ไปก่อนน่ะครับพี่แก้ว โชคดีน่ะ

แก้ว : ขอบใจน่ะ

โทโมะ : แห่ม ทำเป็นพูด ดูแลตัวเองเดๆน๊า (โทโมะแกล้งทำเสียงล้อเลียน)

ป็อปปี้ : อิจฉาเค๊าอ่าเด๊

โทโมะ : ป๊าวใครอิจฉาไม่มี๊!!! …ที่กับไอ่หน้าอ่อนทำเป็นเสียงหวาน อิจฉาโว๊ย!!!!

ป็อปปี้ : ไอ่โมะเองเป็นไร บอกไม่มีไรแต่ทำเป็นอารมณ์เสีย

           ระหว่างที่คยองเทเดินมาทางโต๊ะของธาตุลมหรือโทโมะกับป็อปปี้ เขาก้ดัหันไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่งวึ่งน่าจะรุ่นเดียวกับเขา

ป็อปปี้ : ไปรับบัดดี้แกหน่อยไหมว่ะ ไอ่โมะ

โทโมะ : ไม่ไปอ่ะ มีขาก็เดินมาเองซิ

ป็อปปี้ : โห่ใจดำ น้องๆ มานั่งเลยวิพี่ชื่อป้อปปี้เป็นเพื่อนของไอ่โมะมัน นั่นไงบัดดี้น้อง

คยองเท : อ่อสวัสดีห่ะ

โทโมะ : อืม (ชิ หมั่นไส้) เขาตอบด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ ก็แน่สิหวังอะไรไว้กับไม่ได้เลยสักอย่างเดียว

คยองเท : เอ่อพี่ป้อปปี้ ผู้หญิงคนนั้นชื่อไรหรอคับ

ป็อปปี้ : อ่อ แบม ทำไมชอบหรอ

คยองเท : เอ่ออ่อ ป่าวคับ...น่ารักดี ^^

ป็อปปี้ : ชอบก้บอกมาเทอะคนนี้พี่เชียร์

โทโมะ : คุยไรกันอยู่ได้รำคาญ!!!!

ป็อปปี้คิด จริงๆแล้วพวกนี้ก้ไม่ได้น่ากลัวสักเท่าไร แถมยังดุดีกว่ารุ่นก่อนๆซะด้วยซ้ำถึงว่าปีนี้อาจารย์ถึงไม่ค่อยกลัว

รองอาจารย์ใหญ่ : คนต่อไป นายจองเบ--- เหตุการณผ่านไปโดยปกติ

แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือ เขาได้บัดดี้เป็น.................

รองอาจารย์ใหญ่ : บัดดี้ของนายจองเบ คือ..ไม่รุ้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่น่ะที่ได้พวกเนี่ย......ได้นาย...เขื่อน

เขื่อน : อะไรน่ะ –เขื่อนถึงขั้นคอหล่นจากมือที่เท้าคางอยู่

เคนตะ : 55 5 งานงอก

เขื่อน : หุบปาก!!!! จะใครก็ช่างแต่อย่าให้ชอบคนเดียวกะตรุก้พอ

เคนตะ : อ่าวมานั่งก่อนซิ—จองเบไม่ตอบแต่ยิ้มให้   และระหว่างการเลือกบัดดี้นายจองเบอะไรเนี่ยก็นั่งมองแต่ คนที่เขื่อนมองอยู่.....ซึ่งคนคนนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “เฟย์” …ตายแล้วรักสามเศร้าแน่งานนี้เห่อ...... เขาได้แค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ

                       เหตุการณ์การเลือกบัดดี้ผ่านไปเรื่อยๆจนกระทั่ง...............................

รองอาจารย์ใหญ่ : จริญญา เชิญจ่ะ

แก้ว : ค่ะ ---- และเอก้ทำตามขั้นตอนและเหตุการณ์ก็เป็นไปอย่างปกติ

รองอาจารย์ใหญ่ : ซึ่งคนที่จะเป็นบัดดี้ของประธานนักเรียนคนใหม่ของเราคือ.....ฟาง จากธาตุไฟจ๊ะ

ฟาง : ห๊ะ!!!  โอ๊ยTT---- ทำเอาฟางที่ถือหนังสืออยู่อย่างลุ้นๆ ถึงขั้นหนังสือตกทับเท้าเลยทีเดียว

เฟย์ : พี่ฟางงานเข้าแล้วอ่ะ

ฟาง : ฮึ่ยเฟย์ทำไงดีพี่ยังไม่เคยเป็นบัดดี้ให้พวกกนี้มาก่อนเลยอ่ะ ทำไงดีๆ

เฟย์ : พะพะ พี่ฟาง

ฟาง : เห่ย!!!!

แก้ว : เอ่อเราขอนั่งด้วยได้ป่าว

ฟาง : เอ่อ...ได้สิ เฟย์เขยิบสิ

เฟย์  : อ่อๆ ได้สิ

              แล้วไม่นานทั้งห้องโถงก็มีอาหารมากมายอยู่บนโต๊ะ ทั้งสี่ตัวของแต่ละบ้าน และเมื่องานเลี้ยงจบลง ฟางก็พาแก้วผู้วึง่เป็นบัดดี้ของตนปยังหอพักของธาตุไฟซึ่งทำเอาเธอวะร้อนเลย

ก็ใช่สินี่มันธาตุไฟ

              ภายในห้องก้เป็นแบบหวานๆ สไตล์วินเทจ เตียงขนาดเล้กสองเตียง เตาผิง ห้องน้ำ

แต่แก้วก็นึกอยากออกไปเดินชมรอบปราศาสสักหน่อย

แก้ว : เอ่อ ฟาง

ฟาง : มีไรหรอแก้ว

แก้ว : แก้วขอไปเดินเล่นข้างนอกแปปนึงน่ะ

     ระหว่างที่ฟางหันไปใช้ไฟจากมือจุดเตาผิงงแปปเดียวแก้วก้หายตัวไปแล้ว............

ฟาง : เดี่ยวสิแก้วมันมืดแล้วน่ะ       ไวจริงน่ะพวกนี้เนี่ย เห่อ............

               สนามหญ้า ทางด้านหน้าประศาสที่มีทะเลสาบขนาดใหญาไหลผ่าน

แต่ในระหว่างเดียวกัน ก็มีขนาดแรงพัดผ่านตัวฉัน จนรุ้สึกเหมือนมีใครมาวิ่งชน

แก้ว : โอ๊ย!!!

……….. : ขอโทษน่ะ เป็นไรป่าว???

แก้ว : ไม่เป็นไรมากหรอก

............  : อ่อนี่มาเดินเล่นคนเดียวหรอครับ

**** ใครกันที่มาคุยกับแก้ว*******