แหกกฎรักของยัยนางแบบเจ้าชู้!!~

ตอนที่7 The Brutal work

ณ ที่บ้าน

ปัง!! เสียงปิดประตูเสียงดังเรียดความสนใจในบ้านอันกว้างใหญ่ของนางแบบสุดสวยก่อนที่เธอจะก้าวขาอันเรียวยาว

พร้อมจะเข้าบ้านแต่มีบางอย่างกระชากเธอ

หมับ!!  มือหนากระชากเธอจนเธอกระแทกกับอกซิกแพ็ก

แก้วใจ:ปล่อยฉันนะ!!

โทโมะ:ฉันเอง

พลั่ก!! แก้วผลักโทโมะก่อนจะถอยหลังห่างออกไป

โทโมะ:ทำไม? ถ้าเป็นไอ้ป๊อปปี้ลูกหมานั้นจะปล่อยให้่้เกิดใช่มั๊ย?

แก้วใจ:ใช่!! มันคือชีวิตของฉันนายไม่เกี่ยวนะ!!

แก้วพูดก่อนจะเดินหนีแต่โทโมะกระชากเข้ามาจูบแก้ว

พลั่กๆ!! แก้วฟาดหลังโทโมะ ทั้งจิก ทั้งทุบ

แก้วใจ:อ้อยอ๊านนนนนนนนนน(ปล่อยฉ๊านนนนนน)

โทโมะไม่สนใจจูบแก้วบดขยี้ต่อไปเมื่อโทโมะพอใจจึงถอนจูบ

เพี๊ยะๆๆๆ!! แก้วตบหน้าโทโมะหลายครั้งสุดแรงเกิด

แก้วใจ:ไอ้เด็กบ้า!! ไอ้ผู้ชายเฮงซวยเอ๊ย!!

แก้วพูดก่อนจะวิ่งหนีไปเข้าบ้าน

ณ ในบ้าน

แม่บ้าน:คุณหนูกลับมาบ้านแล้วหรอคะ^^

แก้วใจ:อืม พ่อแม่ส่งข่าวมาบ้างไหม?

แม่บ้าน:ไม่คะ

แก้วใจ:อืม งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ

ว่าแล้วร่างสูงบางก็เดินขึ้นบ้านไปอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะลงไปแช่อ้างในที่มีฟองทั้งสีเขียว สีแดง และหลากสีกลิ่น

หอมกรุ่นทำให้ผ่อนคลายแก้วนึกถึงเรื่องต่างๆและเรื่อแต่งงานที่เธอตอบไป ทำไมกันนะถ้าเธอแต่งงานกับป๊อปปี้

เธอจะสามารถหยุดที่เขาได้ไหมถ้าไม่ได้เธอก็หย่า

แก้วใจ:เฮ้อ เหนื่อยชะมัดเลย ดีนี่TT^TT

เธอพูดพลางเช็ดผมตัวเอง

แม่บ้าน:คุณหนูก็พักมั้งก็ได้นะคะ

แก้วใจ:ไม่ได้หรอกฉันมีตัวแข่งเข้ามาฉันจะอยู่เฉยไม่ได้หรอก ดีนี่

แก้วพูดกับแม่บ้านก่อนจะดื่นนมอุ่นๆที่เธอชงให้

แม่บ้าน:คุณหนูก็ดื้อจังเลยนะคะ ถ้าคุณหนูเป็นอะไรฉันจะทำยังไงคะ?

แม่บ้านถามด้วยความเป็นห่วง

แก้วใจ:ไม่เห็นเป็นไรนี่^^ บ้านนี้ฉันยกให้เธอก็ได้นะดีนี่่ ฉันตังฉันได้อย่างสบายฉันมีเป็นหมื่นล้าน

แก้วพูดพลางอมยิ้มให้กับแม่บ้านที่ดูแลเธอมาตลอดเธอจะใจดีแค่กับเธอคนนี้คนเดียว

แม่บ้าน:ไม่เอาหรอกคะดิฉันไม่อยากทำแบบนั้นดีฉันอยากให้คุณหนูอยู่กับฉันนะคะ^^

แก้วใจ:ดีนี่  เลิกอ่อนแอได้แล้วนะไม่มีฉันก็อยู่ได้น่า

แก้วพูดพลางลงตัวนอนกับเตียงอันกว้างขว้างแอร์เย็นๆกับกลิ่นหอมๆของดอกมะลิทำให้เธอผล็อยหลับไป

แม่บ้าน:ยังไงคุณหนูก็เป็นคนที่ฉันหวังที่สุดนะคะคุณหนูจะเป็นอะไรไม่ได้หลอกฉันสงสารคุณหนูเหลือเกินที่รอ

คุณท่านมานานแสนนาน

แม่บ้านพึมพำพลางยกร่างบางให้นอนดีๆก่อนจะเก็บแก้วนมแล้วปิดไฟให้แก้วนอนหลับ

เช้ารุ่งขึ้น

~อยากรู้ว่ารังเกียจกันไหม~~

แก้วใจ:ฮัลโหล

เสียงงัวเงียรับโทรศัพท์อย่างหงุดหงิด

((ตายละรีบตื่นซิคะ!! วันนี้่มีคิวยาวเลยนะคะ กว่าจะกลับบ้านก็ตี2นะคะวันนี้!!))

แก้วใจ:ฉันรู้แล้วน่าผู้จัดการส่วนตัวเด๊วฉันไปเองละไม่ต้องพูดมาก

แก้วตัดบทก่อนจะเดินเข้ามาในห้องน้ำแช่น้ำกลิ่นแอปเปิ้ลที่มีฟองหลากสีช่วยให้ผ่อนคลายที่ดีนี่แม่บ้านเตรียมให้

สาวที่อยู่ในร่างกระจกเธอทำทรผงมยกมวยขึ้นสูงอยู่กลางหัวคล้ายกับพวกเด็กุมาลี ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้ม ริมฝีปาก

สีส้มอ่อน คิ้วสีดำสนิท ตาสีฟ้าทะเลสีครามเนื่องจากใส่คอนเทคเลน แก้มถูกปัดเป็นสีแดงอมชมพู ชั้นตาถูกแต้มสี

เทาอ่อนๆประกายมุกเธอผู้นั้นอยู่ในชุดเดรสยาวแค่ขาอ่อนชุดเดรสตัวนั้นมีสีดำสนิทไม่มีลวดลายเป็นสายเดียวเกาะ

อก และใส่กางเกงขาสั้นสีดำสนิทยาวแค่ขาอ่อนเหมือนกัน ก่ิอนที่เธอจะติดต่างหูเป็นไข่มุกสีขาวาววับ

ณ สตูดีโอ

ปัง!! เสียงปิดรุแสนคุ้นเคยเรียกให้ทุกคนตกตะลึงเหมือนคุยกับลุกใหม่ของเธอที่เธอเปลี่ยนทุกวัน

แก้วใจ:สวัสดีทุกคน^^

เธอยิ้มเหมือนดวงอาทิตย์ให้ทุกคนก่อนจะเข้าไปทำงานถ่ายแบบ

ณ ห้องแต่งตัว

ผู้จัดการส่วนตัว:ว้าวสวยจังวันนี้มาลุคใหม่เหมือนเคยนะจ๊ะที่รัำก^^

ผู้จัดการส่วนตัวชื่นชมนางแบบที่เขาเรียกไว้ไม่ผิด

แก้วใจ:เอาเถอะวันนี้อยู่ดึกอีกจนได้ซินะ Make up ได้แล้วนะฉันรีบทำงานรู้สึกไม่สบายนิดหน่อย

ผู้จัดการบอกนางแบบที่อารมณ์ไม่ค่อยจะดีก่อนจะแต่งหน้าให้ผลออกมาคือตรงกระจกผู้หญิงตรงหน้า ใบหน้าที่ถูก

แต่งแต้มริมฝีปากสีชมพูอ่อน ตาสีม่วงเข้มดูลึกลับ คิ้วสีน้ำตาล แก้มถูกปัดเป็นสีแดงอ่อนๆ ชั้นตาถูกแต้มเป็นสี

น้ำเงิน และชุดที่เข้าคือชุดแส็กน่ารักสีชมพูหวานแหว๊วลายลูกหมู สั้นแค่ระดับขาอ่อนเหมือนเคยและสวมรองเท้า

ผ้าใบสีขาวสะอาด และผมเปลี่ยนสีเป็นน้ำตาลเนื่องจากถูกย้อมและดัดเป็นลอนใหญ่ที่สวยงามำร้ที่ติ

ผู้จัดการส่วนตัว:สวยมากจ้า><

ผู้จัดการส่วนตัวชมเหมือนเคยจนแก้วเบื่อก่อนจะไปห้องถ่ายแบบ

ณ ห้องถ่ายแบบ

นายโทโมะอยู่ในชุดเสื้อสีขาวบางไม่ติดกระดุมดูเท่สมารค์ เกบกางเกฟยีนขาเดฟและรองเท้าผ้าใบสีดำสนิท ทรง

ผมดูเซอร์ๆ มองแล้วก็ยังหล่อเหมือนเคย

แก้วใจ:ทำไมฉันต้องทำงานกับนายด้วยนะ

ฉันพึมพำก่อนจะเดินไป

โทโมะ:ถ่ายคู่รักน่ะ

นายโทโมะบอกเสียงราบเรียบก่อนจะเย็นชาใส่ฉันไม่เหมือนเด็กที่ฉันเคยรู้จักเหมือนเคย

แก้วใจ:อือ

ฉันตอบอย่างเบื่อๆตอนนี้ฉันอยู่ในท่าที่โทโมะอุ้มฉันแล้วเรา2 คนก็ยิ้มให้กัน เซ็ตต่อมาเราหยิกแก้มให้กันและอีก

หลายเซ็ตทีหวานจนน่าอ้วก -*-

ผู้กำกับ:เสร็จครับเมื่อเซ็ตสุดท้าย

เมื่อผู้กำกับพูดจบยัยพิมพ์ก็ออกมาในชุด-*-  กางเกงขาสั้นกับซื้อสีเขียวน่ารักๆครึ่งตัว-*-

เซ็ตต่อมาฉันนั่งอยู่บนตักโทโมะแล้วนายต่อโทโมะก็จูบฉันต่อแต่จมูกชนจมูกน่ะ แล้วยัยพิมพ์ก็กอดคอโทโมะแล้ว

ยื่นหน้าทำเหมือนหอมแก้ม

แปะ แปะ แปะ!! เสียงตบมือทำให้เราผละกันออกก่อนที่ฉันจะพาร่างบางไปที่ห้องเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้าทำงานต่อ

พิมพ์:เห็นไหมบอกแล้วหนูต้องเทียบชั้นพี่ให้ได้

แก้วใจ:หึ ก่อนที่เธอจะต้องเป็นเหมือนฉันเธอต้องผ่านอะไรเยอะพิมพ์

พิมพ์:ผ่านอะไร?

แก้วใจ:The Brutal work.

ฉันพูดปีะโยคสั้นๆก่อนจะเดินจากไปทิ้งให้ยัยพิมพ์หน้าซีด