คำ"ขอโทษ"ของนายคลาสโนว่า....

8.3

เขียนโดย คนไร้หัวใจ

วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.01 น.

  12 chapter
  91 วิจารณ์
  24.68K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ฟาง:ฮึ่ยยยย..ทำอะไรเคยปรึกษากันบ้างไหมนี่?? ....ฟางสถบอย่างหัวเสียก่อนจะเดินเข้้าบ้านไป....

 และผมก็คอยไปรับไปส่งยัยนี่ทุกวันๆๆๆ

 

 

~จนผ่านมาร่วม3เดือน~

 

ผมกับเธอเริ่มจะสนิทกันเรื่อยๆๆ เมื่อเวลายัยนี้มีเรื่ืองเดือดร้อนอะไรก็จะระบายกับผมเสมอ เช่นเดียวกับผมที่เมื่อมีอะไรไม่สบายใจก็จะมาลงกับยัยนี่ตลอดๆๆๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมรู้สึกว่ายัยนี่มีความสำคัญกับการตัดสินใจของผมเสมอๆๆ ทั้งที่ผมชอบทะเลาะกับเธอตลอดๆ ไม่รู้สินะแต่ในความคิดของผมเธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์เธอน่ารักสดใส ยิ้มเก่งร่าเริง ในอีกแล่มุมหนึ่งเธอเป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนไหว ขี้น้อยใจ และที่สำคัญทีสุด เธออ่อนแอจนผมต้องการที่จะปกป้องเธอ!!!

ติ๊ดๆๆๆ

ฟาง:ฮาาาโหหลลล

ป็อป:เอ่อ....ฟางเรามีเรื่องจะคุยกับฟางอ่าฟางว่างไหม??

ฟาง:ไม่ว่างได้ไหมอ่า...เค้าจานอนนนน

ป็อป :เรารบกวนเวลาฟางไม่นานหรอกนะ ออกมาหาเราหน่อย (ผมพูดด้วยเสียงที่ทำให้คนที่ฟังรับรู้เลยว่าผมกำลังเศร้า)

ฟาง:แหมป็อปคิดมากไปได้ ฟางตื่นนานแล้วหน่ะ อีกอย่างไม่รบกวนอะไรฟางเลยนะอย่าคิดมากสิ แล้วป็อปจะให้ฟางไปหาที่ไหนหล่ะจ้ะ

ป็อป:เอ่อ..ขอบคุณนะ..ที่สะพานริมน้ำที่เดิมนะฟาง..เราจะรอ..ไม่ว่านานแค่ไหนเราก็จะรอ..

ฟาง..จ้ะแล้วเจอกันน้าจ๊วฟๆๆอิอิ (เอ..ทำไมวันนี้ป็อปพูดแปลกๆๆนะ)

~ติ๊ดๆๆๆๆ~

 

30นาทีผ่านไป.......

........................

ผมรอฟางมาเป็นเวลาพอประมาณแล้ว เอ..ทำไมป่านนี้ฟางยังไม่มาหาผมอีกเนี่ย รึว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฟาง...ไม่สิฟางอาจจะไม่สนใจคำพูดของผมก็เป็นได้ ตอนนี้ความคิดของผมบตีกับเองถึงเหตุผลที่ป่านนี้ฟางยังไม่มา......เเต่สายตาของผมก็เหลือบมองไปเห้นหญิงสาวที่ผมยาวสลวยเธออยู่ในชุดเดรสสีชมพูซึ้งเข้ากับใบหน้าหวานของเธอมาก...ตอนนี้ผมถึงกับใจสั่นเพราะผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือฟาง..ผู้หญิงที่ผมจะสารภาพรักในวันนี้..

ฟาง:ดีจ้าป็อป...แหมเรียกฟางมาเเต่เช้าเชียวมีไรหรอ

ป็อป:เอ่อ....คือ.. (ตอนนี้ผมกลับไม่กล้าเเล้วสิ)

ฟาง:หืม...มีไรหรอ....ฟางทำหน้าสงสัย(ฟางอย่าทำหน้าแบบนี้ได้ไหม..ใจมันสั่น)

ป็อป:เ่อ่อ..คือว่า......

ฟาง:ถ้าป็อปไม่พูดฟางจะกลับแล้วนะ....เธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นมาบ้าง

ป็อป:เอ่อ....เรา....

ฟางไม่รอฟังสิ่งที่ผมจะพูด กำลังจะเธอเดินจากไป...

ผมรวบรวมแรงเฮือกสุดท้าย..แล้วตะโกนออกไป ก่อนที่ฟางจะเดินไปไกลมากกว่านี้...

ป็อป:ป็อป♥ฟางน้า...รักมานานเเล้วด้วย ป็อปขอดูเเลฟางจะได้ไหมครับ....คำพูดของผมสิ้นสุดลง

ฟางเงียบไม่ตอบอะไรผมเลยไม่แม้เเต่จะมองหน้าผม...หึเธอคงจะไม่ได้รักผมสินะ ผมคงคิดไปเองคนเดียวหล่ะสิเนี่ยหึๆๆๆผมนี่น่าสมเพชจริงๆๆ......

ป็อป: ในเมื่อฟางไม่ได้รักป็อปก็ไม่เป็นไรนะ...งั้นเราขอให้ฟางลืมเรื่องทุกอย่างในวันนี้ซะ เราจะพยายามคิดกับฟางเเค่.....ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบฟางก็วิ่งกลับมากอดผม..เธอร้องไห้ผมไม่รู้เลยว่าที่เธอร้องไห้นั้นเสียใจหรือดีใจกันแน่...ตอนนี้ผมทำได้เเต่เพียงเเค่กอดตอบเธอ..

ฟาง:ฮือๆๆๆๆ ขอบคุณนะที่นายรักฉัน...ขอบคุนทุกสิ่งทุกอย่างที่นายทำให้ฉันมาโดยตลอด..ขอบคุณจริงๆๆๆ

ป็อป:อืมไม่เป็นไรฟางหยุดร้องเถอะนะ...เราไม่อยากเห็นน้ำตาของฟางอ่า ทุกครั้งที่เราเห็นน้ำตาของฟางรู้ไหมเราเจ็บทุกครั้ง....เรา...

ฟาง:นายไม่ต้องพูดอะไรแล้วฉันรู้เเล้วว่านายหน่ะรักฉัน เเต่.....

ป็อป:ไม่เป็นไรฟางเราเข้าใจเราเตรียมใจไว้เเล้วว่าฟางต้องไม่รักเรา..เราขอ....

~อุ๊บ~

ฟางประทับรอยจูบบนริมฝีปากของผม..มันช่างอ่อนหวานเหลือเกิน จนผมอดใจไม่ได้ที่จะลิ้มลอง..ลิ้นหนาสอดลิ้นเข้าไปหาปากบางเเละตวัดลิ้นหยอกล้อเล่นกับลิ้นเล็กของร่างบาง ลิ้นบางตอบสนองอย่างไม่รุ้ตาสีตาสาสักเท่าไหร่เพราะนี่คือ จูบเเรกของเธอเอง...

ฟาง:อื้อ ~

มือบางจิกข่วนทีหลังผม มันทำให้ผมรู้สึกตัวแต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ไม่อยากจะผละออกจากเธอเลย ถ้าไม่ติดว่าเธอไม่มีอากาศหายใจ

ตอนนี้ผมได้รุ้คำตอบของฟางอย่างสุดซึ้งเเล้ว โดยที่เธอเองไม่ได้แสดงออกมา

ฟาง:เอ่อ...(ตอนนี้หน้าเธอแดงมากเลย มันดูน่ารักน่า....มากในสายตาของผม) ป็อป??

ป็อป:หืม...มีอะไรคร๊าบ..ที่รัก♥

ฟาง:ฟางขออะไรอย่างหนึ่งได้ไหม..อย่าทำให้ฟางเสียใจเหมือนกับคน..คนนั้นที่ทำกับฟาง...(ตอนนี้ดวงตากลมโตกำลังมีน้ำตาเอ่อล้นออกมา แต่เธอกำลังพยายามกักขังมันไว้ให้นานที่สุด..)

ป็อป:ฟางเชื่อใจป็อปนะ..ป็อปไม่มีทางที่จะทำให้ฟางเสียใจอย่างแน่นอน...เพราะฟางก็เหมือนอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายป็อป เป็นอวัยวะที่ถ้ามันขาดหายไปป็อปคงมีชีวิตอยุ่ไม่ได้อย่างแน่นอน...อวัยวะที่ว่านั้นคือ..หัวใจ..ไงหละครับ..คนดี..(สิ้นสุดคำนี้ฟางก็โผเข้ากอดผม ยิ้มฉีกยิ้มแล้วกอดตอบเธอ..)

ฟาง:ฮือๆๆๆ ก็ได้ฟางให้โอกาสป็อป ป็อปห้ามผิดสัญญานะ ถ้าวันใดป็อปผิดสัญญาฟางจะไม่มีวันให้อภัยป็อป...

ป๊อป:คร๊าบบบบ~ เลิกร้องไห้ได้เเล้วนะ ตอนนี้ป็อปหิวข้าวจะเเย่แล้วไปหาไรกินกันดีก่า....

ฟาง:อืม...ป่ะว่าเเต่เราจะไปกินกันที่ไหนหละ..??

.

.

ณ  ร้านอาหาร

ป็อป:ฟางคร๊าบ..จะกินไรดีเอ่ย???

ฟาง:งั้นฟางเอา สเต็กไก่ ก็ได้ค่า^^

ป็อป:คร๊าบ รอแปปนึงน้า ..ถ้าฟางหิวกินป็อปก่อนก็ได้น้าฮี่ๆๆๆ

ฟาง:บ้า!!(ทำเอาฟางถึงกับหน้าแดงเลยทีเดียว)

ระหว่างที่ป็อปไปสั่งอาหาร...

ทั้งคู่ไม่รุ้เลยว่ามีใครแอบตามทั้งคู่อยุ่...

******************************************************************

เอ...ใครหว่า???

ยังจำกานได้ม้ายย???.........

ปล.ดีคร๊าบทุกคนหลังจากที่PFกันเยอะเเละ ต่อไปนี้TKจะออกโรงเเล้วโฮะๆๆๆ

แฮะๆๆ มาอัพแล้วหลังจากดองไว้นานฮี่ๆๆ ดองวันละนิดจิตใจใสเน้อ???..(หาพวก)

รู้นะว่าไม่หนุก..แต่ช่วยเม้นและโหวตเป็นกำลงเล็กๆๆน้อยๆๆใ้ไรเตอร์ซักนิสก็ยังดีน้า

(ถ้าพิมผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมาไว้นะที่นี้ด้วย)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา