แอบมีเธออยู่ในใจ TK

       แก้วที่วิ่งออกมาทั้งน้ำตาก็มาเจอแฟนคลับของวงเคโอติครออยู่หน้าบริษัทเธอจึงหยุดแล้วเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกไปอย่างเงียบๆ

     " พี่แก้วค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ" แฟนคลับคนหนึ่งเอ่ยถามหญิงสาว

     " ป่าวจ๊ะ มาหาพี่ๆ เคโอติคเหรอ" แก้วเอ่ยถามกลับพร้อมฝืนยิ้มให้น้องๆ แฟนคลับ

     " ค่ะ แล้วพี่ๆ เขามีงานที่ไหนป่ะค่ะ"

     " แก้วรอด้วย" ป๊อบปี้วิ่งตามน้องสาวออกมา และก็ตามด้วยเพื่อนๆ ทั้งวง  แก้วพยายามยืนใกล้พี่ชายและเพื่อนสาว  และก็ไม่มองหน้าชายหนุ่มคนที่ทำให้เธอนั้นเสียน้ำตา

      " พี่ป๊อบ น้องเขาถามว่าพี่มีงานที่ไหนหรือเปล่า" แก้วเอ่ยถามพี่ชาย

      " วันนี้พี่ไม่มีงานนะครับ" ป๊อบปี้บอกแล้วรับถุงขนมมาจากแฟนคลับ

      " พี่โทโมะค่ะ ฝากให้พี่แก้วหน่อยได้ไหมค่ะ" แฟนคลับที่ยืนอยู่ข้างๆ โทโมะเอ่ยบอกพร้อมส่งถุงขนมมาให้ชายหนุ่ม

      " ได้ครับ" โทโมะบอกแล้วรับถุงขนมมา แต่ยังไม่ให้หญิงสาว  จนกระทั่งแยกเดินมาที่รถเพื่อจะกลับบ้าน

      " ขึ้นรถ มีเรื่องต้องคุยกัน" โทโมะสั่งเสียงเข้มแล้วเปิดประตูให้หญิงสาว

      " ไม่ขึ้น แก้วจะกลับบ้าน" แก้วบอกแล้วจะเดินไปยังรถพี่ชาย

      " พี่บอกให้ขึ้นไงเล่า" โทโมะพูดเสียงดังก่อนจะลากแก้วเข้าไปนั่งในรถ

      " เบาๆ หน่อยดิ  เดี๋ยวน้องข้าก็ช้ำหมดพอดี" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม

      " มืดๆ จะไปส่งที่บ้าน" โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นรถและขับออกไปทันที

       ระหว่างทางโทโมะขับรถออกมา  แก้วเอาแต่เงียบและทำเป็นแกล้งหลับ  โทโมะขับรถไปก็คอยชำเลืองมองหญฺงสาวมาตลอดจนถึงบ้านของชายหนุ่ม

     " แก้ว ตื่นได้แล้ว" โทโมะกระซิบที่ข้างหูหญิงสาว

     " อืม" แก้วลืมตามาแล้วมองไปรอบๆ ก่อนที่ริมฝีปากจะมาโดนแก้มนุ่มๆ ของชายหนุ่ม

      " อยากหอมแก้มพี่ก็ไม่บอก" โทโมะเอ่ยบอก  แก้วหน้าแดงก่อนจะเดินลงจากรถไป

      " นี้ไม่ใช่บ้านแก้วนิ  พี่พาแก้วมาทำไม" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินตามลงมา

      " ก็พี่ไม่ได้บอกนิว่าพี่จะพาแก้วกลับบ้าน" โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเข้ามาในบ้าน

      " หวัดดีค่ะคุณลุง คุณป้า" แก้วยกมือไหว้พ่อแม่ของชายหนุ่ม

      " หวัดดีจร้า  ว่าแต่ทำไมหนูทำหน้าแบบนั้นล่ะ" มารดาของโทโมะเอ่ยถามหญิงสาว

      " ก็พี่เขา.." โทโมะปิดปากหญฺงสาวเอาไว้  ถ้าพูดว่าเขาเป็นพามาโดยไม่ยอมไปส่งหญฺงสาวที่บ้าน  มีหวังเขาโดนพ่อแม่ดุเอาแน่ๆ

      " น้องเขาแวะมาเอาหนังสือนะครับแม่  เดี๋ยวผมพาน้องไปเอาหนังสือก่อนจะครับ" โทโมะบอกแล้วลากหญิงสาวขึ้นมาบนห้องนอนและล็อคทันที

      " ปิดปากแก้วทำไมเนี่ย" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างโมโห

      " ก็ถ้าแก้วบอกว่าพี่ไม่ยอมพาไปส่งบ้าน  พี่ก็โดนพ่อแม่พี่ดุเอาน่าสิ"

      " โดนไปสิ ก็พี่ไปพาแก้วไปส่งเอง" แก้วบอกแล้วเดินไปบนปลายเตียงของชายหนุ่ม

       " มาเคลียร์กันก่อน"

       " เคลียร์อะไร"

       " วันนี้พี่ไปกับเพื่อนจริงๆ ที่เขาหอมแก้มเพระเขาเป็นลูกครึ่งฝรั่งเลยมีธรรมเนียมแบบนั้น"

       " บอกแก้วทำไม" แก้วถามอย่างงอนๆ

       " ก็แก้วเข้าใจพี่ผิดนิคร้าบ" โทโมะบอกแล้วกอดเอวแฟนสาวไว้

       " ปล่อยเลย เดี๋ยวใครมาเห็น" แก้วดุชายหนุ่มพร้อมตีเข้ามามือที่กอดเอวเอาไว้

       " พี่ขอเถอะนะ  พี่ไม่เคยอยู่กับแก้วแบบนี้เลยนะ" โทโมะบอกแล้วเอาแก้มมาคลอเคลียที่ซอกคอของหญิงสาว

       " ไม่เล่นนะพี่โมะ"

       " ไม่เล่น พี่เอาจริง"

       " ไม่เอา ไม่งั้นแก้วโกรธนะ" แก้วบอกทำให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำ

       " นอนเป็นเพื่อนหน่อยนะครับคนดี" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวขึ้นมานอนบนเตียงแล้วกอดหญิงสาวแล้วหลับไป  แก้วมองชายหนุ่มที่นอนหลับแล้วยิ้มก่อนจะหลับตาลงตาไปบ้าง

       โทโมะตื่นขึ้นมาในตอนเย็นเห็นหญิงสาวนอนอยู่ข้างกายเขาก็ยิ้มให้  ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ เพื่อชิมความหวานจากปากของหญิงสาว  เมื่อปากทั้งสองสัมผัสกันทำให้คนร่างบางรู้สึกตัวและลืมตาขึ้นมา

      " อือ" แก้วพยายามดันชายหนุ่มออก แต่กลัลจูบตอบเขาไปแบบนี้ หน้าอายจริงๆ เลยยัยแก้ว

      " หวานจังเลย แฟนใครเอย" โทโมะถอนปากออกจากหญิงสาวแล้วมองคนตัวเล็กที่หน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ

      " เอ่อ กลับบ้านได้ยัง" แก้วถามพร้อมลุกขึ้นมานั่ง

      " ไม่กลับได้ป่ะครับ" โทโมะบอกแล้วรวบเอวแฟนสาวมากอด  ก่อนจะซุกใบหน้าลงกับซอกคอขาวๆ ของหญิงสาว   แค่นั้นมันก็ทำให้แก้วรู้สึกเสียวและก็จักจี๊แล้ว

      " ไม่เอา"

      " น่านะ"

      " งั้นไม่ไปหาที่บริษัทอีกนะ หรือจะไปทานข้าวกับคุณป๊อบดี" แก้วเอ่ยบอก  ทำให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำและมองหน้าหญิงสาวอย่างงอนๆ

      " ลองไปทานข้าวกับคุณป๊อบสิ  เจอดีแน่"

      " งั้นก็พาแก้วไปส่งบ้านได้แล้ว" และทั้งสองก็เดินจับมือลงมาข้างล่าง

      " หนูกลับก่อนนะค่ะคุณลุง คุณป้า" แก้วยกมือไหว้มบิดามารดาของชายหนุ่ม

      " เรียกป๊ากับม๊าได้แล้วแก้ว" เคนจิเอ่ยแซวหญิงสาว

      " ใช่ๆ ป๊าเห็นด้วยนะ" พ่อของโทโมะบอกแล้วยิ้มให้กับหญิงสาวและก็ลูกชายคนเล็ก

       " งั้นผมไปส่งน้องก่อนนะครับ" โทโมะบอกแล้วเดินออกไปทันที แก้วยิ้มให้พ่อ แม่ และพี่ชายของชายหนุ่มก่อนจะถูกจับมือเดินออกมา

       " ท่าทางจะเป้ฯคนโปรดแทนพี่ซะแล้วมั้ง" โทโมะบอกเมื่อเข้ามานั่งบนรถ

       " คนน่ารัก ใครๆ ก็ต้องมาหลงรักเป็นธรรมดา"

       " ไม่ต้องทำให้คนอื่นหลงรักได้ไหม  ทำให้พี่หลงรักคนเดียวก็พอ" โทโมะบอกแล้วขับรถมาหญฺงสาวมาทานข้าวที่ห้างก่อนจะพากลับมาส่งบ้านอย่างปลอดภัย

       " ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่ขับรถมาจอดหน้าบ้าน

       " ครับ ขอรางวัลที่พี่มาส่งหน่อยสิ"

       " วันนี้พี่ฉวยโอกาสกับแก้วไปหลายรอบแล้วนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

       " เอาแบบน้องแก้วเต็มใจสิ  ไม่ใช่ให้พี่เริ่มก่อน" โทโมะบอกหญิงสาว

       " เอาแก้มมาสิ" แก้วบอก ชาหยนุ่มจึงหันแก้มมา  เมื่อแก้วกำลลังจะหอมแก้มโทโมะก็หันหน้ามา  ทำให้ปากทั้งสองโดนกันพอดี

       " พี่โมะ พรุ่งนี้แก้วไม่ไปบริษัทนะ" แก้วบอกแล้วเดินลงจากรถไปทันที  โทโมะมองตามอย่างเสียดาย  แต่เขาก็รู้ว่ายังไงพรุ่งนี้แก้วก็ต้องไป  เพระเป็นแบบนี้มาหลายรอบแล้ว  โทโมะมองตามก่อนจะขับรถกลับบ้าน

 ++ อัพแล้วนะ ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า เม้น เม้น โหวต โหวต ให้บางนะจ๊ะ ++