king of danger เสียงมั้ยยัยตัวแสบ

   พอฉันลืมตาขึ้นมาฉันก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องสีขาวสลับดำ

 "อืมมม   ที่นี้ที่าไหน"  ฉันถามตัวเองอย่าง งงๆ

   แล้วฉันก็เดินไปเปิดประตู   พอเดินออกมาเรื่อยๆก็พบกลับชายผู้เย็นชาคนนั้นและเพื่อนๆของเขา

 "ที่นี้ที่ไหน  พวกนายต้องการอะไร"  

  "คนเขาอุตส่าห์ช่วย  ขอบคูณสักคำก็ไม่มี"  ชายอีกคนพูดขึ้นแล้วยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร

  "ขอบใจ แล้วจะบอกได้ยังว่าที่นี้ที่ไหน" ฉันถามอีกรอบอย่างจริงจัง

  "ไม่เอาน่าคนสวยอย่าเครียดซิครับ"   ชายหน้ายาวพูดแล้วทำหน้ากวนๆ

  แล้วชายหน้ายาวก็มานั้งข้างฉันแล้วจับมือ

   "ไอ้เขือนมากไปป่าวว่ะแกอะ"  ชายที่หน้าเหมือนหมีพูบอกไอ้หน้ายาวที่ชื่อเขื่อน

    "อย่าพูดมากน่าาา   ไอ้ป๊อป   "   เขื่อนพูดขึ้น

     โครมมมมมมมมมมมมมมมมมม     เสียงนั้นเป็นฝีมือของชายร่างสูงที่อยู่อีกฝังของโต๊ะ  ที่กำลังจดจ่ออยู่กับ โน๊ตบุ๊ค หันหน้ามาแล้วพูดว่า

     " หน่วงหู"  คำพูดเพียงสั้นๆแต่ทำให้ชายที่ชื่อป็อปปี้ กับ เขื่อน ลุกขึ้นและออกไปอย่างง่ายดาย

        ส่วนฉันที่กำลังจะลุกออกไปเช่นกันถูกมือของคนร่างหน่าดึงไว้

    "จะไปไหน"    คำถามสั้นๆอีกล่ะ นายนี้ถ้าจะบ้าจริงๆอะ

    " ก็กลับบ้านซิถามอะไรโง่ๆ  นะนายเนี้ย"    ฉันตอบอย่างกวนๆ  แต่ดวงตาสีนิลคู่นั้นกลับดุด่าฉัน

    "อยากตายเหรอ"   เขาพูด 

    " ก็คงงั้นมั่ง "  ฉันตอบแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร  แต่เหมือนฉันคิดผิดอย่างมากที่ท้าทายเขา

    " เธออยากโดนตบเหรอ"   เขาถาม

     "นี้นายกล้า...  ตบผู้หญิงเหรอ "    เป็นไปไม่ได้หรอกน่าขนาดพี่ชายฉันที่ยังไม่เคยตบผู้หญิงเลย  ถึงแม้เขาจะเป็นอัธพาลก็ตาม   แล้วเขาก็ค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ฉัน

     "นี้นายจะทำอะไรน่ะ........อย่างนี้เขาไม่เรียกว่า ตบหรอกนะ อย่างนี้เขาเรียกว่า  จูบบบ  ตากหาก"

      "แล้วเธอคิดว่าฉันจะตบผู้หญิงด้วยมื่เหรอ  อย่างฉันนะต้องตบด้วยปาก  หึ หึ"  เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์

  ไอ้บ้าเอ็ยปล่อยฉันนะ  ฉันพยายามดิ้นสุดแรงเพื่อหาทางหนี  แต่มันไม่เป็นผลเลย  ฮือ ๆๆๆๆๆ  ใครก็ได้ช่วยฉันที่

เม้นด้วยนะ