รักนี้.....หยุดที่เธอ

"เรขาแกไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" (ป๊อบหัวเราะอย่างชอบใจ เพราะเรขาของโทโมะเป็นหวาย)

"แกจะบ้าหรอ" (โทโมะพลอยหัวเราะไปด้วย)

"เออ มีอยู่คนนึง รับรองคนนี้ทำให้บริษัทเราไม่ผิดหวังแน่ๆ"

"ใครวะ"

"แก้วไง" (ป๊อบตอบอย่างง่ายๆ)

"แก้ว"

"อือ"

"แล้วเขาจะยอมทำหรอวะ" (โทโมะถามป๊อบปี้เพราะกลัวว่ายังไงๆน้องชายแก้วคงไม่ให้แก้วทำแน่ๆ)

"ทำสิ แล้วน้องชายแก้วก็ต้องยอมด้วย" (ป๊อบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์)

"ยังไงวะ"

"เออ หน่าเดี๋ยวก็รู้ ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนก็แล้วกันพอดีมีนัดประชุม ร.ป.ภ )

"อืม" (แล้วป๊อบก็เดินออกจากห้องโทโมะไป)

smile coffee

"แก้ว วันนั้นแก้วจะใส่ชุดอะไรไปหรอ" (ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาวเมื่อเดินเข้ามาในร้าน)

"ก็ไม่รู้สิ สงสัยก็คงจะเป็นชุดเดรสธรรมดาๆละมั้ง" (แก้วตอบเพื่อนสาว)

"แล้วนี่แก้วบอกทามไทรึยัง"

"ยังเลย"

"ถ้าหากว่าแก้วเป็นห่วงทามไท แก้วก็เอาไปด้วยสิ จะได้สบายใจ"

"บ้าแล้วฟาง ขนาดฉันไปก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้รึเปล่าแล้วแถมยังจะเอาเจ้าทามไปด้วยมีหวังได้กลับบ้านตั้งแต่ไปแน่ๆ"

"ถ้างั้นแก้วก็ต้อง...........ต้อง " (ฟางนั่งคิด) 

"นี่คิดอะไรห่ะ  (แก้วหันไปถามฟาง) ไม่ต้องไปคิดมากหรอกเรื่องแค่นี้เอง "

" ก็ฟางกลัวว่าแก้วจะไม่สบายใจนะสิ"

"ไม่เอาแล้ว ไม่พูดแล้ว เอาอันนี้ไปเสริ์ฟที่โต๊ะ2ให้ที " (แก้วพูดพร้อมยื่นถาดเครื่องดื่มให้ฟาง)

"จร้า" (แล้วฟางก็รับของจากมือแก้วแล้วเดินไปเสริืฟให้ลูกค้าทันที)

"ครบกันรึยังครับ" (ป๊อบเอ่ยถามพวก รปภ.ที่ได้นัดมาประชุมเรื่องงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของบริษัท)

"ครบแล้วครัีบ "(ผู้เป็นหัวหน้า รปภ.เอ่ยบอกป๊อบ)

"ถ้าครบแล้วผมเริ่มประชุมเลยนะ"

"ครับ"

"คือว่าอาทิตย์หน้าที่บริษัทเราจะเปิดตัวสินค้าใหม่และงานนี้แขกที่เราร่วมเชิญมาจะเป็นแขกที่สำคัญกับบริษัทเรามาก ฉะนั้นผมอยากให้พวกคุึณทุกคนช่วยกันผลัดการเฝ้าและแบ่งต่ำแหน่งที่จะเฝ้าตามจุดต่างๆที่อยู่ในและนอกบริษัทไม่ว่าจะเป็นทางเข้าและทางออกของบริษัท แล้วถ้าหากมีอะไรผิดปกติให้ช่วยกันดูนะครับ ส่วนเรื่องอาหารและเครื่องดิ่มจะมีแม่บ้านหรือพนักงานที่คอยบริการให้เป็นช่วงๆไป ผมวานนะว่าอย่าออกจากจุดที่ตัวเองรับผิดชอบเด็ดขาดเพราะตอนนี้คู่แข่งบริษัทเราก็มีฉะนั้นอย่าวางใจเด็ดขาด เข้าใจที่ผมพูดนะครับเพราะงานนี้มีผลกระทบต่อบริษัทเราอย่างมาก หวังว่าพวกคุณจะไม่ทำให้ผมและคนทั้งบริษัทผิดหวังนะครับ"

"ไม่มีปัญหาครับท่านประธาน"

"ดีมาก งั้นวันนี้เราประชุมกันแค่นี้นะ"

"ครับ."

"เชิญแยกย้ายกันทำงานครับ"(พอป๊อบเอ่ยสั่งลูกน้องแล้วก็เดินขึ้นไปที่ห้องทำงานตัวเองทันที)

"ไม่มีเธอก้ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว ได้แต่ทรมาร ได้แต่ทรมาณ นานเท่าไหร่ใจจะสลายเสียที ไม่มีเธอก็ไม่มีหัวใจ ไม่จำเป็นจะอยู่ใช่ชีวิตวันพรุ่งนี้ อยากจะให้มันจบๆ แบบนี้คงลืมได้ลง" (เสียงโทรศัพท์ของป๊อบปี้ดังขึ้นเมื่อเดินเข้ามาถึงห้องทำงานพอดี เมื่อเห็นปลายสายว่าเป็นใครก้รีบกดรับทันนี)

"ว่าไง"

" ป๊อบแกช่วยอะไรฉันหน่อยสิ " (โทโมะพูดขอความช่วยเหลือจากเพื่อนชาย)

"มีอะไรหรอ "

"คือ ทางสไตล์ลิสต์เค้าต้องการดูตัวนางแบบสินค้าของเราหว่ะ เพื่อที่จะวัดตัวไปตัดชุด"

"อ้าว ฉันยังไม่ได้โทรบอกยัยยแก้วเลย"

" แต่เค้าต้องการดูนางตัวนางแบบบ่ายวันนี้หว่ะ'

"หรอ ถ้างั้นแกไปรับ2สาวนั่นมาที่นี่กับฉัน"

"เอางั้นหรอ มันจะไม่่ไปรบกวนการทำงานของเค้าหรอวะ"

"ไม่หรอกเดี๋ยวฉันจะโทรบอกฟางไว้ก่อนแล้วกัน"

"อืม แล้วแต่แกก็แล้วกัน" (แล้วโทโมะก็ตกลงกับป๊อบว่าวันนี้จะไปรับ2สาวนั้นมาที่บริษัท)

อย่าบอกกับเขาว่าเราเคยคบกับ แค่เพื่อนคนนึงที่ไม่สำคัญ และฉันแค่เดินผ่านมา คนไม่ถูกรักมักจะดูไร้ค่า เดี๋ยวเค้าจะมองว่าบีบน้ำตา อย่าให้ฉันแพ้กว่านี้เลย (เสียงโทรศัพท์ของฟางดังขึ้นเมื่อตนเดิออกมาจากห้องน้ำพอดี)

"ว่าไงค่ะป๊อบ"

"ฟาง แก้วอยู่มั้ย"

"อยู่ค่ะ มีอะไรรึคเปล่าค่ะ"

"ถ้างั้นผมขอคุยอะไรกับแก้วแปบนึงได้มั้ยครับ"

"อ่อ   ได้ค่ะ แก้ว!"

"อะไร "

"ป๊อบจะคุยด้วย"

"คุย" (แก้วชี้หาตัวเองอย่างงงๆ)

"อืม อ่ะ (แล้วฟางก็ยื่นโทรศัพท์ให้แก้ว แล้วแก้วก็รับโทรศัพท์มาจากฟางแล้วคุยกับป๊อบ"

"ฮัลโหล"

"ฮัลโหล แก้วหรอ"

"อือ"

" แก ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ "

"อะไรหรอ"

"แกช่วยมาเป็นนางแบบเปิดตัวสินค้าให้กับบริษัทฉันหน่อยสิ"

"ห่าาา!" (แก้วเอ่ยอย่างตกใจ)

"นะแก้ว นะ ฉันขอร้องหล่ะนะ"

" ฉันทำไม่ได้หรอก แกไปหาคนอื่นเหอะ"

"มันไม่ทันแล้วนะ แก้วนะ ช่วยฉันหน่อยนะ"

" แต่ฉันเดินไม่เป็นนะ"

"เรื่องนั้น ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวฉันจะจ้างคนมาสอนแกเองนะ" 

"เออ ไม่ต้องหรอกรบกวนแกเปล่าๆ"

.ตกลงแกจะช่วยฉันมั้ย"

"เอ่อ........"

"ว่าไงแก้ว"

"เอ่อ.......คือ"

"นะะแก้วนะ"

"อือ ก็ได้แต่แค่ครั้งเดียวนะ"

"ได้ๆ "

"แล้วฉันต้องทำยังไงบ้างหล่ะ"

"ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวตอนเที่ยงฉันกับไอ้โหมะจะไปรับแกกับฟางมาที่บริษัทนะเพื่อที่จะลองชุด"

"มันไวขนาดนั้นเลยหรอ"

'อือ เหลือเวลาแค่ 4 วันเอง งั้นตกลงเดี๋ยวตอนเที่ยงฉันจะไปรับนะ "

"อือ" (แล้วป๊อบก็ตัดสายไป)

"ป๊อบ ว่าไงบ่างแก้ว"(หลังจากที่วางสายเสร็จฟางก็เอ่ยถามแก้ว)

"ก็มันจะเอาแก้วไปเดินแบบให้บริษัทหน่ะสิ"

"เดินแบบ"

"อือ"

"นี่มันงานถนัดแก้วหนิ"

"แต่ฟางห้ามบอกใครนะว่า แก้วทำงานเดินแบบด้วย"

"ได้เลย แต่เอ๊ะ เค้าจะไม่คุ้นหน้าแก้วหรอ"

"เอ่อ................คงไม่หรอกมั้ง"

"หวังว่าจะเป็นเหมือนที่แก้วพูดนะ แต่ถ้าผู้จัดการเรื่องนี้เป็นพี่กาก้า มีหวังความต้องแตกแน่ๆ" (ที่ฟางพูดก็เพราะพี่กาก้าเป็นจัดการเรื่องคิวเดินแบบให้แก้วและเป็นเหมือนผู้จักการส่วนตัวแก้วด้วย)

" มันก็คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอ" (แก้วตอบฟางไป)

( ก๊อก!เสียงคนเปิดประตูเข้ามาที่ห้องทำงานป๊อบ)

"เฮ้ย!ป๊อบตกลงได้มั้ยวะ "

เฮ้ย!ไอ้โมะ (ป๊อยตกใจเมื่อจู่โทโมะก็เดินเข้ามาโดยไม่ให่ซุ่มให้เสียง)

"ตกลงได้มั้ยวะ"

"ได้อะไรวะ"

"อ้าว!ก็เรื่องนางแบบไง"

"อ๋อ ได้ๆ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแกกับฉันไปรับสาวๆกัน"

"ตกลงว่าได้ใช่มั้ย"

"อือ แต่แก้วบอกว่าเดินไม่เป็น"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราจ้างคนมาสอนให้ก็ได้"

"ฉันก็พูดเหมือนแกนั่นแหล่ะ แต่แก้วไม่ยอม."

"อ้าว"

"เออ แกไม่ต้องเป็นห่วงยังไงแก้วก็ไม่ทำให้เราผิดหวังหรอก แกเชื่อฉันสิ (โทโมะไม่ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้าให้ป๊อบ) ถ้างั้นฉันว่าไปทานข้าวดีกว่าหว่ะ จะเที่ยงแล้ว'

"อืม" (แล้ว2หนุ่มก็เดินออกจากห้องทำงานแล้วเดินลงไปที่ห้องอาหารของบริษัท จากนั้นพอนั่งทานข้าวเสร็จทั้ง2ก็รีบไปรับแก้วกับฟางทันที โดยไปรถคนละคัน)