รักนี้.....หยุดที่เธอ

"ก็ยัยแก้วไง" (ฟางพูด)

"แก้ว!" (ทุกคนเอ่ยขึ้นพร้อมกัน)

"อืม ยัยแก้วนี่แหล่ะที่จะสามารถเคลียร์ปัญหาเรื่องนี้ได้"

"โฮ ฟางหนมว่ามันเสี่ยงเกินไปนะ "

"ใช่ แกก็รู้หนิว่ายัยเฟย์เป็นคนใจร้อนแค่ไหน" (มีล่าเสนอความคิดขึ้น)

"ฉันรู้ แต่พวกแกก็รู้ไม่ใช่หรอว่ายัยเฟย์แคร์ยัยแก้วมากแค่ไหน"

"แต่.......ว่า" (ขนมจีนยังกังวล)

"ไม่มีแต่อะไรทั้งสิ้น โทโมะกะป๊อบไปรับแก้ว ส่วนพวกเราจะคอยช่วยดูสถานการณ์อยู่ตรงนี้ โอเคมั้ย" (ฟางว่าอย่างง่าย)

"ก็ได้"(มิล่ากับขนมจีนเอ่ยขึ้นพร้อมกัน)

"แล้วเดี๋ยวฟางจะโทรบอกยัยแก้วไว้นะ" (ฟางเอ่ยบอก2หนุ่ม)

"อืม" (แล้วโทโมะกับป๊อบปี้ก็รีบไปรับแก้ว)

"ว่าไง จะตอบไม่ตอบ!" (เฟย์ตะคอกใส่เขื่อน)

" โธ่ ที่รักจ๋า มันก็แค่เล่นๆอ่ะ เขื่อนไม่ได้นอกใจที่รักเลยนะ นะ" (เขื่อนอ้อนวอนเฟย์)

"แกไม่ต้องมาแก้ตัว! "

"โธ่ เฟย์ เชื่อใจกันบ้างสิ เขื่อนมีแค่เฟย์คนเดียวนะ"

"โกหก!"

"เฟย์........."

"ไม่ต้องมาเรียกชื่อฉัน ฉันมันโง่เองที่ไปหลงรักผู้ชายอย่างแก แกรู้มั้ยว่าแกทำให้ฉันเสียใจมากแค่ไหน ทำให้ฉันหมดความไว้วางใจที่มีต่อแก มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว ไม่มีแล้วแกเข้าใจมั้ยยยย!!!!!!" (เฟย์พูดแล้วตบเขื่อนอย่างเหลืออด จนเพื่อนที่อยู่ข้างนอกรีบวิ่งเข้าไปช่วยเขื่อน)

"เฟย์  ใจเย็นๆสิ มีสติบ้างสิ" (ฟางเอ็ดเฟย์)

"จองเบพาเขื่อนออกไปข้างนอกก่อน" (ขนมจีนหันไปบอกจงเบในขณะที่กำลังจับเขื่อนไว้อยู่)

"หัดมีสติบ้างสิ เอ๊ะอ่ะอะไรๆก็ใช้แต่อารมณ์ เขื่อนเค้าก็เสียใจไปไม่น้อยกว่าเฟย์นะ! (ฟางด่าว่าเฟย์ เพราะเฟย์ไม่มีเหตุผลเลย เฟย์ไม่พูดอะไรมีแต่มีน้ำใสๆไหลออกมาแทน)

"ฟาง....(เฟย์โผเข้ากอดฟางแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก) ฟางเฟย์เสียใจ ฮือ*-*ๆๆๆๆ"

"ไม่เป็นไรนะ ไม่ร้องๆ " (ฟางและเพื่อนๆปลอบเฟย์)

"เป็นไงบ้างวะ " (จองเบที่พาเขื่อนออกมาข้างนอกก็ยืนผ้าเช็ดหน้าให้เขื่อนเช็ดเลือดที่มุมปาก)

"ไม่เป็นไร" (เขื่อนพูดไปเช็ดเลือดไป)

"ใจเย็นก่อนเว้ย!ฉันเชื่อว่าเฟย์ต้องให้โอกาสแก"

"โอกาส หรอ มันหมดไปแล้วหว่ะ" (เขื่อนพูดด้วยน้ำเสียงสั่น)

"เขื่อน" (แก้วที่ลงจากรถได้ก็รีบวิ่งเข้ามาที่เหตุการณ์ทันที)

"แก้ว" (เมื่อเขื่อนเรียกชื่อแก้วจบ ทันใดนั้นน้ำตาของลูกผู้ชายถึงกับไหลออกทันที)

"ไม่เป็นไรนะ" (แก้วพูดแล้วตบลงที่ไหล่เขื่อนเชิงให้กำลังใจ)

"ฉันขอโทษแก้ว ฉันขอโทษ"

"อย่าโทษตัวเองสิเขื่อน แก้วเชื่อว่าเขื่อนกะเฟย์มีเหตุผลพอ ไม่ร้องนะ" (ยิ่งแก้วพูดเขื่อนก็ยิ่งร้องไห้หนัก จนป๊อบที่ดูก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้)

"แก้วไปดู เฟย์เถอะเดี๋ยวทางนี้พวกเราจัดการเอง" (ป๊อบที่ยืนอยู่ข้างๆแก้วก็บอกเพื่อนสาว)

"อือ แก้วฝากด้วยนะ" (พูดจบแก้วก็เดินเข้าไปในบ้านทันที)

"นั่นไง ยัยแก้วมาแล้ว" (ขนมจีนที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแก้ว)

"แก้ววววว..... (เฟย์ที่เห็นแก้วเดินเข้าถึงกับวิ่งเข้าไปกอด แล้วร้องไห้ออกมาทันที) แก้ว  เฟย์ทรมานเหลือเกิน เขื่อนเค้าไม่รักเฟย์แล้ว ไม่รักแล้ว ฮืออออออ "

"รักสิ เขื่อนรักเฟย์มากนะ เฟย์ต้องเข้มแข็งสิ ค่อยๆคุยกันนะ" (แก้วพยามยามปลอบใจเฟย์เท่าที่จะทำได้)

"ไม่มีอีกแล้ว เฟย์ทำกับเขื่อนขนาดนั้น ไม่มีแล้ว ฮืออออ"

"ใจเย็นๆก่อนะ"

"เขื่อนเค้าคงเกลียดเฟย์ไปแล้ว เกลียดแล้ว......"

"ไม่หรอก เขื่อนมันรักเฟย์อย่างกับอะไร มันจะเกลียดเฟย์ทำไม เชื่อแก้วนะ แล้วเฟย์ต้องหัดใจเย็นบ้างมีอะไรก็ค่อยคุยค่อยว่ากันนะ"

"ใช่ แกก็หัดระงับอารมร์ทีแสนจะใจร้อนของแกไว้ซะบ้าง ฉันเข้าใจแกนะ ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงจะทำแบบแก แต่นี่มันเกินไปนะ" (มิล่าที่นั่งเงียบอยู่นานก็พูดขึ้น)

"ฉันขอโทษ"

"แกไม่ต้องมาขอโทษพวกฉันหรอก ฉันว่าคำที่แกจะมาพูดว่าขอโทษ ไปปรับความเข้าใจจะดีซะกว่า" (มิล่ายังไม่จบ)

"ฉันไม่กล้า ฉันกลัวว่าเค้าจะเกลียดฉันไปมากกว่านี้"

"นี่ไง ก็มัวแต่พูดแบบนี้แล้วเมื่อไหน่พวกแกจะดีกันซะที" (มิล่าร่ายซะยาว)

"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเฟย์ยังไม่พร้อมเอาไว้ให้อารมณ์ดีขึ้นก่อนค่อยคุยกันก็ได้ โอเคมั้ย (เฟย์ไม่ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้าให้แก้ว) งั้นกลับบ้านกันนะ"

"แก้วจะกลับยังไงหรอ" (แก้วจะกลับยังไงหรอ)

"อ๋อ เดี๋ยวแก้วกลับแท็กซี่หน่ะ"

"บ้าไปแล้วแก้ว ดึกขนาดนี้แก้วจะกลับแท็กซี่ได้ยังไง ไม่เอาฟางไม่ให้กลับ" (ฟางโวยวายเพราะเป็นห่วงเพื่อนสาวเนื่องจากสมัยนี้สังคมมันเปลี่ยนไปมากไม่เหมือนแต่ก่อน)

"อ้าว ถ้าไม่ให้แก้วกลับแท็กซี่แล้วจะให้แก้วกลับยังไงหล่ะ"

" ให้โทโมะไปสิสิ จะได้ปลอดภัย" (ขนมจียพูดขึ้น)

" โฮ ไม่เอาหรอก แก้วไม่อยากรบกวน มันคงไม่เป็นไรหรอก คิดมากไปได้"

"ไม่เอา แก้วให้โทโมะไปส่งนะ นะ" (เฟย์บอกแก้ว)

"ไม่เอา" (แก้วยืนกรานว่าจะไม่ให้โทโมะไปส่ง)

"ยัยแก้วบ้า!" (ฟางเอ้ดแก้ว)

"อ้าว ว่าแก้วทำไมอ่ะ"

"ก็ฟางบอกแล้วไง ว่าให้โทโมะไปส่งงงงงงงง"

"อ้าว ๆ ทะเลาะกันเอง แก้วฉันว่าให้โทโมะไปส่งเถอะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก ถ้าแกเกรงใจงั้นก็แสดงว่าแกชอบโทโมะ จบมั้ย!"(มิล่าพูดอย่างง่ายๆ)

"บ้าหรอ มิล่า ชอบเชิบอะไร อย่ามามั่วนะ"

"งั้นแกก็ให้เค้าไปส่งซิ เรื่องมันจะได้จบๆ" (มิล่ายังไม่จบ)

"แล้วเฟย์หล่ะ" (แก้วมองไปที่เฟย์)

"ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวฟางกับป๊อบจะไปส่งเอง ส่วนแก้วก็ให้โทโมะไปส่ง อย่าดื้อ " (ฟางเน้นคำว่า ดื้อ)

"ก็ได้"

"ฟางครับ กลับยังครับดึกแล้วนะ" (ป๊อบที่คุยกับเพื่อนๆอยู่ข้างนอกก็เดินเข้ามาถามแฟนสาว)

"อ๋อ กลับค่ะป๊อบไปส่งเฟย์ด้วยนะ" (ฟางบอกป๊อบ)

"อ่อ ครับ"

" เอ่อ โทโมะ ฟางรบกวนให้โทโมะไปส่งแก้วได้มั้ย" (ฟางหันไปบอกโทโมะ)

"อืม ได้สิ"

"เออ แล้วเขื่อนหล่ะเป็นยังไงบ้างค่ะ" (แก้วถามโทโมะ)

"อ๋อก็ยังเศร้าๆอยู่ครับ คืนนี้กะว่าจะให้นอนที่นี่" (โทโมะบอกแก้วกะเพื่อนๆ)

"อ่อค่ะ แก้วฝากด้วยนะค่ะ" (แก้วบอกแล้วยิ้ให้โทโมะ)

"ไม่เป็นไรครับ แล้วจะกลับเลยมั้ยครับ"

" อ่อ ค่ะ "

"ฟาง เฟย์ มิล่ายัยหนมแก้วกลับก่อนนะ"

"จร้า กลับดีๆนะ" (ขนมจีนบอกแก้ว)

"ป่ะ เฟย์ " (ฟางเอ่ยบอกเฟย์ จากนั้นฟาง ป๊อปปี้ แก้ว โทโมะและเฟย์ก็เดินออกไปในขณะที่เดินออกมาทั้งเฟย์และเพื่อนๆก็มองไปเห็นเขื่อนที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ เฟย์เห็นดังนั้นจึงร้องไห้ออกมาทันทีแต่ก็ต้องเก็บอาการไว้เพราะไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วง ส่วนขนมจีนและจงเบกับขนมจีนก็พักอยู่ที่บ้านโทโมะ)