หนี้รักพันธะหัวใจ nc (+18)

9.2

เขียนโดย ลูกตาน

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.30 น.

  32 ตอน
  490 วิจารณ์
  63.52K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะยังไม่อยากคุยกับใครตอนนี้เลยเดินออกขึ้นไปข้างบนโดยไม่ตอบคำถามที่เฟย์ถาม

 

เฟย์"คุณป็อปปี้ค่ะ ได้โปรดบอกเฟย์เถอะค่ะ ว่าคุณเขื่อนเป็นยังไง"

 

เฟย์หันไปถามป็อปปี้ด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนน้ำตาก็ไหลอาบแก้วนวลขาว ป็อปปี้ทำใจสักพักก่อนจะบอกอาการเขื่อน

 

เฟย์"ฮึก ฮือ เฟย์จะไปหาคุณเขื่อน"

 

เฟย์ทำท่าจะเดินออกไปแต่ถูกฟางและแก้วรั้งไว้

 

แก้ว"อย่าไป นี่มันดึกแล้ว ค่อยไปพรุ่งนี้เถอะน่ะ ใจเย็นเฟย์"

 

รั้งไว้พูดอย่างใจเย็นเพื่อให้เฟย์ผ่อนคลายขึ้น

 

ฟาง"ขึ้นไปนอนน่ะ ใจเย็นน่ะเฟย์ เดี๋ยวฟางขอพาเฟย์ไปเข้านอนก่อนนอนก่อนน่ะค่ะ"

 

ฟางพาเฟย์เดินขึ้นบันไดไป ส่วนแก้วก็เดินตามหลังน้องทั้งสองไป ป็อปปี้ไม่ได้เดินตามด้วย

 

{ทางด้านแก้ว-โทโมะ}

 

แก้วเดินเปิดประตูมา ได้ยินเสียงร้องไห้ของใครบางแต่ไม่ต้องเดาก็รู้

 

แก้ว"คุณโทโมะค่ะ"

 

แก้วเดินเข้าไปหยุดที่หลังโทโมะ โทโมะได้ยินเสียงแก้วเรียกก็รีบปาดน้ำตาออก

 

โทโมะ"มีอะไร"

 

โทโมะหันมาถามแก้วที่ยืนอยู่ข้างหลัง แก้วไม่ได้ตอบแต่กลับระบายยิ้ม(ฝืนๆ)ออกมา.

 

แก้ว"คุรโทโมะอยากระบาย อยากร้องไห้ก็ระบายได้น่ะ ไม่ต้องมาปิดก็ได้ค่ะ"

 

โทโมะรับรู้สิ่งที่แก้วบอกร่างสูงของโทโมะเดินเร็วรี่เข้ามาใกล้แก้วก่อนจะกอดแก้วแล้วร้องไห้ออกมา แก้วก็รับรู้

 

ก็กอดตอบรับ

 

โทโมะ"ฮึก ฮือ ฉันสัญญากับพ่อแม่ไว้ว่าจะดูแลพวกน้องให้ดีแต่ฉันกลับทำไม่ได้ เขื่อนมันจะรอดหรือไม่รอด

 

ฉันยังไมรู้เลย"

 

โทโมะระบายทุกอย่างให้แก้วฟังเป็นเวลาแก้วที่รู้สึกว่าโทโมะเงียบไป แก้วจึงผลักร่างสูงเบาจึงรู้ว่าร่างสูงหลับไป

 

แล้ว จึงดันให้ร่างสูงให้นอนราบกับเตียงแล้วห่มผ้าห่มให้ แล้วไปนอนข้างๆโทโมะแล้วปิดไฟลง

 

"ขอให้คุณเขื่อนให้เร็วๆน่ะ..."แก้ว

 

หญิงสาวได้แต่ภาวนาในใจ แล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา

 

{ทางด้านฟาง-ป็อปปี้}

 

ฟางเมื่อส่งเฟย์เข้านอนกว่าจะนอนได้ทำเอาเธอแถบเหนื่อยใจ เอาแต่อยากไปหาคุณเขื่อน เธอล่ะเหนื่อยใจ

 

ฟางเดินลงมาข้างล่างก็เจอกับป็อปปี้ที่นั่งอยู่บนโซฟาฟางสังเกตุที่ด้านหลังของป็อปปี้สั่นๆก็รู้ว่าเขาต้องร้องไห้แน่ๆ

 

ฟางเดินไปอยู่ตรงหน้าป็อปปี้ก่อนจะคุกเข่าแล้วใช้มือเรียวยกหน้าของป็อปปี้ขึ้นมา

 

"ว่าแล้ว..."

 

นิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาที่ไหลออกมาจากตาคู่สีดำสนิท ป็อปปี้ไม่พูดอะไรช้อนหญิงสาวตรงหน้ามานั่งบนตักก่อนจะเก็บ

 

ใบหน้าไว้ที่หน้าอก(ขนาดร้องยังหื่น:meen)ก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างหนัก....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                                                      ไม่รู้จะชอบกันไหมน๊า

                       ยังไงเม้นสักนิสสสสนึงน่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา