หนี้รักพันธะหัวใจ nc (+18)

9.2

เขียนโดย ลูกตาน

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.30 น.

32 ตอน

490 วิจารณ์

64.02K อ่าน

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความเดิมตอนที่แล้ว

4สาวเมื่อได้ยินเสียงดังจากข้างนอกจึงตื่นขึ้นโดยเฉพาะแก้วตื่นขึ้นมาคนแรกเธอได้ยินเสียงของป็อปปี้เขื่อนและโทโมะคุยกันอยู่ เธอเห็นโทโมะหันมาจึงหลบไปหลังประตูแล้วดูอีกรอบนึงก็เห็นโทโมะเข้าไปในห้องแล้ว

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

และตามด้วยพวก3สาวที่เห็นท่าทางผิดปกติของแก้ว จึงงงๆว่าแก้วเค้าทำอะไร

เมื่อแก้วหันถึงกับสะดุ้งเพราะ3สาวกำลังงงกับท่างทางหลบโทโมะอยู่ เธอหันไปแล้วยิ้งแหย่ๆๆให้

ฟาง"ใครมาคุยอะไรแถวนี้หรอพี่แก้ว"

แก้วอึกอักก่อนจะตอบไปมั่วๆๆ

แก้ว"ไม่ใช่หรอก อาจจะเป็นบ้านอื่นมั้ง"

ฟาง"อ๋อค่ะ พี่แก้วพรุ่งนี้มหาลัยเปิดไม่ใช่หรอแล้ว เสื้อนักศึกษาไม่เอามาด้วยอาทำไงดีอ่ะ"

พิม"เอาของพิมก็ได้ค่ะ พวกพี่น่าจะเรียนที่เดียวกับพิม"

เฟย์"ขอบใจจ้า นอนกันเถอะเดี๋ยวตื่นสายไปไม่ทันน่ะ"

แก้ว"จ๊ะ นอนกันต่อเถอะ"

แล้วแก้วก็ปิดไฟแล้วเดินไปที่แล้วนอนลง(เปิดตอนไปฟ่ะ)แล้วหลับไป

9.00

ตอนเก้าโมง3สาวได้รีบทำอาหารไว้ให้3หนุ่มแล้วรีบไปมหาลัยพร้อมกับพิม แต่3หนุ่มยังคงนอนอยู่เพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับ(ไปดูฝั่ง4สาวดีกว่า:meen)

ฝั่ง4สาวเมื่อมามหาลัยกัน ก็แยกย้ายกันไปแต่ละตึกของตัวเอง

ฝั่งแก้วเมื่อมาถึงก็ได้นั่งกับเพื่อนสนิท(คิดไม่ซื่อ)นั่นคือ"กวิน" กวินเขาเป็นหนุ่มลูกครึ่งอังกฤษเป็นคนที่หน้าตาดูดีและในใจเขาก็แอบรักแก้วตั้งแต่เจอกันครั้งแรกและจนเป็นเพื่อนสนิทกันเขาไม่กล้าบอกแก้วเพราะกลัวว่าจะเสียเพื่อนไป เค้าก็ได้แค่แอบดู แอบหึง แอบหวง เวลามีผู้ชายมาอยู่ใกล้แก้ว

กวิน"อ้าวแก้ว สบายดีไหม^^"

แก้ว"ไม่ค่อยเท่าไหร่ กวินล่ะเป็นไงบ้าง"

กวิน"ไม่ค่อยเหมือนกัน เหงามากๆเลย55+"

ทั้งสองคุยกันไปได้สักพักก็ต้องหยุดเพราะอาจารย์มา

ขนมจีน"ทุกคนทำความครพ"(มีที่ไหนว่ะ=.=?)

นักศึกษา"สวัสดีค่ะ/ครับ"

อาจารย์โฟร์"จ๊ะ นั่งลง เริ่มเรียนกันเลยน่ะ"(ไปดูทาง3หนุ่มดีกว่า ไม่รู้นอนไปถึงไหนแล้ว)

นมหรือคนเก่าแก่ของตระกูลไทยานนท์ถูกสั่งให้มาดูแล3หนุ่ม และเมื่อขึ้นไปดูห็เห็นสภาพดูไม่แล้วพื้นห้องยังระเกะระกะเต็มไปหมด นมเดินเข้าไปในห้องของป็อปปี้

นม"คุณหนูค่ะ คุณหนูป็อปปี้ค่ะ"(โตเท่า_วายแล้วยังให้นมเรียกว่าคุณหนูอีกหรอเนี่ย:meen)(อะไรเล่าก็นมเรรียกฉันว่าเป็นคุณหนูตั้งแต่เด็กแล้ว:poppy)

ป็อปปี้ได้ยินเสียงเหมือนนมเลยตื่นมาเห็นนมจังๆคนใช้เก่าแก่ที่พี่ชายและน้องชายเขานับถือมาก ป็อปปี้พอตื่นขึ้นมาเห็นนมเลยวิ่งปรีดไปกอดนมให้หายคิดถึง

ป็อปปี้"นมมาได้ไงเนี่ย คิดถึงจังครับบ"

นม"นมก็มาดูแลพวกคุณหนูนั่นแหละค่ะ"