กำกับรักนายเย็นชาและสาวจอมวุ่น

ภายในรถบ้าน . . .

แก้ว: โอ๊ยเจ็บๆ เบาหน่อยสิฮะ!(หญิงสาวทำหน้าค้อนใส่ชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังจับดูแผลที่เท้าของหญิงสาว)

โทโมะ: มือฉันเบากว่าเธอแล้วกัน ทำไมอุบัติเหตุต้องเกิดที่เท้าตลอดเลย เฮ้อ~

แก้ว: ทำไมล่ะ?! โว้ยยย เจ็บๆๆ อย่ามาจับเท้าฉันนะ

โทโมะ: ทำไมจะจับไม่ได้ เคยจับมากกว่านี้นี่...หึหึ

เขื่อน: โหยๆๆ จับอะไรกันๆ กิ๊วๆ~ (ชายหนุ่มหน้าทะเล้นได้แซวเพื่อนทั้งสองจนฝ่ายหญิงเริ่มหน้าแดง)

แก้ว: พะ พูดบ้าอะไร -///-

โทโมะ: ตอนอุ้มจะจับอะไรมากกว่าเท้าไหมละ? ฮึฮึ

แก้ว: ...

'ไอบ้า  มาขำฉันทำไมละ ก็นายนั่นแหละพูดให้คิด'

โทโมะ: เหม่ออะไรอีกล่ะยัยตัวแสบ ไม่เจ็บแผลแล้วหรอ? จะใส่แอลกอฮอลล์แลวนะ

แก้ว: ฮะ เฮ้ยย! แสบบบบบบ (หญิงสาวได้สติกลับคืนมาก็ไม่ทนห้ามชายหนุมใส่แอลกอฮอลล์ซะแล้ว)

เฟย์: โทโมะมาไปเปล่า? ยัยแก้วเพื่อนฉันแสบน้ำตาเล็ดแล้วเนี่ย..

โทโมะ: แสบสิดี เชื้อโรคจะได้ไม่มีในแผล

แก้ว: โรคจิตอ่ะ T^T แสบๆ เบาเบ๊าา!

พิม: อย่าว่าพี่โทโมะโรคจิตนะยัยแแก้ว!!

แก้ว: โอ๊ยย เห็นคนแสบแผลน้ำตาจะเล็ดแล้วอมยิ้มให้เนี่ยนะ เรียกว่าไม่โรคจิต!

พิม: ฮึ่ยยยย!

เขื่อน: เฟย์คร๊าบบ อยู่บนเรือแล้วเราลงไปดูทะเลซะหน่อยดีไหม ไอป๊อปกับฟางเขาลงไปหาเสบียงมาเพิ่ม :]

เฟย์: เอางั้นหรอ...โอเคๆ พิมมากับเราด้วยให้เขาอยู่สองต่อสอง โทโมะฝากยัยแก้วด้วยนะ(หญิงสาวพูดจบก็จับหญิงสาวที่นังอยู่ลากลงไปจากรถ)

พิม: ไม่เอา ไม่อ๊าวววว(หญิงสาวห้ามคนที่ตอนนี้ลากเธอแต่ก็ไม่สามารถหยุดเธอได้)

โทโมะ: อืมๆ(ชายหนุ่มตอบรับและลงมือใส่ยาให้แผลของสาวร่างบางอย่างเบามือที่สุด เพื่อไม่ให้หญิงสาวเจ็บแผล)

แก้ว: . . . (หญิงสาวไม่เอ่ยปากพูดแต่มองใบหน้าของชายหนุ่มที่ตั้งใจทำแผลให้เธอ)

'ตึกตัก ตึกตัก ทำไมใจราเต้นแรงอย่างนี้ละ ไม่ได้ๆ >///<'

โทโมะ: อ่ะเสร็จแล้วพันแผลให้ด้วยนะ

แก้ว: โอ๊ะ! หรอขอบใจนายมากนะ . . .!! (สาวร่างบางก้มหนาดูแผลที่ชายหนุ่มพันให้และชายหนุ่มก็เงยหน้าข้นมาเพื่อจะนำกล่องพยาบาลไปเก็บ ทั้งสองคนจมูกชนกันและมีใบหน้าห่างกันไม่ถึงนิ้ว) อ่ะ เอ่ออ ฉันขอโทษไม่รู้ว่านายจะ....เงยขึ้นมา(หญิงสาวผละหน้าออกขากชายหนุ่มทันทีและมีใบหน้าที่ร้อนผ่าว)

โทโมะ: ฮึ...ทำไม? ถ้ารูว่าฉันจะเงยขึ้นมาเธอก็จะไม่เงยใชไหม? รังเกียจฉันนักหรอ?

แก้ว: ปะ ปะ เปล่านะ! ฉันไม่ได้รังเกียจนายนะ!

'ฉันไม่อยากให้หัวใจฉันเต้นแรงอย่างนี้ตั้งหากเล่า -///-'

โทโมะ: ของอย่างนี้ต้องพิสูจน์...หึ (ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีเลศนัย)

แก้ว: ทะ ทำบ้าอะไรโทโมะ! นายกินยาลืมเขย่าขวดหรือไง!? ระ หรือว่านายไปกินอะไรผิดสำแดง?! (ชายหนุ่มเริ่มโน้มใบหน้าเข้าหาหญิงสาวเรื่อยๆ เข้ามาเรื่อยๆ จนได้ยินลมหายใจของกันและกัน สาวร่างบางไม่มีทางหนีเพราะมีแขนที่แข็งแรงของชายหนุ่มยันเบาะเอาไว้สองข้าง) ทะ โทโมะ...อย่านะ

โทโมะ: ฮึ ทำไมละ? ไหนไม่รังเกียจฉันไงก็ต้องพิสูจน์ ฮึ 

แก้ว: กะ ก็ ทดสอบอย่างอื่นก็ได้นี้นา แถมถ้าแฟนนายรู้เข้าเขาจะโกรธเอานะ

โทโมะ: ฉันไม่ได้รักพิมซะหน่อย ฉันรักคนแถวๆนี้...(ชายหน่มไม่พูดต่อพร้อมโน้มใบหน้าเข้าหาหญิงสาวใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนริมฝีปากจะแตะกัน)

ปึง!!!

เขื่อน: โอ้ แม่ เจ้า! ขอโทษว่ะมาผิดจังหวะ :P 

แก้ว: เอ่อ.. (หญิงสาวพูดพร้อมกับผลักตัวชายหนุ่มที่ตอนนี้คร่อมเธออยู่ออกห่างงจากตัว) เขื่อนมาทำอะไรหรอ?

เขื่อน: ลืมโทรศัพท์ไว้ในรถอ่ะ และก็มาเจอช็อตเด็ดเมื่อกี้ . . . อิอิ

โทโมะ: รีบมาเอาสิ (ชายหนุ่มทำหน้าเซงๆก่อนจะเดินมานั่งประจำที่เดิม)

เขื่อน: มาทำหน้าเสียดงเสียดาย แหนะๆ เขาให้ทำแผลนะโว้ยย มาทำเกินคำสั่งเฟย์กับฟาง โปรโมชั่นแถมรึไงว้ะ

แก้ว: อะ เอ่อ ฉันไปเข้าห้องน้ำนะ -////-

'ให้ตายเหอะ! เขาเป็นอะไรของเขา -///-'

โทโมะ: ฮึ... (ชายหนุ่มไม่พูดอะไรต่อได้แต่เพียงยิ้มกับตัวเอง)

......................................................................................................................................

ยูฮู้~ จบไปอีกตอนแล้ววว \(^[]^)/

ไรเตอร์นั่งพิมพ์ไปอดอมยิ้มเล็กๆไม่ได้ ฮ่าๆๆ หวังว่ารีดเดอร์คงชอบน้าา

และอยากถามว่ารีดเดอร์ทั้งหลายอยากให้มี nc กันหรือเปล่า >[++]<

อยากให้มีก็จะพยายามแต่งนะจ้ะ อย่าลืมเม้นกันละ บ๊ายบายเจอกันตอนหน้า