สาวใช้สุดซ่าป่วนหัวใจคุณชายจอมเฟี้ยว

ตอนที่  8  แย้วววววววว

  :::ห้องประชุม :::

         ร่างบางที่พยายามฉุดกระชากลากถูร่างสูงที่ไม่ยอมง่ายๆ มาอยู่ที่หน้าห้องประชุมจนได้

"เอาละคุณโทโมะ เชิญเข้าไปข้างในได้แล้วค่ะ" พยายามงัดไท้อ่อนไม้แข็งเพื่อให้ร่างสูงเข้าไปข้างในให้ได้

"ไม่เข้า! ยังไงก็ไม่เข้า!" จะเดินหนีแต่ก็ถูกร่างบางดึงไว้ ดึงเหมือนคนกำลังจะแย้งของกันยังไงอย่างงั้น

"แต่คุณโทโมะต้องเข้า เดี๋ยวนี้ค่ะ!"

   ร่างบางที่ดูเหมือนจะหมดความอดทนกับท่าทีที่ดื้อดึงของร่างสูงเข้าไปเต็มที ระหว่างที่ร่างสูงเผลอนั้น ร่างบางก็ได้จังหวะดึงร่างสูงเข้าไปในห้อง แต่เพราะร่างสูงตัวใหญ่กว่าจึงทำให้

โครมมมม !!!!!!!

  ทั้งสองร่างล้มทับกันอยู่ต่อหน้าผู้ถือหุ้นทั้งหมดและ คุณยายกับคุณแม่ ทุกคนต่างตกใจให้กับ ร่างสูงที่ตอนนี้นอนทับร่างบางอยู่

"โอ๊ย! นี้คุณโทโมะลุกไปเดี๋ยวนี้!" เอ็ดใส่ร่างสูงเบาๆ

"เออๆๆ!" ลุกพรวกขึ้นมา โดยไม่ลืมดึงร่างบางขึ้นมาด้วย

"ว๊าย!! ตายแล้ว! ตาโมะทำไมเป็นแบบนี้ละลูก!" วิ่งเข้าไปประคองลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

"เอ่อ..คือ อุบัติเหตุนิดหน่อยนะครับคุณแม่" แก้ตัว

"ทำดีมากจะแก้ว" คุณยายเอ่ยชมร่างบาง

"ค่ะคุณยาย งั้นแก้วขอตัวนะคะ สวัสดีค่ะ" รีบออกไปทันทีแต่ก็ไม่ลืมยกมือไหว้แขก

"นี้คุณยายอย่าบอกนะครับว่านี้คือแผนการของคุณยาย" ร่างสูงที่ดู งง อยู่นานเอ่ยขึ้น

"ใช้จ่ะ งั้นเอาอย่างนี้ ไหนๆก็มาแล้ว แนะนำตัวเลยดีกว่า"

  จากนั้นก็เริ่มประชุมกันขึ้น โดยที่ร่างสูงหงุดหงิดไม่ใช้น้อย เขาชอบที่ไหนก็หละ ที่ต้องมานั้งประชุมแบบนี้ แต่ทำไงได้ยัยตัวแสบลากเขามาแล้วนี้ กลับไปบ้านต้องจัดหารซะให้เข็ด

โทโมะคิดในใจ// จะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู ยัยแก้วแตกเอ้ย หึ๊ย!!!

:::หลังเลิกประชุม:::

  หลังจากที่ทุกคนบอกลากันเรียบร้อยแล้ว คุณยายก็เดินมาหาแก้วที่ยืนรออยู่

"นี้เธอยังไม่กลับอีกหรอย่ะ" แม่ร่างสูงเอ่ยขึ้น

"ยังค่ะ ฮี่ๆ^__^" ยิ้มให้แม่โทโมะ

"เอาละ เอาละ" ไหนๆวันนี้ก็ผ่านพ้นไปแล้ว ทำได้ดีมากจ่ะ

"ขอบคุณครับคุณยาย" ร่างสูงเอ่ย

"ฉันหมายถึงแก้วนะ" (อือหือ เจ็บมั้ยละค่ะคุณโทโมะ// ไรเตอร์)

"เอ่อ...แหะๆ คุณโทโมะก็ให้ความร่วมมือด้วยแหละค่ะ" แล้วทั้งหมดก็เดินทางกลับบ้านไป

:::ตกดึก:::

///Keaw part///

  โว๊ย! อะไรว่ะเนี้ย! ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย นี้มันจะสี่ทุ้มแล้วนะ ให้ฉันมาขัดห้องน้ำเนี้ยนะ ไอคุณโทโมะบ้าเอ๊ย หงุดหงิดๆ ง่วงก็ง่วง แถมยังต้องมาขัดห้องน้ำอีก หรือว่าอีตานั้นมันจะเอาคืนฉัน โดยการสั้งให้ฉันมาขัดห้องน้ำ ดึกๆดื่นๆแบบเน้ สวยเซ็ง !!

"มีใครอยู่ไหมเนี้ย?!"

     ฉันเปิดประตูห้องเข้ามาก็เจอแต่ความมึด แหะ! อีตาบ้านั้นหายไปไหนเนี้ย ตัวเองไม่อยู่แต่ให้คนอื่นมาขัดห้องน้ำเนี้ยนะ ฉันเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที โฮก!! โอแม้เจ้า เลือดกำเดาจิไหล คนอะไรขาวก็ขาว หุ้นยังดีอีก ข้างหลังขนาดนี้ แล้วข้างหน้าจะขนาดไหนเนี้ย เห็นแล้วละลาย!

"นี่เธอ!!" หลุดออกจากผวังค์เลยค่ะ เรียกทำไมย่ะ คนกำลังเคลิ้มเลย

"ค่ะ ค่ะ "

"ฉันให้เธอมาขัดส้วมนะ! ไม่ใช้มายืนจ้องฉัน!" อีตาโทโมะ เดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ แล้วก้ ผะ ผะ ผ้า หลุด โอมายยก๊อดดด!!

" O.o !! อ๊ายยยยยย!!" ตายแล้วตาฉันจะเป็นกุ้งยิงไหมเนี้ย จะว่าไปมันก็ใหญ่เหมือนกันนะ เห๊ย! ฉันพูดอะไรออกไปว่ะเนี้ย อยากจะตลปากตัวเอง ทะลึ่ง!

"เห๊ยๆๆๆ!! -0-" อีตาบ้านั้นรีบหยิบผ้าขึ้นมาพันทันที ขอบคุณที่ยังรู้สึกตัวนะยะ อีพ่ออีแม่ หนูไม่ได้ตั้งใจดูนะค่ะ โฮ!! TT

"จะยืนอึ่งอีกนานไหม รีบไปขัดห้องน้ำได้แล้ว ถ้าฉันมาดูแล้วมันไม่สะอาดนะ เธอโดนมากกว่าเมื่อกี้แน่! -////-" ห๊ะ! ฉันตาไมาฝาดใช่ม่ะ! เมื่อกี้ อีตานี้ อมยิ้ม แถมยังหน้าแดงอีก

"เอ่ออออ ค่ะๆๆๆ จะทำเดี๋ยวนี้แหละค่ะ -///-" รู้สึกว่าหน้าชาก็ตอนนี้แหละ คนอะไร อึ๊ย! เล่นซะภาพติดตาเชียว

:::เวลาผ่านไปสักพัก แต่ก็นานพอควร:::

///Tomo part///

  กำลังนอนสบายเลย จะมาเข้าห้องน้ำอะไรตอนนี้ว่ะ ผมรีบลุกจากเตียง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก็ต้องสะดุดขาคน แล้วใครมานอนตรงนี้ว่ะเนี้ย ผมเลยก้มมองดู อ่อ ยัยแก้วนี้เอง มาทำอะไรตรงนี้ว่ะ (ได้ข่าวว่าแก สั้งให้มาขัดส้วมนะ//ไรเตอร์) เออว่ะลืมไปเลย ให้ยัยนี้มาขัดส้วมนี้หว่า

"นี้ แก้ว แก้วว! ยัยแก้ว! ยัยกระเบื่อง! ตื่นโว๊ยยย!!" ให้ตายสิ เธอจะขี้เซาอะไรขนาดนี้

"อ่อ คุณโทโมะหรอค่ะ แก้วกำลังทำความสะอาดอยู่ค่ะ ไม่ต้องห่วง สะอาดแน่นอนค่ะ" เธอตอบผมแต่ตาเธอก็ยังปิดอยู่ น่ารักเป็นบ้าเลย เห๊ย!! นี้ผมชมยัยนี้หรอเนี้ย บ้า!

"เธอกลับไปนอนได้แล้วไป" ดูท่าจะไม่ไหวจริงๆ ละเมอขัดส้วมซะงั้น

"แต่ว่า แก้วยังทำไม่เสร็จเลยนะค่ะ" เธอปรือตามองผม

"ฉันจะฉี่! เธอออกไปได้แล้ว หรือเธอจะดู!" คราวนี้ได้ผลแหะ เธอตื่นทันทีเลย

"โอ๊ะ! ไปก็ได้ค่ะ ว๊าย!" เธอวิ่งออกไปทันที เพราะผมแกล้งจะเอากางเกงลง

ฮ่าาๆๆๆๆ สะใจเป็นบ้าเลย ผู้หญิงอะไรดื้อด้านซะมัด

"ยัยเบ๊อะเอ้ยยย ฮึ!"

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบไปอีก 1ตอน ฝาด้วยนะค่ะ เมนต์กันเยอะๆ มันเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์เขียนต่อไป