คดีลับ....คดีหัวใจ
บทนำ
"ฟาง"
สาวร่างเล็กใบหน้าสวยหวาน หันกลับมามองตามเสียงเรียกของเพื่อนสาวร่างสูงโปร่ง ที่มาในเครื่องแต่งกาย
ทะมัดทะแมง
"แก้ว คิดถึง"
โผเข้ากอดเพื่อนสนิทโดนไม่แคร์สายตาของคนทั้งสนามบินที่มองจ้องมายังทั้งคู่ด้วยสายตาเคลือบแครงใจว่า
ทั้งคู่มีสายสัมพันะ์กันในรูปแบบไหนกันแน่
"กลับมาทำไมไม่บอกล่วงหน้า"
แก้วต่อว่าเพื่อนสาวที่โทรไปปลุกเธอให้ลุกออกจากเตียงตอย ตี2 บอกแต่ว่าให้มารับเจ้าตัวที่สนามบิน
ก่อนจะวางสายไป
"ฮ่าๆๆ ก็อยากให้แก้วแปลกใจไง"
"คิดถึงแกมากๆๆๆ" แก้วดึงเพื่อนสาวเข้ามากอดแน่น
ฟางจับจูงมือแก้วให้มานั่งคุยกันที่ม้านั่งให้ช่ำปอดหลังจากที่ห่างหายกันไปนานถึง7ปี นับแต่สาวร่างเล็กตัดสินใจ
ไปเรียนต่อในสาขาวิชาชีพแพทย์ทยาศาสตร์ ที่อเมริกานู่น ถึงจะคุนกันผ่าน MSN ตลอดก็เถอะ
"แล้วนี่พี่ชายแกเขารู้หรือยัง"
"ไม่อ่ะ ฟางไม่ได้บอกกะจะไปเซ่อไพร์ส "
"เพื่อมีสาวที่ไหนจะได้ซ่อนไม่ทัน"
หัวเราะคิกคักถูกใจกับความคิดตัวเองที่จะได้แกล้งพี่ชายต่างมารดาให้ตกใจจนตาตั้ง
"เหอะ ขานั้นจะมีแค่ผู้ชายมาซุกไว้ล่ะซิ" เบ้ปากให้คู่กัด
"ฮ่าๆ แก้วนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ"
"ให้แก้วไปส่งที่บ้านเลยมั้ย"
"ขอบคุณน้า"
หอมแก้มเพื่อนสาวด้วยความคุ้นชิน เพราะเป็นสิ่งที่เะอทำเวลาต้องการจะขอบคุณใครเสมอๆ
"ฟางอ่ะ แบบนี้แก้วก็เขินน้า"
"อิอิ ว่าแต่แอบนอกใจฟางรึเปล่าเนี้ย"
ถามเสียงร่าเริงด้วยประโยคที่ชวนเข้าในผิดกับเพื่อนสาวที่มักถูกเข้าใจว่าเป็นทอม ทั้งๆที่เจ้าตัวก็ออกจะรักสวยรัก
งาม เธอว่าเพื่อนเธอก็แต่ตัวออกจะเปรี้ยวจี๊ด เหล่ตามองดูแก้วที่อยู่ใน ชุดเสื้อกกล้ามตัวเล็กรัดรูป กางเกงขาเดฟ
อวดเรียวขางาม แต่จะติดก็ตรงที่มันดันลากอีแตะมาสนามบินนี่แหละ
"ถ้าจะมีก็คงต้องเป็นไอ้พี่โมะนั้นแหละ"
"แก้วเจอหน้าพี่แก บ่อยกว่าพ่อตัวเองอีก"
"เอาน่า แก้วก็ลองจีบพี่โมะดูซิ พี่ชายฟางหล่อน้าสาวๆรุมทึ้งเอาบ่อยๆ"
"อี๋ ไม่เอาอ่ะเดินด้วยกันมีหวังฟ้าฝ่าตาย"
เปรยถึงอีกฝ่ายที่มีใบหน้าหวานราวกับผู้หญิง ขืนให้เดินด้วยกันคงไม่แคล้วโดนหาว่าเป้นคู่เกย์
"ว่าแต่ฟางเหอะ ทำใจได้แล้วไงถึงกลับมา"
ฟางนิ่งไปกับประโยคของแก้ว จะเพราะอะไรล่ะถ้าไม่ใช่เรื่องหัว ที่ทำให้เธอยอมบินข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนไกล
ถึงที่นู่น ทั้งๆที่สอบติดได้ในมหาลัยมีชือของประเทศแล้วแท้ๆ แถมพอซัมเม่อร์ก็ไม่ยอมกลับ พี่ชายโทรไป
โวยวายตั้งหลายรอบเธอก็ยืนยันไม่กลับท่าเดียว จนพี่เะอต้องบินไปหาเธอเองนั้นแหละ ถ้าไม่ใช่เพราะ พี่ป็อปปี้
เพื่อนสนอทของพี่ชายที่เะฮแอบหลงรักมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าพี่เขา แต่ก็ไม่กล้าบอกความในใจออกไป
เพราะเขาเห้นเธอเป้นเพียงแค่น้องสาว ที่สำคัญเขามีใครคนนั้นอยู่ข้างกายแล้วนะซิ ที่ช้ำสุดๆคงจะเป้นข่าวแต่งงาน
ของพี่ป็อปปี้ล่ะมั้งที่ทำเอาเธออยู่เมืองไทยต่อไม่ได้ แต่ก็คอยแอบสอดส่องถามข่าวคราวของเขาผ่านทางพี่ชาย
ตลอด ที่ยอมบินกลับมานี่ก็เพราะข่าวใหญ่ที่ได้ยินมาว่า งานแต่ของเขาล้มไม่เป้นท่านั้นแหละ
"อืม 10แล้วซินะ ^^"
"ใช่ แต่ฟางก็มีหวังแล้งนี่"
"ทำไมล่ะ"
"อ้าวก้ที่พี่ป็อปไม่ต้องแต่งงานแล้วไง"เอ่ยถึงญาติหนุ่มที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายเธอ
"ว่าแต่ทำไมล่ะ"
"เจ้าสาวหาย" แก้วพูดหน้าตาย ฟางก็เงียบไม่ได้ถามต่อ
ช่างซิตอนนี้เธอมีโอกาสแล้วนี่น่า เธอจะกลับมาทวงความรักของเะอคืน เพราะตอนนี้เะอมีทุกอย่างดีพร้อมสำหรับ
เขาแล้วนิ เธอไม่มีทางยอมแพ้กับอีแค่ผู้หญิงที่หายเข้ากลีบเมฆไปในวันแต่งงานหรอก เชอะ!!
"กลับกันเหอะ พรุ่งนี้แก้วมีงานเช้าด้วย"
"อืม ^^"
แก้วช่วยเพื่อนลากกระเป๋าใบใหญ่มาใส่ท้ายรถ ก่อนจะขับออกจากสนามบินตรงมาท่บ้านของฟาง
"ฟางแน่ใจนะว่า พี่ดมะอยู่บ้านนะ"
ถามอย่างไม่แน่ใจ เพราะตัวบ้านปิดไฟมือสนิท
"เอ๋ เมื่อวานฟางหลอกถามมา เห็นบอกว่าอยู่นะ"
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวลองเรียกดู"
"แต่ว่าขอบใจแก้วมากนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางโทรหา"
"โอ เค"
ช่วยเพื่อนลากกระเป๋าใบใหญ่ลงจากหลังรถ ก่อนจะออกรถไป
'กึกๆ'
"อ้าว ล็อคซงั้น"
ฟางทำหน้าเซ็งที่พี่ชายล็อคประตูหน้าบ้านทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยล็อค เนี้ยแหละน้าจะมาเซ่อไพร์สเขา
เลยโดนเข้าซะเอง
^______________________________________________________________^
เรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการส่วนตัวของผู้เขียน โปรดอย่าเอาไปปะปนกับความเป็นจริง
ฮ่าๆมาแล้วเรื่องใหม่ ทั้งๆที่เรื่องเก่ายังไม่จบ อิอิ เอาเหอะเรื่องนี้เราอยากสนองตันหาตัวเอง
เป็นแนวที่ไม่ถนัดซะด้วย ออกมามึนๆอีกตามเคย ถ้าไม่ดียังไงก็ติชมกันด้วยน้า เป็นแนวสืบสวน(ที่ไม่ค่อยจะได้
เรื่อง) เรื่องมันอาจจะดำเนินเร็วไปบ้างน้า เน้น PF ตามเคยแต่มี TK นิดๆ
เจอกันตอนหน้าจร้า ^^
รัก PF [♥]
(/\) O O
( . .) [♥] (. . )
(")(") (")('')
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ