Melody of love (TK)
Challot
26) พบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPoppy Talk
ตอนนี้ผมกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารให้แก้วอยู่ เธออาการดีขึ้นพอสมควรแล้ว แต่ผมก็อดห่วงไม่ได้
กริ้งงงงงงง
เสียงกดออดนี่นา ผมเลยเดินไปดู
“มาหาใครครับ…โทโมะ แก….”
Tomo : Talk
คิดแล้วว่ามันอยู่ที่นี่
“ไอ้ป๊อป แกมัน…”
แล้วผมก็ชกมันไปหมัดนึง
“ทำบ้าอะไรวะ ฟางเป็นยังไงบ้างสบายดีไหม”
“ป๊อป ป๊อป”แล้วฟางก็วิ่งมากอดป๊อป แต่ผมไม่มีเวลาซึ้งตอนนี้
“แก้วอยู่ไหน ไอ้ป๊อป”
ผมถาม
เคร้งงงงงงงง
“เสียงอะไร ป๊อป”
“ไม่ทันแล้ววะ ไอ้ป๊อปมันวิ่งไปก่อนใครแล้ว”
พวกเราเลยตามป๊อปไป
ตอนนี้พวกเราขึ้นมาห้องชั้นบนแล้ว
และผมก็เจอ
“แก้ว”
“ป๊อป แก้วทำอะไรตกก็ไม่รู้ แก้วทำเรื่องวุ่นวายอีกแล้ว”
เธอกำลังร้องไห้ โดยไม่สนว่าพวกผมยังยืนอยู่ตรงนี้
“เดี๋ยวป๊อปทำแผลให้นะ”
“ฟาง ไปเอาอุปกรณ์มาหน่อยสิ”
“ฟาง ใครเหรอป๊อป เพื่อนป๊อปเหรอ สวัสดีคะ ฉันชื่อแก้ว ยินดีที่ได้รู้จักคะ”
แก้วแนะนำตัวอย่างเป็นมิตร
“ขอโทษด้วยนะคะ ที่ไม่ได้มีอะไรให้ทานเลย ป๊อปนี่นะ พาเพื่อนๆไปรอข้างล่างเลย เดี๋ยวแก้วไปทำอะไรให้ทาน”
“อุปกรณ์มาแล้วคะ”
“แก้วป็นยังไงบ้าง”
“ปล่าวคะ ป๊อปลงไปข้างล่างเลยไป เดี๋ยวแก้วทำธุระ
แป๊ปนึง”
แก้วจำพวกเราไม่ได้จริงๆเหรอ
Poppy Talk
อย่างที่ทุกคนกำลังเข้าใจ แก้วความจำของเธอเริ่มหายไปทีละนิด และจะหมดไปในที่สุด เธอบอกผมแบบนั้น ผมเลยต้องดูแลเธอ
“ป๊อป เกิดอะไรขึ้น ทำไมแก้วถึง…”
ยังไม่ทันที่ไอ้โมะมันจะถาม แก้วก็มาซะก่อน
“ไปนั่งได้แล้วคะ แก้วทำขนมเสร็จแล้ว ป๊อปมาช่วยแก้วยกเลยนะ ไม่งั้น…”
“ตกลง ไม่ต้องพูดออกมาเลยนะ ไม่ดี”
“คะ คุณพ่ออออออออ”
ผมว่างานนี้ผมต้องโดนใครสักคนในกลุ่มฆ่าก่อนแน่เลย
“เกิดอะไรขึ้น ไอ้ป๊อป เล่ามา”
ไอ้โมะมันถามผมก่อนใคร หลังจากแก้วไปนอนแล้ว เกือบจะเที่ยงคืน พวกมันก็ยังไม่ยอมหลับยอมนอน เอาแต่ด่าผมนั่นแหละ
“คือ….”
ผมเล่าไปพอสมควร แต่ยังไม่หมด ก็แก้วบอกผมก่อนที่เธอจะจำไม่ได้นะสิแต่ก็ยังไม่ได้บอกเรื่องเราเป็นอะไรและโรคของแก้วด้วย
“ไอ้ป๊อป แกหายไปเป็นเดือนเพื่อมาดูแล แฟนคนอื่นเนี่ยนะ”
“ทำไม แก้วเป็นคนสำคัญของฉันเว้ย แล้วแกกับแก้วก็เลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ป๊อป ชอบแก้วเหรอ…”
ฟางถามผม
ผมรักฟางนะ แต่ตอนนี้น้องสาวของผมกำลังจะตาย ผมไม่มีวันทิ้งเธอหรอก
“อือ…ป๊อปขอโทษนะฟาง”
“ดีแล้วละ ป๊อปจะได้มีความสุขสักที แก้วฟางทำตามสัญญาแล้วนะ แก้วอย่าลืมรักษาสัญญานะ”
ตอนแรกผมนึกว่าฟางจะร้องไห้ แต่เธอกลับเข้าใจผม ผม…
“เสียใจวะ…ถึงแกจะเลิกกับฟางฉันก็จะทวงแก้วคืน”
ไอ้โมะมันบอกผม แต่ว่านะ…
“กริ้งงงงงงงงง”เสียงกดออด
“พี่ป๊อป ดีครับ สวัสดีครับทุกๆคน ผมมาหาแก้วนะครับ”
“นี่มัน…”
“เออ นี่แหละที่จะบอก”
Keaw Part
“แจ็ค มาแล้วเหรอ รอแก้วแป๊ปนึงนะ”
ตอนนี้ระหว่างที่ทุกคนกำลังนั่งพูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ฉันเลยโทรให้แจ็คออกมารับไปเที่ยว
“ป๊อป แก้วไปนะ จุ๊บ!”
และฉันก็สนุกกับการได้แกล้งพี่ป๊อปอีกวัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
