ชั้นต้องชนะนาย

"การแข่งขันนี้เพื่อสร้างความดีของแต่ละฝ่าย ด้วยการแข่งกันรับเงินบริจาคจากรุ่นน้องในโรงเรียนให้ได้มากที่สุดเพื่อเอาไปสมทบกับมูลนิธิเด็ก การแข่งขันแบบนี้คงไม่ได้เสียเปรียบกันแน่ใช่ไหม^^"นายป๊อปปี้ออกความเห็น แหม่นายนี่เห็นหน้าตาแบบนี้คิดอะไรดีๆกับเค้าก็เป็นวุ้ย

"OK ฉันตกลงแล้วจะให้แข่งวันไหน"

"วันพรุ่งนี้เวลาเที่ยงตรงซึ่งเป็นเวลาพักกลางวันของเด็กนักเรียนและเวลาแข่งขันก็มีเพียง1 ชั่วโมงเท่านั้น ภายใน 1 ชั่วโมงต้องทำยอดเงินบริจาคให้ได้มากที่สุด แล้วถ้าหมดเวลาแข่งขันเมื่อไรเราจะมาพบกันที่นี่อีกครั้งเพื่อนับจำนวนเงินที่ได้รับบริจาค แล้วถ้าใครทำผิดกติกา อย่างเช่น เอาเงินตัวเองลงไปในเงินบริจาคละก็ปรับแพ้นะครับ^^"นายป๊อปปี้เล่ารายละเอียดให้พวกฉันฟัง

"ได้ไม่มีปัญญาหา พวกนายเตรียมตัวแพ้ได้เลย ไปกันเถอะฟาง"ฉันพูดพร้อมกับชี้หน้าพวกนั้นก่อนจะเดินกับไปอาคารเรียนพร้อมกับยัยฟาง

"โหย~~ไปไหนกันมาเนี่ยปล่อยให้ฉันนั่งเหงาจนจะหาเหาบนหัวกินแล้วเนี๊ย=0=;"มาถึงยัยเฟย์ก็บ่นที่ฉันกับยัยฟางที่ปล่อยให้ยัยเฟย์นั่งหงอยอยู่ที่ห้องคนเดียว

"มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ"ยัยฟางบอกกับยัยเฟย์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"นี่ทุกคนพิมซื้อน้ำมาฝากจร๊ะ"เสียงใสๆของเพื่อนสาวที่เีรียบร้อยที่สุดในกลุ่มดังขึ้นพร้อมกับถือขวดน้ำผลไม้มาให้4ขวด(she เป็นคนดีจริงๆ)

"ขอบใจมากนะพิม"ฉันกล่าวขอบคุณพิม

"แล้วนี่คุยเรื่องอะไรกันอยู่หรอจร๊ะ^^"พิมถามเสียงใส ฉันกับยัยฟางมองหน้ากันก่อนที่จะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ให้ยัยเฟย์กับพิมฟัง

"วุ้ย!น่าเบื่อแล้วพวกแกไปรับคำท้าจากผู้ชายพวกนั้นทำน่ะ"ยัยเฟย์พูดอย่างเบื่อหน่าย

"แต่ว่าก็น่าสนุกนี่จร๊ะจะได้ช่วยเหลือพวกเด็กๆด้วยน่ะ งั้นพิมขอช่วยด้วยได้ไหม"พิมพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้ม โธ่แม่พระจริงๆT^T

"ได้เลยพิมไม่มีปัญหา"ยัยฟางพูดขึ้นอย่างดีใจ พวกฉันทั้ง4คนปรึกษษกันว่าถ้าถึงเวลาเลิกเรียนแล้วให้ไปพบกันที่บ้านของพิม เพื่อไปซื้ออุปกรณ์การทำกล่องรับบริจาคและป้ายเขียน 

 ณ บ้านพิม

"ไปซื้อของที่ร้านค้ากันเถอะ"ยัยฟางพูดขึ้นอย่างเป็นทางการ

"แวะร้านขายขนมด้วยนะฉันหิว=0="ยัยเฟย์พูดขึ้น ยัยนี่ห่วงแต่เรื่องกินชัดๆ=_=พวกฉันเดินไปยังร้านค้าขายอุปกรณ์เครื่องเขียน และเดินซื้ออุปกรณ์ในการทำชิ้นงานต่างๆ(พูดซะเป็นงานเป็นการ)พวกฉันหอบข้าวของออกจากร้าน เพราะของที่ซื้อมาเยอะมาก อย่าถามว่าใครจ่าย ก็ฉันนี่แหละ(ใจป๋าชะมัด) พอแวะที่ร้านอุปกรณ์เครื่องเขียเสร็จพวกฉันก็แวะร้านขายขนมต่อ ยัยเฟย์เดินนำหน้าไปเลย ยัยนี่ไม่ได้่ช่วยถือของอะไรเล้ย ก็อย่างว่าอย่าไปโทษยัยนั่นเลยเพราะยัยนั่นไม่ได้คิดจะช่วยพวกเราตั้งแต่แรกแล้ว

"โห~!=0=ยัยเฟย์แกคิดจะกินให้ท้องแตกเลยรึไงซื้อมาเต็มเลย"ยัยฟางเอ่ยถามอย่างเบื่อหน่าย

"ใครว่าฉันกินคนเดียวฉันก็ซื้อมาให้พวกเรากินกันระหว่างทำงานไง"เออขอบใจเพื่อนรัก=..=

"เออๆรีบกลับไปบ้านพิมกันเถอะ เดี๋ยวมันจะเย็นซะก่อน"ฉันรีบพูดตับบทสนทนาของยัยเฟย์กับยัยฟาง

โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า เห็นว่าอยากให้อัพไวๆเลยคิดๆพิมๆไปเรื่อยๆ555