ปัจจุบันคือเขาแล้วฉันล่ะคือไค

รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนวันนี้ไรเตอร์แค่จะมาบอกว่า"ไรเตอร์ขอเปลี่ยนชื่อนิยายเป็นcafe   mania หนุ่มฮอตสุดเท่ป่วนหัวใจยัยน่ารักนะ"นะคงไม่ว่านะค่ะ งั้นมาอัพเลยนะ

...................................................................................................................................

"ฉัน  เฟย์  ผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุด        และที่ของความซวย"   

"ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในห้องชุดของใครก็ไม่ทราบได้  และกำลังล้างจานอยู่เงียบๆๆคนเดียวที่ห้องครัวเล็กนี่     ส่วนเจ้าของก็ออกไปเรียนแล้ว ทิ้งให้ฉันนั้งจมอยู่กับความคิดล้านแปดที่โถมทับใส่ตัวเอง  เขาเป็นใคร  ชื่ออะไร  และเขาหิ้วฉันติดมือมาด้วยได้ไง   บอกตามตรงนะ ฉันจำอะไรไม่ได้แท้อย่าเดียวเลย  รู้แค่ว่าเขาลากฉันมาและเขากำลัเรียนอยู่ ใส่ชุดแบบนั้นเขาต้องเรียนมหาลัยแน่ๆๆ  แสดงว่าเขาเป้นรุ่นน้องฉันนะสินะ  เอ...ผู้ชายนี่หน้าแก่ไวรึเปล่านะ ดูไปแล้วเขาน่าจะอายุพอๆกับฉันเลยยนะ  ฉันเรียนจบมาสดๆร้อนๆเลยนะ บัณทิตใหม่ป้ายแดง  แล้วลงมาเยี่ยมแฟนที่กรุงเทพนี่แหละ  แล้วไงล่ะ  ฉันก็แค่อกหักแล้วพบว่าตัวเองถูกสวมเขาตั้งแต่4ปี  ตอนนี้ฉันโทรไปอายัดบัตรต่างๆไว่เรียบร้อยแล้ว  ก็แค่มีบัตรATMใบเดียวนี่นา  ส่วนบัตรอื่นๆก็หายหมด  พระเจ้าช่วย  คนที่เก็บได้แล้วมีนำใจจริงๆ เขาคงเปิดเครื่องรอฉันโทรไปอยู่แล้ว  แตนี่มันไม่มีสัญญาณตอบรับอะไรเลย"

"ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงกุกกักดังขึ้นมาหน้าประตู  ฉันยิ้มแล้วขยัยตัวไปเข้าใกล้ทันที  ต้องเป้นเขาแน่ๆและใช่จริงๆร่างสูงๆ  ผมยุ่งๆ  สีหน้าเหมือนกำลังหงุดหงิดอะไรบ้างอย่าง  ใช่เลย...เขาคนนั้น"

เขื่อน"เธอเป้นแม่บ้านหรอ"

"แล้วดุคำพูดแรกที่เขาทักฉันสิ  ฉันไร้ซึ่งคำพูดใดๆจะมาพูดกับเขา"

เฟย์"ฉันไง  ฉันเองอ่ะ"

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแนะนำอย่างไงดี"

เฟย์"ฉันเฟย์  เฟย์ไง"

"ฉันไม่รู้จริงว่าถ้าบอกไปแล้วเขาจะตอบมาว่าอะไร  เขาทำท่าคิดขึ้นมา ก่อนจะถึงบางอ๋อนั้นเอง"

เขื่อน"ยัยต่างด้าวนี่เอง!"

"ฉันอยากจะวิ่งกรี๊ดทั่วคอนโดนี่จริงๆ  ฉันไม่เคยเห็นตัวเองน่าทุเรสแบบนี้มาก่อนเลยจริงๆนะ"

เขื่อน"เป็นไง  สบายดีรไหม"

"ฉันทรุดนั้งลงกับพื้นอย่างหมดแรงก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วก็เงยหน้ามองผู้ชายคนนี้จากมุมตำๆ  คางเขานี่สวยมากจริงๆ โครงหน้าก็สวยมากๆด้วย"

เขื่อน"  แล้ว  ทำเรื่องอายัดบัตรอะไรยัง"

"เขาถามแล้วก้าวข้ามร่างของฉันๆไป เออฉันว่าหมอไร้มารยาทที่สุดเลยที่สุดเลย แต่เอาเถอะโชคดีแค่ไหนกันเมื่อคืนเข่อุตสาห์หิ้วฉันออกมาจากร้านคาเฟ่นั้นด้วย"

เขื่อน"นี่ยัยต่างด้าวเธอเป็นผู้หญิงจริงหรอ  ทำอะไรไม่เป็นเลย  แล้วทำไมพื้นห้องฉันเปียกล่ะ"

"ฉันเดินเกาหัวไปหาเขาเงียบๆแล้วเห้นว่าเขาสูงมากจริงๆๆ(เกี่ยวมั้ยเนี่ย) ฉันสูงราวๆปลายคางของเขาได้(ยังไม่หยุดอีก)(เออ หยุดก็ได้)"

....................................................................................................................................

เอาไว้แค่นี้ก่อนนะ  ขอโทษด้วยที่ไม่ได้อัพนานเดี๋ยวจะมาอัพใหม่นะค้าๆๆๆๆๆ  ขอบคุณมากๆๆเลย  ถ้าเม้นๆๆโหวตๆๆกันบ้างนะค่ะ  อิอิ