แอบมีเธออยู่ในใจ TK
29)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากกลับมาจากการทำงานที่เชียงใหม่ก็เป็นวันหยุด โทโมะจึงชวนแก้วไปเดินเล่นที่ห้าง ทานอาหาร และเที่ยวตามประสาค่รัก
“ พี่ไม่กลัวเป็นข่าวเหรอ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มเมื่อเดินเข้ามาในห้าง
“ พี่ไม่กลัว แก้วล่ะรังเกียจที่จะเป็นข่าวกับพี่หรือเปล่า”
“ ไม่ค่ะ แก้วไม่เคยรังเกียจพี่” คำพูดของหญิงสาวทำให้โทโมะนั้นยิ้มออกมา ทั้งสองเดินจับมือเข้ามาในห้างแล้วเดินซื้อของไปเรื่อยๆ ทั้งสนุกกับการมาเที่ยววันนี้โดยลืมไปว่าตัวเองนั้นเป็นนักร้องหนุ่ม แต่ถ้าเป็นข่าวเขาก็ยินดี เพราะเขารักหญิงสาวข้างกายมาก
“ หิวอ่ะ ไปกินข้าวกัน” แก้วเอ่ยบอกพร้อมยกมือลูบท้องตัวเอง
“ ตามใจแก้วสิ” โทโมะบอกแล้วโอบเอวแฟนสาวเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่นก่อนจะสั่งอาหาร
“ ถ่ายรูปกันป่ะ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม โทโมะคว้ามือถือหญิงสาวมาก่อนจะกดถ่ายรูปคู่ตัวเองกับหญิงสาว ก่อนที่ทั้งสองจะถ่ายรูปคู่แบบคนรักอีกหลายรูป และสลับกันถ่ายรูปเดี่ยวบ้าง
“ พอเถอะ แก้วหิวแล้ว กินกันดีกว่าค่ะ” แก้วบอกแล้วดึงมือถือจากชายหนุ่มาเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะลงมือทาน
“ อ่ะ” แก้วบอกแล้วคีบซูชิหน้าปลาหมึกไปตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม โทโมะไม่ต้องกลับอ้าปากรอ แก้วจึงป้อนชายหนุ่มนั้นไป ทั้งสองนั่งทานอาหารโดยคนที่เดินไปผ่านไปผ่านมาก็ยิ้มให้กับความน่ารักของคนทั้งคู่ บางคนที่เป็นแฟนคลับของโทโมะก็เดินผ่านก่อนจะแอบถ่ายรูปเก็บเอาไว้
“ ไปไหนต่อดี” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว เพราะวันนี้เขาตามใจหญิงสาว
“ ไม่รู้สิ”
“ เย็นนี้ไปทานข้าวบ้านพี่นะ ป๊ากับม๊าคิดถึงแก้วมากกว่าพี่อีก” โทโมะบอกก่อนจะเอื้อมมือมาบีบจมูกของหญิงสาวที่เดินอยู่ข้างๆ
“ งั้นไปซื้อขนมไปฝากป๊าม๊าของพี่กับ” แก้วเอ่ยบอกแล้วพาชายหนุ่มาซื้อขนมที่ร้านชื่อดังแห่งหนึ่งก่อนจะเลือกขนมที่อร่อยใส่ตะกร้าแล้วเดินไปคิดเงิน
“ ทำไมซื้อเยอะจัง”
“ ก็นั้นนี้ซื้อไปฝากที่บ้านพี่ ส่วนอันนี้แก้วซื้อเก็บไว้ให้พี่ชายสุดที่รักทานไงค่ะ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะจ่ายเงิน
“ แล้วของพี่อ่ะ น้อยใจนะเนี่ย”
“ แก้วซื้อมาให้แล้วค่ะ อย่างอนเลยนะ” แก้วบอกก่อนจะเอื้อมมือมาบีบแก้มของชายหนุ่ม
“ จริงเหรอ” โทโมะถามด้วยรอยยิ้ม
“ แก้วก็ซื้อเตรียมให้พี่ตลอดยังไม่รู้อีกเหรอค่ะ” แก้วบอกแล้วส่งยิ้มมาให้ชายหนุ่ม โทโมะยิ้มตอบก่อนจะเอาของในมือหญิงสาวมาถือก่อนที่อีกมือจะจับแล้วเดินไปอย่างมีความสุข ไม่นานทั้งสองก็มาถึงบ้านของโทโมะ
“ อ้าวหนูแก้ว ป๊ากับม๊ากำลังคิดถึงอยู่พอดีเลย” ป๊าของชายหนุ่มเอ่ยกอดหญิงสาวที่เดินเข้ามา
“ ป๊าครับ ของผมครับ” โทโมะเอ่ยบอกป๊าตัวเอง
“ รู้แล้วนะ ป๊ากับม๊าก็รักหนูแก้ววเหมือนกันนะ” ม๊าเอ่ยบอกลูกชายก่อนจะพาเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น
“ แก้วซื้อขนมมาฝากป๊ากับม๊าและพี่ๆ ด้วยนะค่ะ” แก้วเอ่ยบอกพร้อมเอาถุงขนมใบใหญ่วางไว้บนโต๊ะ
“ น่ารักจริงๆ เลย เย็นนี้อยู่ทานข้าวด้วยกันนะ”
“ ได้สิค่ะ”
“ งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ” โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นไปบนบ้าน แก้วจึงนั่งคุยอยู่กับพ่อแม่ของชายหนุ่มก่อนจะมานั่งทานข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา
วันต่อมาก็มีข่าวลงมาโทโมะควงสาวเข้าบ้าน ชายหนุ่มเองก็ไม่ตกใจเพราะคิดว่าจะต้องมีข่าวแบบนี้ออกมา
“ ตกลงแกชอบน้องข้าจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย” ป๊อบปี้เอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
“ ใช่”
“ แล้วจะเปิดตัวไหมเนี่ย” เคนตะเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ เปิดอ่ะเปิดแน่” โทโมะเอ่ยบอกยิ้มๆ
“ เมื่อไร” จงเบถามขึ้นมาอีกคน
“ ไม่บอก รอดูกันไป” โทโมะพูดจบก่อนจะเดินออกไป วันนี้พวกเรามีงานที่หน้าห้างแห่งหนึ่ง ทั้งหมดจึงมาเตรียมตัวที่จะขึ้นรถตู้ไป
“ เฮ้ย! ไอ้โทโมะมันหายไปไหนเนี่ย” ป๊อบปี้เอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ มาแล้วมาแล้ว” โทโมะบอกแล้ววิ่งออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ ไปไหนมาว่ะ” เขื่อนเอ่ยถาม
“ ไปหาเฮียมา”
“ มีเรื่องอะไรเหรอ” จงเบเอ่ยถามด้วยความอยากรู้
“ ไปเถอะ เดี๋ยวจะสาย” โทโมะไม่ตอบเอาแต่ขึ้นรถตู้ไปนั่งหลังสุดก่อนจะคว้าไอพอดมาเสียบหูทั้งสองข้าง ก่อนจะนั่งยิ้มวันนี้เขาโทรตามหญิงสาวมาเพราะเขากับหญิงสาวตกลงคุยกันแล้วว่าจะเปิดตัว เขาได้คุยกับหญิงสาวเมื่อวานหลังทานข้าวเสร็จเขามาส่งที่บ้าน
‘ แก้ว จะว่ายังไงถ้าพี่จะเปิดตัวแก้วซะที’ โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวเมื่อเขามาส่งเธอที่หน้าบ้าน และยังไม่ยอมปล่อยให้เธอลงจากรถ
‘ พี่แน่ใจแล้วเหรอ’ แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
‘ พี่แน่ใจที่สุด แล้วแก้วอ่ะรังเกียจพี่ไหม’ โทโมะบอกแล้วเอื้อมมือมากุมมือหญิงสาวไว้
‘ ไม่ แก้วไม่เลยรังเกียจพี่เลย ถ้าพี่มั่นใจแก้วก็โอเคค่ะ’ แก้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
‘ ขอบคุณนะครับ พี่จะได้สบายใจว่าแก้วคือแฟนพี่ พี่รักแก้วนะครับ’ โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
‘ แก้วก็รักพี่ค่ะ’ แก้วเอ่ยบอก โทโมะจึงดึงหญิงสาวเข้ามาหอมแก้ม
‘ แก้วเข้าบ้านดีกว่าค่ะ ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ’ แก้วดันตัวชายหนุ่มออกอย่างเขิลอาย
‘ ฝันดีนะครับ’
‘ ฝันดีเช่นกันค่ะ’ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรโทโมะก็เอาแต่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว
“ ไอ้โมะ ไอ้โมะ” เพื่อนตามเรียกเพื่อนหนุ่มที่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว
“ อะไรว่ะ เสียงซะเสียงดังเชียว”
“ ถึงแล้ว ลงมาได้แล้ว” เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มก่อนจะเดินนำลงไป
“ เป็นอะไรว่ะ เห็นนั่งยิ้มอยู่คนเดียว” เขื่อนเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ ไม่บอก” โทโมะบอกแล้วเดินไป ส่วนเพื่อนๆ มองชายหนุ่มก่อนที่จะเดินตามมา
~~ อัพให้แล้วนะ เม้น เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ~~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ